امام على عليه السلام : دنيا، [سراسر] مصيبت هايى جگرسوز است، مرگ هايى دردناك و مجازات هايى خُرد كننده.
عنه عليه السلام ـ في الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ : الدُّنيا جَمَّةُ المَصائِبِ ، مُرَّةُ المَشارِبِ ، لا تُمَتِّعُ صاحِبا بِصاحِبٍ .
امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : دنيا، پُر مصيبت است . آبشخورهايش تلخ است و دوستى را از دوستى بهره مند نمى گردانَد.
عنه عليه السلام : إنَّ الدُّنيا دارُ فَجائِعَ ، مَن عوجِلَ فيها فُجِعَ بِنَفسِهِ ، ومَن اُمهِلَ فيها فُجِعَ بِأَحِبَّتِهِ .
امام على عليه السلام : دنيا، سراى ناگوارى هاست. هركه در آن مهلت داده نشود ، به مصيبت مرگ خويش ، گرفتار مى آيد و هركه در آن مهلت داده شود ، به مرگ عزيزانش داغدار مى شود.
امام على عليه السلام : دنيا، جايگاه آسيب هاست.
امام على عليه السلام : چشم روزگار به ناگوارى ها پلك مى زند و مردم در ميان پلك هاى او قرار دارند.