رسول اللّه صلي الله عليه و آله : وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ ، لا يُبغِضُنا أهلَ البَيتِ أحَدٌ إلاّ أدخَلَهُ اللّه ُ النّارَ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هيچ كس ما اهل بيت را دشمن ندارد، مگر اين كه خداوند او را به دوزخ برد.
عنه صلي الله عليه و آله : وَالَّذي نَفسي بِيَدِه ِ، لا يُبغِضُنا أهلَ البَيتِ أحَدٌ إلاّ أكَبَّهُ اللّه ُ فِي النّارِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هيچ كس ما اهل بيت را دشمن ندارد، مگر اين كه خداوند او را در آتش سرنگون كند.
عنه صلي الله عليه و آله : يا بَني عَبدِ المُطَّلبِ ، إنّي سَأَلتُ اللّه َ لَكُم ثَلاثًا : أن يُثَبِّتَ قائِمَكُم ، وأن يَهدِيَ ضالَّكُم ، وأن يُعَلِّمَ جاهِلَكُم ، وسَأَلتُ اللّه َ أن يَجعَلَكُم جُوَداءَ نُجَداءَ رُحَماءَ ، فَلَو أنَّ رَجُلاً صَفَنَ بَينَ الرُّكنِ وَالمَقامِ فَصَلّى وصامَ ، ثُمَّ لَقِيَ اللّه َ وهُوَ مُبغِضٌ لِأَهلِ بَيتِ مُحَمَّدٍ دَخَلَ النّارَ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اى پسران عبدالمطلب! من از خداوند سه چيز براى شما خواسته ام: اين كه ايستاده شما را ثابت قدم بدارد، اين كه گمراه شما را هدايت كند و اين كه نادان شما را دانا گرداند و نيز از خدا مسألت كرده ام كه شما را بخشنده و دلير و مهربان قرار دهد. پس اگر مردى از شما در ميان ركن و مقام راست بايستد و نماز بخواند و روزه بگيرد، اما با بغض و كينه نسبت به اهل بيت محمّد، خدا را ديدار كند، به دوزخ خواهد رفت.
مُعاوِيَةُ بنُ حُدَيجٍ : أرسَلَني مُعاوِيَةُ بنُ أبي سُفيانَ إلَى الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ أخطُبَ عَلى يَزيدَ بِنتًا لَهُ أو اُختًا لَهُ ، فَأَتَيتُهُ فَذَكَرتُ لَهُ يَزيدَ ، فَقالَ : إنّا قَومٌ لا تُزَوَّجُ نِساؤُنا حَتّى نَستَأمِرَهُنَّ ، فَائتِها . فَأَتَيتُها فَذَكَرتُ لَها يَزيدَ فَقالتَ : وَاللّه ِ لا يَكونُ ذاكَ حَتّى يَسيرَ فينا صاحِبُكَ كَما سارَ فِرعَونُ في بَني
إسرائيلَ ، يُذَبِّحُ أبناءَهُم ، ويَستَحيي نِساءَهُم . فَرَجَعتُ إلَى الحَسَنِ فَقُلتُ : أرسَلتَني إلى فِلقَةٍ مِنَ الفِلَقِ تُسَمّي أميرَ المُؤمِنينَ فِرعَونَ ! فَقالَ عليه السلام : يا مُعاوِيَةُ ، إيّاكَ وبُغضَنا ، فَإِنَّ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله قالَ : لا يُبغِضُنا ولا يَحسُدُنا أحَدٌ إلاّ ذيدَ يَومَ القِيامَةِ بِسِياطٍ مِن نارٍ .
معاوية بن حديج: معاوية بن ابو سفيان، مرا نزد حسن بن على فرستاد تا دخترى يا خواهرى از او را براى يزيد خواستگارى كنم. من نزد حسن آمدم و موضوع خواستگارى براى يزيد را به اطلاعش رساندم. او گفت: ما مردمى هستيم كه زنانمان ازدواج نمى كنند مگر اين كه نظر خود آنها را جويا شويم. پس خودت پيش او برو. من پيش او رفتم و موضوع خواستگارى يزيد را برايش گفتم. او جواب داد: به خدا قسم، اين كار نشود تا اين كه فرمانرواى تو با ما همان كند كه فرعون با بنى اسرائيل كرد، پسرانشان را سر مى بريد و زنانشان را زنده نگه مى داشت. [معاويه بن حديج مى گويد] من نزد حسن برگشتم و گفتم: مرا پيش آتش پاره اى فرستاده اى كه اميرالمؤمنين را فرعون مى نامد! حسن عليه السلامفرمود: اى معاويه! از بغض و دشمنى با ما بپرهيز؛ زيرا رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: هيچ كس نسبت به ما بغض و حسد نورزد، مگر اين كه در روز قيامت با تازيانه هايى از آتش رانده شود.
