رسول اللّه   صلي الله عليه و آله   :   وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ لا يَنفَعُ عَبدًا عَمَلُهُ إلاّ بِمَعرِفَةِ حَقِّنا 
   . 
        
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هيچ بنده اى را كردارش سود نرساند مگر در پرتو شناخت حقّ ما.
        
            
        
        
               عنه  صلي الله عليه و آله  :   سِراجُ المُؤمِنِ مَعرِفَةُ حَقِّنا ، وأشَدُّ العَمى مَن عَمِيَ عَن فَضلِنا 
   . 
        
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : چراغ مؤمن شناخت حقّ ماست و بدترين كورى، [كورى ]كسى است كه برترى ما را نبيند.
        
            
        
        
               الإمام عليّ  عليه  السلام :   لَنا حَقٌّ ، فَإِن اُعطيناهُ ، وإلاّ رَكِبنا أعجازَ الإِبِلِ وإن طالَ السُّرى . 
        
امام على عليه السلام: ما را حقّى است، اگر داده شديم [چه بهتر] و گرنه بر دنباله اشتر مى نشينيم [تن به سختى ها مى دهيم]، هر اندازه هم [اين ]سفر شبانه [حقّ كشى ]به درازا كشد.
        
            
        
        
               عنه 
   عليه  السلام :   مَن ماتَ عَلى فِراشِهِ وهُوَ عَلى مَعرِفَةِ حَقِّ رَبِّهِ ورَسولِهِ وحَقِّ أهلِ بَيتِهِ ماتَ شَهيدًا ، ووَقَعَ أجرُهُ عَلَى اللّه ِ سُبحانَهُ ، وَاستَوجَبَ ثَوابَ ما نَوى مِن صالِحِ عَمَلِهِ ، وقامَت نِيَّتُهُ مَقامَ إصلاتِهِ سَيفَهُ ، فَإِنَّ لِكُلِّ شَيءٍ أجَلاً لا يَعدوهُ 
   . 
        
امام على عليه السلام: هركس در بستر خود بميرد در حالى كه حقّ پروردگار خويش و رسول او و حقّ خاندان رسول او را شناخته باشد شهيد مرده است و مزدش با خداى سبحان است و مستوجب ثواب كردار شايسته اى باشد كه نيّت انجام آن را داشته است و نيّت او به جاى شمشير كشيدنش باشد؛ زيرا هر چيزى را عمرى و سررسيدى است كه از آن فراتر نمى رود.
        
            
        
        
               جابِرُ بنُ يَزيدَ الجُعفِيُّ  عن أبي جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ الباقِرِ عليهماالسلام :   سَأَلتُهُ عَن قَولِ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ :   «ثُمَّ أورَثنَا الكِتابَ الَّذينَ اصطَفَينا مِن عِبادِنا فَمِنهُم ظالِمٌ لِنَفسِهِ ومِنهُم مُقتَصِدٌ ومِنهُم سابِقٌ بِالخَيراتِ بِإِذنِ اللّه ِ  
  »   ، فَقالَ : الظّالِمُ مِنّا 
     
مَن لا يَعرِفُ حَقَّ الإِمامِ ، وَالمُقتَصِدُ العارِفُ بِحَقِّ الإِمامِ ، وَالسّابِقُ بِالخَيراتِ بِإِذنِ اللّه ِ هُوَ الإِمامُ   «جَنّاتُ عَدنٍ يَدخُلونَها  
  »   يَعنِي السّابِقَ وَالمُقتَصِدَ 
   . 
        
          جابربن يزيد جعفى مى گويد:   از ابوجعفر محمّد بن على الباقر عليهماالسلامدرباره اين سخن خداى عزوجل پرسيدم:    «سپس اين كتاب را به آن بندگان خود كه (آنان را) برگزيده بوديم به ميراث داديم، پس برخى از آنان بر خود ستمكارند 
          و برخى از ايشان ميانه رو و برخى از آنان در كارهاى نيك به فرمان خدا پيشگامند»   .  
  
               فرمود: ستمگر از ميان ما كسى است كه حقّ امام را نشناسد و ميانه رو كسى است كه حقّ امام را مى شناسد و پيشى گيرنده در خوبيها به اذن خدا همان امام است   «جَنّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها»   يعنى پيشى گيرنده و ميانه رو (وارد بهشت مى شوند).         
        
            
        
        
               الإمام الصادق  عليه  السلام :   إنَّ اللّه َ عَزَّوجَلَّ أوضَحَ بِأَئِمَّةِ الهُدى مِن أهلِ بَيتِ نَبِيِّنا عَن دينِهِ ، وأبلَجَ بِهِم عَن سَبيلِ مِنهاجِهِ ، وفَتَحَ بِهِم عَن باطِنِ يَنابيعِ عِلمِهِ ، فَمَن عَرَفَ مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله  واجِبَ حَقِّ إمامِهِ وَجَدَ طَعمَ حَلاوَةِ إيمانِهِ وعَلِمَ فَضلَ طَلاوَةِ إسلامِهِ 
   . 
        
امام صادق عليه السلام: خداوند عز و جل به وسيله پيشوايان هدايت از خاندان پيامبر ما دينش را آشكار ساخت و به وسيله ايشان راهش را روشن نمود و به واسطه آنان چشمه هاى پنهان دانش خود را گشود. پس از امّت محمّد صلي الله عليه و آله هركس كه حقّ واجب امامش را بشناسد، مزه شيرين ايمانش را بچشد و به ارزش دلپذيرى اسلام خود پى برد.