پروردگان مكتب و مؤمنانِ به خدا و رسول صلي الله عليه و آله و مبدأ و معاد، با «قرآن» و «حديث» زنده اند و حيات روحى خويش را مديون هدايت هاى اولياى الهى اند.
تأكيد و تشويقى كه ائمّه(ع) درباره خواندن، حفظ كردن، يادآورى و گردآورى احاديث دارند، ضرورت توجّه بيشتر به اين كلمات نورانى را گوشزد مى كند و حفظ «چهل حديث» و نشر آن جايگاه والايى مى يابد.
آخرين سفير الهى، حضرت محمد صلي الله عليه و آله كه آورنده برترين دين و عاليترين مكتب است، رسالت خود را تكميل فضايل و مكارم اخلاقى معرفى فرموده است: «بُعثت لِأُتَمِّمَ مَكارمَ الأخلاق». زندگانى پربركت آن حضرت نيز گوياى ميزان موفقيّت وى در ساختن امّتى با ايمان، وارسته، خداجو و با فرهنگ است.
رسول خدا صلي الله عليه و آله، بيش از گفتار، با رفتارش مردم را به خدا و معنويّات جذب كرد و اخلاق وى، مهمترين تأثير در تربيت انسانى آن قومِ رها شده از جاهليّت و گرويده به نور اسلام داشت. در كنار «قرآن كريم»، گنجينه گسترده و گرانبهايى از معارف والا و ناب، در سخنان رسول خاتم صلي الله عليه و آلهنهفته است كه بهره گيرى از آنها و آراسته شدن به آن فضايل را الزامى مى سازد. از اين رو، گردآورى «چهل حديث» از گهرهاى فراوانى كه در مجموعه هاى حديثى علماى اسلام تدوين شده است، گامى جهت نشر تعاليم اخلاقى و انسان ساز نبوى است.
در چگونه زيستن و چگونه بودن و چگونه تربيت كردن، مطمئن ترين راه، سيره و سخن پيامبر اكرم صلي الله عليه و آلهاست كه خداى متعالى، هم اخلاق او را به عنوانِ «خُلقِ عظيم» ستوده است، و هم سخنان او را متّكى به وحى و دور از هوى و هوس معرفى كرده است: «ما ينطق عَنِ الهوى». الگوى تربيتى ما شخصيّت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و رهنمودهاى حكيمانه آن پيامبر رحمت و اسوه هدايت و كمال است. اين است مبناى روى آوردن ما به روايات معصومين عليهم السلام.
بارى ... در اين مجموعه، چهل گوهر نفيس از احاديث پيامبر صلي الله عليه و آله برگزيده ايم، تا به شما شيفتگانِ عترت و اهل بيت، تقديم كنيم. البته گزينش چهل سخن از احاديث پيامبر صلي الله عليه و آله واقعا دشوار است. مثل آن است كه از بوستانى پر گل و معطّر و سرشار از گلهاى رنگارنگ و زيبا و روح نواز كه هر گلى، شميم دل انگيزى دارد، بخواهيم دسته گلى بچينيم.
حكمتهاى نبوى و احاديث آن حضرت، هر كدام ناب تر از ديگرى و هر يك نفيس تر و عزيزتر از آن ديگر است. با اين حال، چاره اى جز انتخاب اين چهل گوهر نبود.
اميد است كه ارباب معرفت و اهل بصيرت را مقبول افتد و چراغ راهمان در زندگى فردى و معاشرتهاى اجتماعى باشد.
قم ـ جـواد محـدثى
دى 1377
زندگينامه پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله
حضرت محمد بن عبداللّه صلي الله عليه و آله، پيامبر بزرگوار اسلام و آخرين فرستاده خداوند براى هدايت بشر بود، كه آيين اسلام را آورد و معجزه پايدار او «قرآن» بود و با صبر و مقاومت در راه اسلام و با تكيه به حسن خلق و جاذبه هاى اخلاقى، توانست در آن عصر جاهليّت، امّتى عظيم پديد آورد.