الإمام الباقر عليه السلام : لَو أنَّ كُلَّ مَلَكٍ خَلَقَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ وكُلَّ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اللّه ُ وكُلَّ صِدّيقٍ وكُلَّ شَهيدٍ شَفَعوا في ناصِبٍ لَنا أهلَ البَيتِ أن يُخرِجَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ مِنَ النّارِ ما أخرَجَهُ اللّه ُ أبَدًا ، وَاللّه ُ عَزَّوجَلَّ يَقولُ في كِتابِهِ : «ماكِثينَ فيهِ أبدًا » .
امام باقر عليه السلام: اگر حتّى همه فرشتگانى كه خداوند عز و جل آفريده و همه پيامبرانى كه خدا برانگيخته و همه صدّيقان و شهيدان، در حقّ دشمن كينه توز ما اهل بيت، شفاعت كنند كه خداى عز و جل او را از آتش دوزخ بيرون آورد، هرگز خداوند او را بيرون نخواهد آورد. خداوند عز و جلدر كتاب خود مى فرمايد: «براى هميشه در آن ماندگارند» .
الإمام الصادق عليه السلام : مَن سَرَّهُ أن يَعلَمَ أنَّ اللّه َ يُحِبَّهُ فَليَعمَل بِطاعَةِ اللّه ِ وَليَتَّبِعنا ، ألَم يَسمَع قَولَ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ لِنَبِيِّهِ صلي الله عليه و آله : «قُل إن كُنتُم تُحِبّونَ اللّه َ فَاتَّبِعوني يُحبِبكُمُ اللّه ُ ويَغفِر لَكُم ذُنوبَكُم » ؟ وَاللّه ِ لا يُطيعُ اللّه َ عَبدٌ أبَدًا إلاّ أدخَلَ اللّه ُ عَلَيهِ في طاعَتِهِ اتِّباعَنا ، ولا وَاللّه ِ لا يَتَّبِعُنا عَبدٌ أبَدًا إلاّ أحَبَّهُ اللّه ُ ، ولا وَاللّه ِ لا يَدَعُ أحَدٌ اِتِّباعَنا أبَدًا إلاّ أبغَضَنا ، ولا وَاللّه ِ لا يُبغِضُنا أحَدٌ أبَدًا إلاّ عَصَى اللّه َ ، ومَن ماتَ عاصِيًا للّه ِِ أخزاهُ اللّه ُ وأكَبَّهُ عَلى وَجهِهِ فِيالنّارِ ، وَالحَمدُ للّه ِِ رَبِّ العالَمينَ .
امام صادق عليه السلام: هركس خوشحال مى شود كه بداند خداوند او را دوست مى دارد، طاعت خدا را به كار بندد و از ما پيروى كند. مگر اين سخن خداى عز و جلرا به پيامبرش نشنيده است كه: «بگو: اگر خدا را دوست داريد پس از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد» ؟ به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه خدا را اطاعت كند، مگر اين كه خداوند در اطاعت او، پيروى از ما را وارد كند و به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه از ما پيروى كند، مگر اين كه خداوند دوستش بدارد و به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه پيروى از ما را فرو گذارد، مگر اين كه دشمن ما شود و به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه ما را دشمن بدارد، مگر اين كه خدا را نافرمانى كند و هركه با معصيت خدا از دنيا رود، خداوند او را خوار سازد و در آتش سرنگون كند و سپاس و ستايش خداى را كه پروردگار جهانيان است.
الإمام الكاظم عليه السلام : مَن أبغَضَنا فَقَد أبغَضَ مُحَمَّدًا ، ومَن أبغَضَ مُحَمَّدًا فَقَد أبغَضَ اللّه َ ، ومَن أبغَضَ اللّه َ عَزَّوجَلَّ كانَ حَقًّا عَلَى اللّه ِ أن يُصلِيَهُ النّارَ وما لَهُ مِن نَصيرٍ .
امام كاظم عليه السلام: هر كس ما را دشمن بدارد، محمّد را دشمن داشته است و هركس محمّد را دشمن بدارد، خدا را دشمن داشته است و هركه خداى عز و جلرا دشمن بدارد، بر خداوند حقّ است كه او را در آتش افكند و وى را هيچ ياورى نباشد.