ـ 4 فريفته شدن به دنيا

صحيح البخارى ـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ : پيامبر خدا فرمود: «بيشترين ترس و نگرانى من براى شما ، از بركت هاى زمين است كه خداوند در اختيارتان مى گذارد».
گفته شد: بركت هاى زمين چيست؟
فرمود: «خرّمى و بهجت دنيا».

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : ترسناك ترين چيزى كه من از آن بر شما مى ترسم ، محصولات زمين و خرّمى و بهجت دنياست كه خداوند در اختيارتان مى گذارد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : شگفتا، شگفتىِ تمام از كسى كه به سراى جاودانگى باور دارد و با اين حال ، براى سراى فريب (دنيا) مى كوشد!

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : كجايند خشنودان از تقدير؟ كجايند كوشندگان براى آنچه مورد قدردانى [از سوى خداوند] قرار مى گيرد؟ شگفتا از كسى كه به سراى جاودانگى ايمان دارد ، چگونه براى سراى فريب مى كوشد؟!

امام على عليه السلام ـ در هنگام تلاوت آيه «اى انسان! چه چيز تو را به پروردگار كريمت بيهوده اميدوار ساخت؟» ـ : به راستى مى گويم، دنيا تو را فريب نداد ؛ بلكه تو به آن فريفته شدى. دنيا به تو پندها [و درس هاى عبرت آموز] داد و عادلانه و يكسان (همانند ديگران) آگاهت ساخت و به آنچه تو را وعده مى دهد، از قبيل : رسيدن رنج و درد به جسمت و كاستى يافتن نيرويت، راستگوتر و وفادارتر از آن است كه به تو دروغ بگويد يا فريبت بدهد . دنيا ، راهنماهاى بسيار دارد ، امّا تو بدانها بدگمانى و خبرهاى راست فراوان دارد ، ليكن تو دروغشان مى پندارى.
اگر دنيا را در خانه هاى بر باد رفته و منزلگاه هاى تهى گشته [از سكنه] بكاوى، آن را در نيكو اندرزدهى و پندِ رسا دادن ، چونان يار دلسوز و سخت علاقه مند به خود ، خواهى يافت!
[دنيا] نيكو سرايى است براى كسى كه آن را سراى [ماندگارىِ] خود نداند و خوب منزلگاهى است براى كسى كه در آن منزلگاه ، وطن نگزيند. نيك بختانِ به دنيا ، فردا[ى قيامت] آنان اند كه امروز از آن گريزان اند.

امام على عليه السلام : دنيا ، شيرين است ؛ شيرينى [ ِ دنيا ] براى كسى است كه فريفته آن شود.

امام على عليه السلام : دنيا تو را گول نزده است ؛ بلكه تو گول آن را خورده اى.

امام على عليه السلام : دنيا يك رؤياست و فريفته شدن به آن ، مايه پشيمانى است.

امام على عليه السلام : بپرهيز از اين كه فريفته شدن به [اين دنياى] دگرگون شونده ناچيز ، تو را گول بزَنَد، يا شاد گشتن به اين فناپذير بى ارزش ، تو را بلغزاند.

امام على عليه السلام ـ در نكوهش دنيا ـ : از دنيا دورى كنيد؛ زيرا فريب خورده[ى واقعى] ، كسى است كه فريب دنيا را بخورد.

امام على عليه السلام : آنچه [براى آخرتت] پيش بفرستى ، همان از آنِ دارندگان است [و به خودت مى رسد] و آنچه بر جاى بگذارى ، از آنِ وارثان است و آنچه با توست ، راهى جز فريفته شدن به آن نيست. چه قدر در پى دنيا مى كوشى و چه قدر مى چرى؟ آيا مى خواهى خودت را فقير و ديگران (وارثان) را توانگر سازى؟!

امام على عليه السلام : اى آن كه خويشتن را به دنيا سرگرم ساخته اى و بر ريسمان هاى [پوسيده] آن مى دوى و در آباد كردن دنيايى كه به زودى خراب مى شود ، مى كوشى! آيا به گورهاى پوسيده پدرانت و پيكرهاى خفته در زير سنگ ها
و خاك هاى فرزندانت ننگريسته اى؟ چه بسيار كسانى كه با دست خود ، پرستارى شان كردى و به معالجه آنان پرداختى، از پزشكان برايشان نسخه و دارو خواستى و از دوستان ، برايشان رضايت طلبيدى ؛ امّا تلاش تو سودشان نبخشيد و دارو و درمانت ، در آنان كارگر نيفتاد.

عيسى عليه السلام : بيچاره دنيادار ، كه مى ميرد و دنيا را رها مى كند ، به دنيايى اطمينان مى كند كه او را مى فريبد و به دنيايى اعتماد مى كند كه او را فرو مى گذارد [و به موقع ، يارى اش نمى كند]. بيچاره اين گول خوردگان ، كه آنچه دوست ندارند ، به آنان مى رسد و آنچه دوست دارند ، از ايشان جدا مى شود و آنچه به ايشان وعده داده مى شود ، به سراغشان مى آيد.

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :