۲۹. عدالت و ظلم

صفحه اختصاصي حديث و آيات لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا الْحَديدَ فيهِ بَأْسٌ شَديدٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللّهَ قَوىٌّ عَزيزٌ؛ [سوره حديد، آيه ۲۵]

به راستى ما پيامبران خود را با دلايل آشكار فرستاديم و با آنها كتاب و ميزان (شناسايى حق از باطل و قوانين عادلانه) نازل كرديم تا مردم قيام به عدالت كنند و آهن را نازل كرديم كه در آن نيروى شديد و منافعى براى مردم است ، تا خداوند بداند چه كسى او و رسولش را يارى مى كند بى آن كه او را ببينند، خداوند قوى و شكست ناپذير است .
وَ مَنْ يَظْلِمْ مِنْكُمْ نُذِقْهُ عَذابًا كَبيرًا؛ [ سوره فرقان، آيه ۱۹ ]
هر كس از شما ظلم كند، عذاب شديدى به او مى چشانيم.
۱ امام صادق عليه السلام: ثَلاثَةُ اَشْياءَ يَحْتاجُ النّاسُ طُرّا اِلَيْها: اَلاَْمْنُ وَالْعَدْلُ وَالْخِصْبُ ؛

سه چيز است كه همه مردم به آنها نياز دارند: امنيّت، عدالت و رفاه. [تحف العقول، ص ۳۲۰]

هنگامى كه در ميان مردم عدالت برقرار شود، بى نياز مى شوند و به اذن خداوندمتعال آسمان روزىِ خود را فرو مى فرستد و زمين بركاتش را بيرون مى ريزد. [كافى، ج ۳، ص ۵۶۸، ح ۶]

عادل ترين مردم كسى است كه براى مردم همان را بپسندد كه براى خود مى پسنددو براى آنان نپسندد آنچه را براى خود نمى پسندد. [نهج الفصاحه، ح ۳۴۰]

انسان بايد برادر (دينى) خويش را يارى كند چه ظالم باشد چه مظلوم اگر ظالم باشداو را باز دارد كه اين به منزله يارى كردن اوست و اگر مظلوم باشد ياريش كند. [نهج الفصاحه، ح ۲۴۲۲]

خداوند هيچگاه از ظالم انتقام نگرفت مگر به وسيله ظالمى ديگر و اين سخن خداىعزّوجلّ است كه: «و بدين سان ظالمان را به سزاى اعمالى كه مى كنند بر يكديگر مسلّطمى كنيم». [بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۱۳، ح ۲۸]

به راستى كه عدالت ترازوى (معيار) خداى سبحان است كه در ميان خلق نهاده استو براى برپاداشتن حق نصب فرموده، پس در ترازوى خداوند با او مخالفت نكن و باحكومتش مقابله ننما. [غررالحكم، ج۲، ص ۵۰۸، ح ۳۴۶۴]

خدايا به تو پناه مى برم... از اين كه ظالمى را يارى كنيم و يا مظلوم و دلسوخته اى رابى ياور گذاريم و يا آنچه حق ما نيست بخواهيم. [صحيفه سجاديه، از دعاى ۸]

عدالت را اجرا كن و از زورگويى و ستمگرى بپرهيز زيرا زورگويى مردم را به ترك ازوطن وامى دارد، و ستم آنان را به قيام مسلّحانه مى كشاند. [نهج البلاغه، حكمت ۴۷۶]

خدا رحمت كند بنده اى را كه حلاليت بطلبد از برادرى كه به آبرو يا مال او تجاوزكرده، قبل از آن كه (در قيامت) از او بازخواست كنند، آنجايى كه دينار و درهمى نباشد،در نتيجه اگر شخص كار نيكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهانمظلوم برداشته بر گناهان او بيفزايند. [نهج الفصاحه، ح ۱۶۵۷]

بهترين مردم كسى است كه اگر او را به خشم آورند، بردبارى نمايد و چنانچه به اوظلم شود، ببخشايد و چون به او بدى شود، خوبى كند. [غررالحكم، ج۳، ص ۴۳۰، ح ۵۰۰۰]

هر كس صبح كند و قصد ظلم كردن به كسى را نداشته باشد، خداوند جُرم و گناه اورا مى بخشد. [كافى، ج ۲، ص ۳۳۲، ح ۸]