پدرش عبداللّه و مادرش آمنه بود. ميلاد فرخنده اش در 17 ربيع الأوّل سال «عام الفيل» در مكه معظّمه اتفاق افتاد. از كودكى، ويژگيهاى خاصّ او توجّه همگان را به خود جلب مى كرد و آينده تابناكى را براى حضرتش پيش بينى مى كردند. در 20 سالگى با حضرت خديجه كه از زنان ثروتمندان و با شخصيت و پاكدامن عرب بود ازدواج كرد و در چهل سالگى از سوى خدا به پيامبرى مبعوث شد و نخستين آيات قرآن در «غار حرا» بر قلب حضرت فرود آمد.
مدّت 13 سال در مكّه مردم را به توحيد دعوت كرد و بتدريج، پيروان او زياد شدند و برخى به سرزمين دور دست حبشه مهاجرت كردند. در پى فشارها و آزارهاى مشركان قريش، خود و ياران مسلمانش به مدينه هجرت كردند. حضرت رسول صلي الله عليه و آلهده سال بقيّه عمر خود را در مدينه به عنوانِ پيشواى دينى و سياسى مردم و به عنوان پيامبرى قدرتمند و رهبرى محبوب گذراند. در همين دوران بود كه با مشركان قريش و منافقان جنگهاى متعدّدى كرد. جنگهاى آن حضرت، اغلب دفاعى و براى دفع تجاوز و حمله مشركان بود. از جمله مشهورترين اين نبردها عبارت است از: جنگ بدر، جنگ اُحد، جنگ احزاب، جنگ خيبر، جنگ موته، فتح مكّه، جنگ حُنين.
پيامبر اسلام پس از تعيين جانشين خود «امام على عليه السلام» در غدير خم و در سال آخر عمر خويش، در روز 28 صفر سال 11 هجرى در مدينه از دنيا رفت و در خانه خويش به خاك سپرده شد، جايى كه امروز، بخشى از «مسجد النبى» است و حرم رسول خدا شمرده مى شود.
زندگانى آن حضرت را به سه بخش مى توان تقسيم كرد: از تولّد تا بعثت، از بعثت تا هجرت به مدينه، و از هجرت تا وفات.
حضرت محمد صلي الله عليه و آله همه عمر را به پاكى و ايمان گذراند. پدران و نياكانش همه يكتا پرست بودند. خود نيز در طول عمر، يك لحظه بت نپرستيد و به هيچ يك از آلودگيهاى دوران سياه جاهليت آلوده نگشت. در طول مدّت 23 سال پيامبرى نيز يك لحظه از هدايت و ارشاد مردم به سوى توحيد و راه خدا و دعوت به پاكى و نيكى و عدالت غافل نبود. وى توانست مردم پراكنده و بى فرهنگ آن روزگار را به امّتى متّحد، با ايمان و نيرومند مبدّل سازد و در سايه اسلام، تمدّن درخشان و عظيمى را پايه گذارى كند كه تا امروز باقى است.
تنها دخترى كه از آن حضرت باقى ماند، فاطمه زهرا عليهاالسلام همسر اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه چهار فرزند داشت: امام حسن، امام حسين، حضرت زينت و امّ كلثوم. نسل پيامبر اكرم از طريق دختر بزرگوارش كه «كوثر» لقب يافته است، تداوم يافت. امروز به كسانى كه از نسل حضرت محمد صلي الله عليه و آلهاند «سادات» گفته مى شود.
حضرت محمد صلي الله عليه و آله، اخلاقى والا، رفتارى انسانى و بزرگوارانه داشت و اخلاق نيك او يكى از مهمترين عوامل موفقيت او در دعوت اسلامى اش به شمار مى رفت. خوش اخلاقى، تواضع، عفو، ايثار، مردم دوستى، حلم، عدالت، كمك به محرومان، يتيم نوازى، شجاعت و... از جمله خصلت هاى برجسته او بود. در ميان ياران خويش محبوبيتى فراوان داشت و درگذشت او عظيمترين فاجعه معنوى و بشرى براى مسلمانان و همه مردم بود، چون با رحلت او نزول وحى آسمانى قطع شد و آخرين پيامبر از سلسله نورانى انبياى الهى از دنيا رفت. او آخرين پيامبر و دين او آخرين دين و كاملترين مكتب بود. امروز بيش از 5/1 ميليارد انسان در سراسر جهان، مسلمان و پيرو آيين اويند.
