10. راستگويي و دروغگويي
خداى عزوجل هيچ پيامبرى را نفرستاد، مگر با راستگويى، و برگرداندن امانت بهنيكوكار و يا بدكار.
مردى به رسول خدا صلي الله عليه و آله عرض كرد: به من اخلاقى بياموزيد كه خير دنيا و آخرت درآن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.
راستگو را نخستين كسى كه تصديق مى كند، خداى عزوجل است كه مى داند اوراستگوست و نيز نفس او تصديقش مى كند كه مى داند راستگوست.
دروغگويى از اخلاق اسلام نيست.
اى على راست بگو اگر چه در حال حاضر به ضرر تو باشد ولى در آينده به نفع توستو دروغ نگو اگر چه در حال حاضر به نفع تو باشد ولى در آينده به ضرر توست.
(نشانه) ايمان، اين است كه راستگويى را هر چند به زيان تو باشد بر دروغگويى،گرچه به سود تو باشد، ترجيح دهى.
چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است:راستگويى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.
من بر كسى كه مجادله را رها كند، هر چند حق با او باشد و كسى كه دروغ نگويد، هرچند به شوخى باشد و كسى كه اخلاقش را نيكو گرداند، خانه اى در حومه بهشت وخانه اى در مركز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى كنم.
راستگو در آستانه نجات و بزرگوارى است و دروغگو در لبه پرتگاه و خوارى.
از دروغ كوچك و بزرگش، جدّى و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيزكوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مى كند.
فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كهاگر آنها را ترك گويد، احساس ترس مى كند، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد.
دروغ، روزى را كم مى كند.
هر گاه در برادر (دينى) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش: حيا، امانتدارى وراستگويى.
دروغگو با دروغگويى خود سه چيز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاهتحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.
مؤمن بسيار راستگو و بسيار نيكوكار است.
از جمله كمك هاى خداوند بر ضد دروغگويان فراموشى است.
هر كس راستگو باشد عملش پاكيزه مى شود و رشد مى كند.
عبداللّه بن عامر: روزى رسول خدا صلي الله عليه و آله در خانه ما نشسته بودند. مادرم مرا صدا زد وگفت: بيا به تو (چيزى) بدهم. رسول خدا صلي الله عليه و آله به او فرمودند: مى خواهى چه به او بدهى؟ عرض كرد: مى خواهم خرمايى به او بدهم. رسول خدا صلي الله عليه و آله به مادرم فرمودند: بدان كه اگرچيزى به او ندهى، دروغ برايت نوشته مى شود.
راستگو، با راستگويى خود به همان مى رسد كه دروغگو با حيله گرى خود.
خداوند عزوجل، دروغى را كه باعث صلح و آشتى شود دوست دارد و از راستى كهباعث فتنه شود بيزار است.
بهترين شروع كارها صداقت و راستگويى و بهترين پايان آنها وفا است.
خدايا زبانم را از دروغ پاك گردان.
اداى امانت و راستگويى روزى را زياد مى كند و خيانت و دروغگويى باعث فقر و نفاقمى شود.
به راستى كه خداوند عزوجل براى شر قفل هايى گذارد و كليد آن قفل ها را شراب قرارداد و دروغ از شراب بدتر است.
هر كس صداقت و راستگويى پيشه كند، بار زندگى براى او سبك مى شود.
سخن سه گونه است: راست و دروغ و اصلاح ميان مردم به آن حضرت عرض شد:قربانت اصلاح ميان مردم چيست؟ فرمودند: از كسى سخنى درباره ديگرى مى شنوىكه اگر سخن به گوش او برسد، ناراحت مى شود. پس تو آن ديگرى را مى بينى و بر خلافآنچه شنيده اى، به او مى گويى: از فلانى شنيدم كه در خوبى تو چنين و چنان مى گفت.
شمشير بُرّنده در دست شجاع براى او دشمن شكن تر از راستگويى نيست.
هر چه را شنيدى براى مردم بازگو مكن، كه همين براى دروغگويى (تو) كافى است.
زشت ترين راستگويى، تعريف انسان از خودش مى باشد.
دو چيز از دروغ جدا نمى شود: بسيار وعده دادن و به شدت عذرخواهى نمودن.
هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، راستگويى را به او الهام مى نمايد.
دروغ در دنيا ننگ و عار است و در آخرت عذاب جهنم.
راستگو با راستگويى خود، سه چيز را به دست مى آورد: اعتماد، محبت و شكوه (در دل ها).
دروغگو امانتدار نيست و بدكار، نگهدارنده اسرار.
به زيادى نماز و روزه و حج و نيكى و وِرد و ذكر شبانه مردم نگاه نكنيد، بلكه بهراستگويى و امانتدارى آنان توجه نماييد.
راستگويى مايه آرامش و دروغگويى مايه تشويش است.
در سه چيز راستگويى زشت است: سخن چينى، خبر ناخوشايند دادن به مردىدرباره زن و فرزندش و تكذيب كردن خبر كسى.
هر كس راستگوتر است سخن مردم را بيشتر باور مى كند و هر كس دروغگوتر است مردم را بيشتر دروغگو مى داند.
شما را سفارش مى كنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكى همراه است و هر دو دربهشت اند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است و هر دو درجهنم اند.
سه چيز است كه در هر كس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج وعمره كند و بگويد من مسلمانم، كسى كه هنگام سخن گفتن دروغ بگويد و وقتى كه وعدهدهد تخلف نمايد و چون امانت بگيرد، خيانت نمايد.
- کتابخانه احادیث شیعه
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست چهل چلچراغ (چهل چهل حديث)
- 10. راستگويي و دروغگويي