8. راز خوشبختي و بدبختي
از خوشبختى انسان درخواست خير از خداوند و خشنودى به خواست اوستو از بدبختى انسان است كه از خدا درخواست خير نكند و به خواست او ناخشنود باشد.
خوشبخت كامل و واقعى كسى است كه على را در زندگى و بعد از مرگش دوست بداردو بدبخت كامل و واقعى كسى است كه دشمن على در زندگى و بعد از مرگش باشد.
چهار چيز از خوشبختى و چهار چيز از بدبختى است: چهار چيز خوشبختى: همسرخوب، خانه بزرگ، همسايه خوب و سوارى نيكو است و چهار چيز بدبختى: همسايه بد،همسر بد، خانه كوچك و سوارى بد است.
هرگاه كسى مستحق دوستى خداوند و خوشبختى باشد، مرگ در برابر چشمان اومى آيد و آرزو پشت سرش مى رود و هرگاه مستحق دوستى شيطان و بدبختى باشد،آرزو پيش چشم او، و مرگ پشت سرش قرار مى گيرد.
از خوشبختى انسان خوش اخلاقى و از بدبختى انسان بد اخلاقى است.
دانش پيشواى عمل و عمل پيرو آن است. به خوشبختان دانش الهام مى شود وبدبختان از آن محرومند.
بدبخت ترين مردم پادشاهانند و خوشبخت ترين مردم كسى است كه با مردم بزرگوارمعاشرت كند.
خوشبخت كسى است كه سراى باقى را كه نعمتش پايدار است بر سراى فانى كهعذابش بى پايان است برگزيند و از آنچه در اختيار دارد براى سرايى كه به آنجا مى رود پيش فرستد قبل از آن كه آنها را براى كسى بگذارد كه او با انفاق آن خوشبخت مى شودولى خودش با گردآورى آن (دارايى ها) بدبخت شده است.
خداوند متعال، به بنده اش در هر روز نصيحتى عرضه مى كند، كه اگر بپذيرد،خوشبخت و اگر نپذيرد، بدبخت مى شود.
به وسيله من هشدار داده شديد و به وسيله على عليه السلام هدايت مى يابيد و به وسيلهحسن احسان مى شويد و به وسيله حسين خوشبخت مى گرديد و بدون او بدبخت.بدانيد كه حسين درى از درهاى بهشت است، هر كس با او دشمنى كند، خداوند بوىبهشت را بر او حرام مى كند.
من براى هر قومى راهنمايى قرار دادم، كه خوشبختان را به وسيله آن هدايتمى كنم و حجتى براى بدبختان است.
دنيا سراى بلا و گرفتارى و محل گذران زندگى و زحمت است خوشبختان از آن دلكنده اند و از دست بدبختان به زور گرفته مى شود پس خوشبخت ترين مردم،بى ميل ترين آنان به دنيا و بدبخت ترين مردم، مايل ترين آنان به دنياست.
هر كس وصيت ميت را در كار حج بر عهده بگيرد، نبايد در آن كوتاهى كند، زيراعقوبت آن سخت و پشيمانى اش طولانى است. از وصيت ميت جز بدبخت كوتاهى نكندو به آن جز خوشبخت عمل ننمايد.
هر كس براى اصلاح خود، خويشتن را به زحمت بيندازد، خوشبخت مى شود هركس خود را در لذت ها رها كند، بدبخت مى گردد و بى بهره مى ماند.
هيچ كس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمى شود و جز با معصيت خدا بدبخت نمى گردد.
براستى كه حقيقت خوشبختى آن است كه پايان كار انسان خوشبختى باشد وحقيقت بدبختى آن است كه كار انسان به بدبختى خاتمه يابد.
توفيق [انجام كار نيك] از خوشبختى و بى توفيقى از بدبختى است.
هيچ كس جز با اجراى حدود و احكام خدا خوشبخت نمى شود و جز با ضايع كردنآن بدبخت نمى گردد.
خوشبخت كسى است كه از (سرنوشت) ديگران پند بگيرد و بدبخت كسى است كهفريب هوا و هوس خود را بخورد.
دنيا آرزوى بدبختان و آخرت رستگارى خوشبختان است.
هرگاه مال اندوختى، تو در آن نماينده كس ديگرى هستى كه او با آن خوشبختمى شود و تو بدبخت مى گردى.
خوشبخت كسى است كه زير دستانش بواسطه او خوشبخت شوند و بدبخت كسىاست كه زيردستانش به واسطه او بدبخت شوند.
مرگ آسايش خوشبختان و دنيا خواهش بدبختان است.