شخصيت بارز پيامبر، چه از نظر شمايل و خلقت و چه از نظر فضايل و اخلاق، بسيار جذّاب و اثر گذار بود. سيمايى پر ابهّت و جذّاب، قامتى متوسّط، چشمانى درشت و سياه، ابروانى پيوسته و پيشانى بلند و محاسنى پرپشت داشت. دندانهايش مرتّب و سفيد و اندامش متعادل و موزون بود. چهره اى خندان و رفتارى متواضعانه و گفتارى شيرين و دلنشين داشت.
رفتارش در خانه خود با اهل خانه آميخته به صلح و صفا و عاطفه بود. در كارهاى خانه كمك مى كرد، با دست خويش، جامه اش را وصله مى زد، گوسفند را مى دوشيد، با اهل خانه هم غذا مى شد، از هر چه حاضر بود مى خورد، از هيچ غذايى بدگويى نمى كرد. روى زمين مى نشست و روى زمين غذا مى خورد. نشست و برخاست او هم به ياد خدا و فروتنانه بود. به واردين سلام مى كرد و جاى مى گشود. سبقت در سلام داشت، دعوت همه را (بى آنكه ميان فقير و غنى و برده و آزاد فرق بگذارد) مى پذيرفت. در تشييع جنازه شركت مى كرد، به عيادت بيماران مى رفت، جوياى حال اصحاب خويش مى شد، شوخى مى كرد ولى جز حق نمى گفت. برخوردى مؤدّبانه داشت. هنگام برخورد، دست مى داد. در چهره كسى خيره نمى شد. با فقيران و بينوايان همنشين و هم غذا مى شد. خيلى دير عصبانى مى گشت و خيلى زود راضى مى شد و مى بخشيد. صبورى و تحمّل او نسبت به سختى ها و جفا و تندى ديگران بسيار زياد بود. نظم و بهداشت و بوى خوش و نظافت و تميزى او زبانزد همگان بود.
پاى خود را پيش كسى دراز نمى كرد، از كسى عيجويى نمى كرد، سخن زشت و ناسزا بر زبان جارى نمى ساخت، بيشتر رو به قبله مى نشست. دندانهايش را مرتب مسواك مى كرد و موى سر و صورتش را شانه مى زد و هميشه معطّر بود. وقت خويش را چه در خانه و چه در بيرون، صرف تبليغ اسلام و ارشاد مردم و رسيدگى به نيازهاى آنان مى كرد. به حرفهاى ديگران خوب گوش مى داد، سخن كسى را قطع نمى كرد، جدّى بود و محكم و استوار راه مى رفت، در مسافرتها عقب تر از همه حركت مى كرد تا به ضعيفان و در راه ماندگان كمك كند. بخشنده و سخاوتمند بود. تواضع داشت و به هر مركبى كه فراهم بود سوار مى شد و اگر وسيله اى نبود، پياده مى رفت.
در نماز، حالت خشوع و خشيت او فوق العاده بود. نماز شب بر آن حضرت واجب بود و پيوسته بخشى از شبهايش به تهجّد و نيايش مى گذشت و به نماز بسيار علاقه داشت و چون وقت نماز مى رسيد، ديگر كسى را نمى شناخت و مشتاقانه مهيّاى نماز مى گشت و مى فرمود: فروغ چشم من در نماز و روزه است و هرگز از نماز سير نمى شوم.
به دنيا هيچ دلبستگى نداشت ساده مى زيست و ساده مى پوشيد و ساده غذا مى خورد و هرگاه ميان دو كار مخيّر مى شد، آنچه را كه سخت تر بود انتخاب مى كرد.
اخلاقش قرآن بود و خودش مجسمه فضايلى بود كه براى تكميل آنها مبعوث شده بود. اين بود كه خداوند او را «اسوه حسنه» معرفى كرد و مسلمانان را فرمود تا از اين اسوه، سرمشق بگيرند. هم سيره اش الگوى ماست و هم گفتارهاى گهربارش راهنماى زندگى است.
باشد كه پيروان و شاگردان خوبى در «مكتب محمّدى» باشيم.
