الإمام عليّ عليه السلام : عِندَنا أهلَ البَيتِ مَفاتيحُ العِلمِ ، وأبوابُ الحِكمَةِ ، وضِياءُ الأَمرِ ، وفَصلُ الخِطابِ .
امام على عليه السلام : كليدهاى دانش و درهاى حكمت و روشنى امر و سخن انجامين نزد ماست.
الإمام الباقر عليه السلام : لو كُنّا نُفتِيالنّاسَ بِرَأيِنا وهَوانا لَكُنّا مِنَ الهالِكينَ ، ولكِنّا نُفتيهِم بِآثارٍ مِن رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله واُصولِ عِلمٍ عِندَنا نَتَوارَثُها كابِرًا عَن كابِرٍ ، نَكنِزُها كَما يَكنِزُ هؤُلاءِ ذَهَبَهُم وفِضَّتَهُم .
امام باقر عليه السلام : اگر ما بر اساس نظر و هوى و هوس خود فتوا مى داديم، بدون ترديد نابود مى شديم. ما براى مردم بر اساس اخبار مانده از رسول خدا صلي الله عليه و آله و اصول علمى فتوا مى دهيم كه نزد ماست و هر بزرگى از بزرگ ديگر به ارث برده است و ما آن را مى اندوزيم همچنان كه اين جماعت زر و سيمشان را مى اندوزند.
الإمام الصادق عليه السلام : لَولا أنَّ اللّه َ فَرَضَ طاعَتَنا ووَلايَتَنا وأمَرَ مَوَدَّتَنا ما أوقَفناكُم عَلى أبوابِنا ، ولا أدخَلناكُم بُيوتَنا ، إنّا وَاللّه ِ ما نَقولُ بِأَهوائِنا ، ولا نَقولُ بِرَأيِنا ، ولا نَقولُ إلاّ ما قالَ رَبُّنا، واُصولٌ عِندَنا نَكِنزُها كَما يَكنِزُ هؤُلاءِ ذَهَبَهُم وفِضَّتَهُم .
امام صادق عليه السلام : اگر نبود اين كه خداوند، فرمانبرى از ما و ولايت ما و دوستى ما را واجب كرده است ما شما را بر درهاى خانه مان نمى ايستانديم و به سرايمان واردتان نمى كرديم. به خدا سوگند ما از سر هوى و هوس سخن نمى گوييم و نظر خود را بيان مى داريم و نمى گوييم مگر آن چه خداى ما گفته است و اصولى نزد ماست كه آن را مى اندوزيم، چنان كه اين جماعت زر و سيم خود را مى اندوزند.
مُحَمَّدُ بنُ مُسلِمٍ : قالَ أبو عَبدِاللّه ِ عليه السلام : إنَّ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله قَد أنالَ فِي النّاسِ وأنالَ وأنالَ ـ يُشيرُ كَذا وكَذا ـ وعِندَنا أهلَ البَيتِ اُصولُ العِلمِ وعُراهُ ، وضِياؤُهُ وأواخيهِ .
محمّد بن مسلم: امام صادق عليه السلام فرمود: همانا پيامبر خدا صلي الله عليه و آله در ميان مردم علوم را بخشيد و پراكنْد ـ امام عليه السلام با دست خود مرتب اشاره مى فرمود ـ ولى اصول علم و دستاويزهاى آن و پرتو و بندهاى آن (كه موجب حفظ آن است) نزد ماست.