عوامل تباه كننده يقين

امام على عليه السلام : يقين را شكّ و چيره آمدن هوس، تباه مى سازد.

امام على عليه السلام : كسى كه حرصش زياد باشد، يقينش اندك است.

امام على عليه السلام : فرمانبرى از حرص، يقين را تباه مى گرداند.

امام على عليه السلام : حرص، يقين را تباه مى كند.

امام على عليه السلام : علّت تباهى يقين، طمع است.

امام على عليه السلام : مجادله كردن در دين، يقين را از بين مى برد.

امام على عليه السلام : مال دوستى، دين را سست و يقين را تباه مى گرداند.

امام على عليه السلام : معاشرت با دنيا پرستان دين را عيبناك و يقين را سست مى كند.

امام على عليه السلام : كسى كه به جزا يقين ندارد، شكّ، يقين او را به تباهى كشاند.

امام صادق عليه السلام : انسان آزمند از دو خصلت محروم و دو خصلت پيوسته با اوست: از قناعت محروم است و از اين رو آسايش ندارد و از خرسندى محروم است و از اين رو يقين را از دست داده است.