1 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَدِّبوا اَوْلادَكُم عَلى حُبّى و حُبِّ اَهلِ بَيتى وَ القرآنِ.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
2 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اِسْمَعُوا وَ اَطيعُوا لِمَنْ وَلاّهُ اللّه ُ الأَمْرَ، فَـاِنَّـهُ نِظـامُ الأسـلامِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
3 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَحْبِبْ فِى اللّه ِ وَ ابْغِضْ فِى اللّه ِ وَ والِ فِى اللّه ِ وَ عـادِ فِى اللّه ِ فَاِنَّهُ لَنْ تُنالَ وُلاِيَةُ اللّه ِ اِلاّ بِذلِك، وَ لايَجِـدُ رَجـُلٌ طَعْمَ الإيمانِ وَاِنْ كَثُرَتْ صَلاتُهُ وَ صِيامُهُ حـَتّى يـَكُونَ كَذلِك.
حضرت رسول روزى به يكى از اصحاب خويش فرمود:
4
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
حُبّى و حُبُّ اَهْلِ بَيْتى نافِعٌ فى سَبْعَةِ مَواطِنَ
اَهْوالُـهُنَّ عَظيـمَةٌ:
عِنْـدَ الوَفـاةِ
و فِى الْقـَبْـرِ
وَ عِنْدَالنُّشُورِ
وَ عِنْدَالِكتابِ
وَ عِنْدَ الحِسابِ
وَ عِنْدَ المـيزانِ
وَ عِنْدَ الصِّراطِ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
1 ـ هنگام مرگ،
2 ـ در قــبر،
3 ـ هنگام برانگيخته شدن،
4 ـ هنگام دريافت نامه اعمال،
5 ـ هنگام حسابرسى،
6 ـ هنگام سنجش اعمال،
7 ـ هنگام عبور از صراط.
5 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَيُّـهَا النّـاسُ! اِنَّ رَبَّكُمْ واحِدٌ و اِنَّ اَباكُمْ واحِدٌ كُلُّـكُمْ لاِ?َمَ وَ آدَمُ مِنْ تُـرابٍ «اِنَّ اَكرَمَـكُمِْ عِنْدَ اللّه ِ اَتْقيكُـمْ» وَ لَيْسَ لِعَرَبىٍّ عَلى عَجَمِىٍّ فَضْلٌ اِلاّ بِالتَّقْوى.
رسول خدا صلي الله عليه و آله در خطبه «حجّة الوداع» فرمود:
6 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَلْمُؤْمِنُ مَنْ اَمِنَهُ المُسلِمونَ عَلى اَمْوالِهِمْ وَدِمائِهِمْ وَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ يَدِهِ وَ لِسانِهِ، وَ الْمُهاجِرُ مَنْ هَجَرَ السَّيّئاتِ.
پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود:
7 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: مَنْ اَصْبَحَ لا يَهْتَمُّ بِاُمُورِ الْمُسلمِينَ فَلَيْسَ مِنْهُمْ، وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنادى يا لَلْمُسلمِينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ.
حضرت محمد صلي الله عليه و آله فرمود:
8 الراوي: اِنَّ رَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله بَعَثَ بِسَريّةٍ فَلَمّا رَجَعُوا قالَ: مَرْحَبا بِقَوْمٍ قَضَوْا الجِهادَ الأصْغَرَ وَ بَقِىَ لَهُـمُ الْجِـهادُ الأكْبَرُ. قيلَ: يا رَسُولَ اللّه ! وَ مَا الجِهادُ الأكْبَرُ؟ قالَ: جِهادُ النَّفْسِ.
راوي
9 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَلْجَليسُ الصّالِحُ خَيرٌ مِنَ الوَحْدَةِ وَ الْوَحْدَةُ خَيرٌ مِنْ جَليسِ السُّوءِ وَ اِمْلاءُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنَ السُّكُوتِ وَ السُّكُوتُ خيرٌ مِنْ اِمْلاءِ الشَّرِّ.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
10 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: مَنْ ماتَ وَ لَيْسَ لَهُ اِمامٌ يَسْمَعُ لَهُ وَ يُطيعُ، مـاتَ مِيـتَةً جـاهِـلِيَّةً.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
11 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اِنَّ الرّياسَةَ لا تَصْلَحُ اِلاّ لِأهْلِها، فَمَنْ دَعاالنّاسَ اِلى نَفْسِهِ وَفيهِمْ مَنْ هُوَ اَعْلَمُ مِنْهُ لَمْ يَنْظُرِاللّه ُ اِلَيْهِ يَوْمَ القيامَةِ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
12
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
لِلْمُؤمِنِ عَلَى الْمُؤمِنِ سَبْعَةُ حُقُوقٍ واجِبَةٍ مِنَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ عَلَيه:
اَلِأجْـلالُ فى عَيْنِهِ،
وَ الْوُدُّ لَهُ فى صَدْرِهِ،
وَ المُواساةُ لَهُ فى مالِهِ،
وَ اَنْ يُحَـرِّمَ غَيْبَتـَهُ
وَ اَنْ يَعُودَهُ فى مَرَضِهِ،
وَ اَنْ يُشَيِّـعَ جِـنازَتَهُ
وَ اَنْ لايَقُولَ فيهِ بَعْدَ مَوْتِهِ اِلاّ خَيْرا.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
1 ـ در چشمش به ديده احترام به او بنگرد.