خوشبخت ترين مردم در دنيا كسى است كه از آنچه مى داند برايش ضرر دارد، دورىكند و بدبخت ترين مردم كسى است كه از هوا و هوس خود پيروى نمايد.
خوشبختان، با ايمان محفوظ مى مانند و بدبختان، پس از آن كه حجت برايشان تمام شد و نشانه حق و راه هدايت روشن گرديد، بر اثر گناه و نافرمانى خوار مى شوند.
خوشبخت، كسى است كه از (حال) ديگران عبرت بگيرد و بدبخت، كسى است كهمايه عبرت ديگران واقع شود.
امير المؤمنين در نامه خود به مالك اشتر نوشته است: مالك را به پرهيز كارى و ترساز خدا و برگزيدن طاعت او و پيروى از واجبات و مستحبات خدا كه در كتاب خود به آنهاامر فرموده است فرمان مى دهد، اعمالى كه هيچ كس جز با انجام آنها خوشبخت و جز باانكار و فرو گذاشتن آنها بدبخت نمى گردد.
پس از خودت چيزى از دنيا بر جاى مگذار زيرا آن را براى يكى از اين دو خواهىگذارد. يا كسى كه آن را در طاعت خدا به كار مى برد پس با چيزى كه تو با آن بدبختشده اى، خوشبخت مى شود. و يا كسى كه با آن نافرمانى خدا را مى كند و با آنچه تو براى او فراهم كردى بدبخت مى شود پس تو در نافرمانى [خدا] ياور او هستى و هيچ يك از ايندو را شايسته نيست بر خودت مقدّم بدارى.
اگر در امور زندگى خود انديشيده و خود را شناخته اى، پس از دنيا روى بگردان و ازآن دل بِكَن، زيرا دنيا سراى بدبختان است نه سراى خوشبختان.
پروردگارا بدبخت كسى است كه دستش را نگيرى و از فردايش ايمنى ندهى وخوشبخت كسى است كه در پناه نعمتت جايش دهى و با ستايش، او را به جايگاههاىرحمتت منتقل كنى.
بار خدايا! سپاس تو را بر آن حسن تقديرى كه بهره من گردانيدى و آن بلا كه از مندور ساختى، پس بهره مرا از رحمتت تنها عافيتى كه اكنون بخشيده اى قرار مده، كه درنتيجه به خاطر آنچه دوست دارم (اما به صلاح من نيست) بدبخت شوم و ديگران بهخاطر آنچه دوست نمى دارم (اما صلاح من در آن است) خوشبخت گردند.
خوشبخت كسى است كه از ما پيروى كند و بدبخت كسى است كه با ما دشمنى ومخالفت نمايد.
بدانيد كه شيرينى و تلخى دنيا، خواب است و بيدارى در عالم آخرت است.خوشبخت كسى است كه در آخرت خوشبخت باشد و بدبخت كسى است كه در آخرتبدبخت باشد.
خداوندا كسى را كه به مخلوقى همانند خود، متكى شد، خوشبخت نكردى و هر كه رابه خالقى كه تو باشى متكى شد، بدبخت نكردى.
خوشبختى رشته خيرى است كه خوشبخت به آن چنگ زده پس او را به سوىنجات مى كشاند و بدبختى رشته درماندگى است كه بدبخت به آن مى آويزد و او را بههلاكت مى كشاند.
از خدا بخواه كه روزيت را در دستان خوبان آفريدگانش قرار دهد كه ايناز خوشبختى است و آن را در دستان بَدان آفريدگانش قرار ندهد كه اين ازبدبختى است.
چه بسيار حريص بر كارى كه وقتى بدان دست يافت با آن بدبخت شد و چه بسياررها كننده كارى كه وقتى به آن رسيد، به وسيله آن خوشبخت شد.
ملعون است ملعون، آن زنى كه شوهر خود را بيازارد و غمگين كند و خوشبخت استخوشبخت، آن زنى كه شوهر خود را احترام نهد و آزارش ندهد و در همه حال از وىفرمان برد.
اگر مى خواهى بدانى كه كسى بدبخت است يا خوشبخت؟ نگاه كن ببين به چه كسىخوبى و نيكى مى كند، اگر به اهلش خوبى مى كند بدان كه او به سوى خوبى مى رود و اگربه نااهلش خوبى مى كند بدان كه او را نزد خداوند خيرى نيست.
قلم تقدير خداوند بر خوشبختى كسى رقم خورَدْ كه ايمان آورد و تقوا پيشه كند. و بربدبختى كسى رقم خورَدْ كه ايمان نياورد و نافرمانى كند.
- کتابخانه احادیث شیعه
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست چهل چلچراغ (چهل چهل حديث)
- 8. راز خوشبختي و بدبختي