پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : شما براى آخرت آفريده شده ايد و دنيا براى شما آفريده شده است.
عنه صلي الله عليه و آله ـ في خُطبَةٍ لَهُ ـ : فَليَأخُذِ العَبدُ المُؤمِنُ مِن نَفسِهِ لِنَفسِهِ ، ومِن دُنياهُ لاِآخِرَتِهِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ در يكى از خطبه هايش ـ : بنده مؤمن بايد از خود براى خود بهره گيرد و از دنياى خود براى آخرتش.
امام على عليه السلام : دنيا ، براى غيرِ خود آفريده شده و براى خودش آفريده نشده است.
امام على عليه السلام : در دنيا زندگى مى كنيد ؛ امّا براى آخرت ، آفريده شده ايد.
عنه عليه السلام : إنَّكَ مَخلوقٌ لِلآخِرَةِ فَاعمَل لَها . إنَّكَ لَم تُخلَق لِلدُّنيا فَازهَد فيها وأعرِض عَنها .
امام على عليه السلام : تو براى آخرت آفريده شده اى . پس براى آن كار كن . تو هرگز براى دنيا خلق نشده اى . پس از دنيا دل بركَن و از آن ، روى بگردان.
عنه عليه السلام : ألا وإنَّ هذِهِ الدُّنيَا الَّتي أصبَحتُم تَتَمَنَّونَها وتَرغَبونَ فيها وأصبَحَت تُغضِبُكُم وتُرضيكُم ، لَيسَت بِدارِكُم ، ولا مَنزِلِكُمُ الَّذي خُلِقتُم لَهُ ولاَ الَّذي دُعيتُم إلَيهِ . ألا وإنَّها لَيسَت بِباقِيَةٍ لَكُم ولا تَبقَونَ عَلَيها ، وهِيَ وإن غَرَّتكُم مِنها فَقَد حَذَّرَتكُم شَرَّها ، فَدَعوا غُرورَها لِتَحذيرِها ، وأطماعَها لِتَخويفِها ، وسابِقوا فيها
إلَى الدّارِ الَّتي دُعيتُم إلَيها .
امام على عليه السلام : هان! اين دنيايى كه شما آرزويش را داريد و خواهان آنيد، ولى او شما را گاه ناخشنود و گاه خشنود مى سازد، آن سرا و منزلگاهى نيست كه برايش آفريده شده ايد ، و نه آن جايى كه بدان فرا خوانده شده ايد.
هان! دنيا براى شما ماندگار نيست و شما نيز در آن باقى نمى مانيد. دنيا، اگر چه شما را مى فريبد ؛ امّا همو، خود، شما را از شرّ خويش برحذر داشته است . پس، هشدارش را بگيريد و فريبش را بگذاريد و بيم دادنش را بگيريد و طمع هايش را وا نهيد و در آن براى سرايى از يكديگر سبقت بگيريد كه به آن ، فرا خوانده شده ايد.
عنه عليه السلام : إنَّ اللّه َ تَعالى جَعَلَ الدُّنيا لِما بَعدَها ، وَابتَلى فيها أهلَها لِيَعلَمَ أيُّهُم أحسَنُ عَمَلاً ، ولَسنا لِلدُّنيا خُلِقنا ، ولا بِالسَّعيِ لَها اُمِرنا ، وإنَّما وُضِعنا فيها لِنُبتَلى بِها ، ونَعمَلَ فيها لِما بَعدَها .
امام على عليه السلام : خداوند بلند مرتبه، دنيا را براى پس از آن آفريد و مردمش را در آن به بوته آزمايش نهاد تا معلوم شود كه چه كسى بهتر عمل مى كند. ما براى دنيا آفريده نشده ايم و به تلاش براى آن ، مأمور نشده ايم ؛ بلكه در دنيا نهاده شده ايم تا به وسيله آن ، آزموده شويم و در دنيا براى جهان پس از آن ، كار كنيم.
الإمام الصادق عليه السلام : أحكِم أمرَ دينِكَ كَما أحكَمَ أهلُ الدُّنيا أمرَ دُنياهُم ، فَإِنَّما جُعِلَتِ الدُّنيا شاهِدا يُعرَفُ بِها ما غابَ عَنها مِنَ الآخِرَةِ ، فَاعرِفِ الآخِرَةَ بِها ، ولا تَنظُر إلَى الدُّنيا إلاّ بِالاِعتِبارِ .
امام صادق عليه السلام : كار دينت را استوار ساز ، چنان كه دنياداران ، كار دنيايشان را استوار مى سازند؛ زيرا دنيا، در حقيقت، علامت و گواهى قرار داده شده تا با آن ، غيب دنيا، يعنى آخرت، شناخته شود . پس به وسيله دنيا ، آخرت را بشناس و به دنيا ، جز با ديده اعتبار منگر.