2 ـ در دلش محبّت او را داشته باشد.
3 ـ در مالش او را هم شريك سازد.
4 ـ غيبت او را حرام بشمارد.
5 ـ هنگام بيمارى از او عيادت كند.
6 ـ جنازه اش را تشييع كند.
7 ـ پس ازمرگش، جز خيروخوبى درباره او نگويد.
13 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَحْسَـنُ الهَدْىِ هَدْىُ الأنـْبيـاءِ، وَ اَشْرَفُ الْقَـتْلِ قَـتْلُ الشُّـهَداء. وَ اَعْمَى الْعَمى الضَّلالَةُ بَعْدَ الْهُدى، وَ خَيْـرُ الأَعْـمالِ مـا نَـفَعَ، وَ خَيـْرُالْهـُدى مَااتـُّبِعَ، وَ شَرُّ الْعَمى عَمَى القَلْبِ.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
14 قالَ صلي الله عليه و آله لِأَصْحابِهِ: اَلاَ اُخْبِرُكُمْ بِاَشرارِكُمْ؟ قالُوا: بَلى يارَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله. قالَ صلي الله عليه و آله: اَلْمَشّاؤُونَ بِالَّنميمَةِ، اَلْمُفَرِّقُونَ بَيْنَ الأَحِبَّةِ، اَلباغُونَ لِلْبَراءِ الْعَيْبَ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله به اصحاب خويش فرمود:
15 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: ثَمانِيةٌ اِنْ اُهينُوا فَلا يَلُومُوا اِلاّ اَنْفُسَهُمْ: اَلذّاهِبُ اِلى مائِدَةٍ لَمْ يُدْعَ اِلَيْها، وَ الْمُتأمِّرُ عَلى رَبِّ الْبَيْتِ، وَطالِبُ الْخَيْرِ مِنْ اَعْدائِهِ، وَ طالِبُ الْفَضْلِ مِنَ اللِّئامِ، وَ الدّاخِلُ بَيْنَ اَثْنِيْنِ فى سرٍّ لَمْ يُدْخِلاهُ فيهِ، وَالْمُسْتَخِفُّ بِالسُّلطانِ، وَالجالِسُ فىمَجْلِسٍ لَيْسَ لَهُ بِاَهْلٍ وَالْمُقْبِلُ بِالْحَديثِ عَلى مَنْ لايَسْمَعُ مِنْهُ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
جز خودشان كس ديگرى را سرزنش نكنند:
1 ـ كسى كه به مهمانى و سفره اى رود كه دعوت نشده است.
2 ـ مهانى كه به صاحب خانه دستور دهد.
3 ـ كسى كه از دشمنانش خير و نيكى بطلبد.
4 ـ كسى كه از فرومايگان انتظار فضل و نيكى داشته باشد.
5 ـ كسى كه در يك كار سرّى ميان دو نفر وارد شود كه او را وارد آن راز نكرده اند.
6 ـ كسى كه حكومت را سبك بشمارد.
7 ـ كسى كه جايى نشيند كه شايسته آنجا نيست.
8 ـ كسى كه سخن خود را به كسى بگويد كه از او حرف شنوايى ندارد.
16 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَلا اَدُلُّكُمْ عَلى خَيْرِ اَخْلاقِ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ؟ تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تُعْطى مَنْ حَرَمَكَ وَتَعْـفُو عَمَّـنْ ظَلَمَكَ.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
17 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: بِاْلعِلْمِ يُطاعُ اللّه ُ وَ يُعْبَدُ، وَبِاْلعِلْمِ يُعْرَفُ اللّه ُ وَيُوَحَّدُ، وَ بِهِ تُوصَلُ الأرْحامُ و تُعْرَفُ الحَلالُ وَالْحَرامُ وَ العِـلْمُ اَمـامَ الْعَـقْلِ.
حضرت محمد صلي الله عليه و آله فرمود:
18 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اُوصيـكَ بِتَقـْوَى اللّه ِ وَصِـدْقِ الْحـَديثِ وَالْوَفاءِ بالْعَهْدِ وَاَداءِ الأمانَةِ وَتَرْكِ الخِيانَةِ وَ لينِ الْكَلامِ وَ بَذْلِ السَّلامِ وَ حِفْظِ الجارِ وَرَحْمَةِ الْيَتيمِ وَحُسْنِ الْعَمَلِ وَقَصْرِ الأَمَلِ.
حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمود:
19 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: ثَلاثٌ مَنْ لَمْ يَكُنْ فَيهِ لَمْ يَقُمْ لَهُ عَمَلٌ: وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعاصِى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ، وَ عِلمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ السَّفيهِ، وَ عَقلٌ يُدارى بِهِ النّاسَ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
1 ـ پرهيزكارى و ورعى كه او را از معصيتهاى خداى متعال نگه دارد،
2 ـ دانشى كه به وسيله آن، نادانىِ سفيه را برگرداند،
3 ـ و عقل و خردى كه به وسيله آن با مردم مدارا كند.
20
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
اِغْتَنِمْ خَمْسا قَبْلَ خَمْسٍ:
شَبابَكَ قَبْلَ هِرَمِكَ،
وَ صِحَّتَكَ قَبْلَ سُقْمِكَ،
وَ غِـناكَ قَبْلَ فَقْرِكَ،
وَفَراغَكَ قَبْلَ شُغْلِكَ،
وَ حَياتَكَ قَبْلَ مَوْتِكَ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
1 ـ جوانى ات را قبل از پيرى ات،
2 ـ تندرستى ات را قبل از بيمارى ات،
3 ـ توانگرى ات را قبل از تهيدستى ات،
4 ـ آسودگى ات را قبل از گرفتارى ات،
5 ـ زندگى ات را قبل از مرگت.
21
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
مَنِ اشْتاقَ اِلَى الجَنَّةِ سارَعَ اِلَى الْخَيراتِ،
وَ مَنْ خافَ النّارَ تَرَكَ الشَّهَـواتِ،
وَ مَنْ تَرَقَّبَ الْمَوتَ اَعْرَضَ عَنِ اللَّذّاتِ،
وَ مَنْ زَهِدَ فىِ الدُّنيا هانَتْ عَلَيهِ المُصيباتُ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
هركس از آتش دوزخ بيمناك باشد، شهوت ها را رها مى كند،
هركس چشم به راه مـرگ باشـد، از لذّتهـا اعراض مى كند،
و هركس در دنيا پارسايى پيشه كند، مصيبتها براى او آسان مى گردد.
22
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
اَحِبُّوا الصِّبْيانَ وَ ارْحَمُوهُمْ، فَاِذا وَعَدْتُمُوهُمْ
فَفُوا لَهُمْ، فَاِنَّهُمْ لايَرَوْنَ اِلاّ اَنَّكُمْ تَرْزُقُونَهُمْ.
پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود:
23 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اَيُّما امْرَأةٍ اَعانَتْ زَوْجَها عَلَى الْحَجِّ وَالْجِهادِ اَوْطَلَبِ الْعِلْمِ اَعْطاهَااللّه ُ مِنَ الثّوابِ ما يُعْطى امْرَأةَ اَيُّوبَ عليه السلام.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
24
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
عَجَبا لِمَنْ يَحْتَمى مِنَ الطَّعامِ مَخافَةً مِنَ الدّاءِ،
كَيْفَ لا يَحْتَمى مِنَ الذُّنُوبِ مَخافَةً مِنَ النّارِ.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
25
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
صِنْفانِ مِنْ اُمَّتى اِذا صَلُحا صَلُحَتْ اُمَّتى
وَ اِذا فَسَدا فَسَدَتْ اُمَّتى.
قيلَ: يارَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله وَ مَنْ هُمْ؟
قالَ صلي الله عليه و آله: الفُـقَهاءُ وَ الأُمَـراءُ.
پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود:
فرمود: فقيهان و زمامداران.
26
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
اِذا رَأَيْتـُمْ اَهـْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعـْدى
فَاَظْهِرُوا الْبَرائَةَ مِنْهُم وَ اَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ
وَ الْقـَوْلِ فيهِمْ وَ الْوَقيعـَةِ وَ باهِتـُوهُم،
كَيْلا يَطْمـَعُوا فِى الْفَسادِ فِى الإسلام.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
27
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
مَنْ عَـمِلَ عَلى غَـيْرِ عِـلْمٍ
كانَ ما يُفْسِدُ اَكْثَرَ مِمّا يُصْلِحُ.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
بيش از آنكه اصلاح كند، خراب مى كند!
28
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
اَلْعِلْمُ خَزائِنُ وَ مَفاتيحُهُ السُّؤالُ،
فَاسْألُوا رَحِمَكُمُ اللّه ُ فَاِنَّهُ يُؤْجَرُ اَرْبَعَةٌ:
السّائِلُ وَالْمُتَكَلِّمُ وَالْمُسْتَمِعُ وَالْمُحِبُّ لَهُمْ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
29
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
يا اَبـاذر!
اِذا اَرادَ اللّه ُ بِعَبـْدٍ خَيـْرا فَقـَّهَهُ فِى الدّينِ
وَ زَهَّدَهُ فِى الدّنيا وَ بَصَّرَهُ بِعُيوُبِ نَفْسِهِ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله در سخنانى به ابوذرغفارى فرمود:
او را در دين، دانا مى سازد و در دنيا پارسا مى گرداند
و او را به عيبهاى خودش بينا مى سازد.
30
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
شَـرُّ النّاسِ عِندَ اللّه ِ يَوْمَ القِيـامَةِ
الَّذينَ يُـكْرَمُونَ اتّـِقاءَ شَـرِّهِمْ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
بـه خـاطر پرهــيز از شـرّ و بـدى شان
مورد احترام مردم قرار مى گيرند.
31
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
طُوبى لِمَنْ طابَ خُلْقُهُ وَطَهُرَتْ سَجِيَّتُهُ
وَصَلُحَـتْ سَريرَتُهُ وَ حَسُنَتْ عـَلانِيَتُهُ
وَ اَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مالِهِ وَ اَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ قَوْلِهِ
وَ اَنْصَفَ النّاسِ مِـنْ نَفْسِهِ.
حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود:
32 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: اِعْمَلْ بِفَرائِضِ اللّه ِ، تَكُنْ مِنْ اَتْقَى النّاسِ، وَ ارْضَ بِقِسْمِ اللّه ِ، تَكُنْ مِنْ اَغْنَى النّاسِ، وَ كُفَّ عَنْ مَحارِمِ اللّه ِ، تَكُنْ اَوْرَعَ النّاسِ، وَاَحْسِنْ مُجاوَرَةَ مَنْ جاوَرَكَ تَكُنْ مؤمِنا.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
تا با تقـواترين مردم باشى،
به تقسيم خــدايى راضى باش،
تا بى نيـازترين مردم شوى،
از حرامهاى خــدا پرهيزكن،
تا پرهيزكارترين مردم باشى،
با كسى كه همسـايه توست، خوشرفتارى كن،
تــا مـؤمـن بـاشى.
33
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
كَفى بِالْمَرءِ عَيْـبا
اَنْ يَنْظُرَ مِنَ النّاسِ اِلى ما يَعْمى عَنْهُ مِنْ نَفْسِهِ،
اَوْ يُعَيِّرَ النّاسَ بِـما لا يَسْتَطيعُ تَرْكَهُ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
34 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: ... اِخْوانى اَلّذينَ يأتُونَ مِنْ بَعْدِكُمْ، يُؤمِنُونَ بى وَ يُحِبُّونى وَ يَنْصُرونى وَ يُصَدِّقُونى وَ مارَأَونى، فَيالَيْتَ قَدْ لَقيتُ اِخوانى!
روزى پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
ابوبكر و عمر گفتند: مگر ما برادران تو نيستيم كه ايمان آورده و هجرت كرده ايم؟ فرمود:
شما ايمان آورده و هجرت كرده ايد، ولى كاش برادرانم را ديدار مى كردم.
آن دو، آن حرف را تكرار كردند. حضرت فرمود:
شما اصحاب من هستيد، ولى ... برادران من كسانى اند كه پس از شما مى آيند، و با آنكه مرا نديده اند، به من ايمان مى آورند، مرا دوست دارند و مرا يارى وتصديق مى كنند. كاش آن برادرانم را ديدار مى كردم!
35 قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله: رَحِــمَ اللّه ُ وَلَـدا اَعانَ والِدَيْهِ عَلى بِرِّهِ، وَ رَحِـمَ اللّه ُ والِـدا اَعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ، وَ رَحِـمَ اللّه ُ جـارا اَعانَ جارَهُ عَلى بِرِّهِ، وَ رَحِـمَ اللّه ُ رَفيقا اَعانَ رَفيقَهُ عَلى بِرِّهِ.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
خدا رحمت كند پدرى را كه در كار نيك، پسرش را يارى كند،
خدا رحمت كند همسايه اى را كه در كار نيك، به يارى همسايه بشتابد،
و خدا رحمت كند دوستى را كه در كار نيكِ دوستش، به او كمك كند.
36
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
صَنايِعُ الْمَعْرُوفِ يَقى مَصارِعَ السُّوءِ،
وَالَصَّدَقَةُ خَفِيّا تُطْفِى ءُ غَضَبَ الرَّبِّ
وَ صِلَةُ الرَّحِمِ زيادَةٌ فِى الْعُمْرِ
وَ كُلُّ مَعْــرُوفٍ صَدَقَـةٌ.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
صدقه پنهانى، خشم خدا را خاموش مى سازد،
صله رحم، عمر را زياد مى كند،
و هر كار نيكى، صدقه است.
37
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
تُعْرَضُ عَلَىَّ اَعْمالُكُمْ عَشِيَّةَ الاَْ?ْنَيْنِ وَ الْخَميسِ،
فَما كانَ مِنْ عَمَلٍ صالحٍ حَمِدْتُ اللّه َ عَلَيهِ،
وَ ما كانَ مِنْ عَمَلٍ سَيِّى ءٍ اسْتَغْفَرْتُ اللّه َ لَكُمْ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
كارهاى شما بر من عرضه وگزارش مى شود.
هر چه كه كار شايسته وخوب باشد،
خدا را بر آن شكر مى كنم
و آنچـه كه كار زشـت باشـد،
براى شما از خداوند، آمرزش مى طلبم.
38
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
حاسِبُوا اَنْفُسَكُمْ قَبْلَ اَنْ تُحاسَبُوا،
وَ زِنُوها قَبْلَ اَنْ تُوزَنُوا و تَجَهَّزُوا لِلْعَرْضِ الأكْبَرِ.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
39
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
طُوبى لِمَنْ وَجَدَ فِى صَحيفةِ عَمَلِهِ يَوْمَ القيامَةِ
تَحْتَ كُلِّ ذَنْبٍ «اَسْتَغْفِرُ اللّه َ».
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
عملش زير هر گناهى يك «استغفراللّه » بيابد
(يعنى پس از هر گناه، توبه كرده باشد).
40
قـالَ النّبِيّ صلي الله عليه و آله:
اِنَّ مِنْ اَشْراطِ القِيامَةِ اِضاعَةُ الصَّلاةِ وَ اتِّباعُ الشَّهَواتِ وَالْمَيْلُ مَعَ الاَهْواءِ وَ تَعْظيمُ الْمالِ وَ بَيْعُ الدُّنيا بِالدّينِ،
فَعِنْدَها يُذابُ قَلْبُ المُؤمِنِ فِى جَوفِهِ كَما يُذابُ الْمِلْحُ فِى الماءِ مِمّا يَرى مِنَ الْمُنْكَرِ فَلا يَسْتَطيعُ اَنْ يُغَيِّرَهُ.
پيامبراكرم صلي الله عليه و آله در سخنرانى خويش در حجّه الوداع، فرمود: