رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ألاَ إنّ النّاسَ لَم يُؤتَوا في الدُّنيا شَيئا خَيرا مِن اليَقينِ و العافِيَةِ ، فاسألُوهُما اللّه َ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدانيد كه در دنيا چيزى بهتر از يقين و عافيت به مردم داده نشده است. پس، اين دو [نعمت] را از خداوند بخواهيد.
عنه صلى الله عليه و آله : أيُّها النّاسُ ، سَلُوا اللّه َ المُعافاةَ ؛ فإنّهُ لَم يُعطَ أحَدٌ مِثلَ اليَقينِ بعدَ المُعافاةِ ، و لا أشَدَّ مِن الرِّيبَةِ بعدَ الكُفرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مردم! از خداوند عافيت مسألت كنيد؛ زيرا نه پس از عافيت چيزى چون يقين به كسى داده شده است و نه بعد از كفر چيزى بدتر از شكّ.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترين چيزى كه در دل افكنده شده، يقين است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترين توانگرى، يقين است.
فلاح السائل عن مُعاذ بن جَبَل : قُلتُ : يا رسولُ اللّه ِ ما أعمَلُ ؟ قالَ : اِقتَدِ بنَبيِّكَ يا مُعاذُ في اليَقينِ . قالَ : قلتُ : أنتَ رسولُ اللّه ِ و أنا مُعاذُ بنُ جَبَلٍ ! قالَ : و إن كانَ في عملكَ تَقصيرٌ ··· يا مَعاذُ فاقْطع لِسانك عن إخوانِك ··· [ ثُمَّ عدَّ رسولُ اللّه اعمالاً كثيرةً ··· فقال معاذُ: ]مَن يُطيقُ هذه الخصالَ؟ قال: يا معاذُ أما إنَّه يَسيرٌ على مَن يَسّر اللّه ُ .
فلاح السائل ـ به نقل از معاذ بن جبل ـ : به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله عرض كردم : چه عملى انجام دهم؟ حضرت فرمود : اى معاذ! در يقين، به پيامبرت تأسّى جوى. عرض كردم: شما رسول خدايى و من معاذ هستم! فرمود: اگر چه در دانش و معرفت تو كاستى باشد··· اى معاذ از برادران دينى خود بدگويى مكن [سپس اعمال زيادى بر شمرد ]عرض كردم : چه كسى طاقت اين همه را دارد؟ فرمود: هان اى معاذ! اين خصلتها براى كسى كه خدا بخواهد آسان مى شود .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أيُّها النّاسُ ، سَلُوا اللّه َ اليَقينَ ، و ارغَبوا إلَيهِ في العافِيَةِ ؛ فإنّ أجَلَّ النِّعمَةِ العافِيَةُ ، و خَيرُ ما دامَ في القَلبِ اليَقينُ ، و المَغبونُ مَن غُبِنَ دِينَهُ ، و المَغبوطُ مَن غُبِطَ يَقينَهُ .
امام على عليه السلام : اى مردم! از خداوند يقين بخواهيد و عافيت از او مسألت كنيد؛ زيرا بزرگترين نعمت عافيت است و بهترين چيزى كه در دل پايدار ماند يقين است و زيان ديده، كسى است كه در دينش زيان بيند و رشك برده، كسى است كه در يقينش بر او رشك برند.
عنه عليه السلام ـ كانَ يقولُ ـ : و اسألوا اللّه َ اليَقينَ، و ارغَبوا إلَيهِ في العاقِبَةِ ، و خَيرُ ما دارَ في القَلبِ اليَقينُ .
امام على عليه السلام ـ بارها ـ مى فرمود : از خداوند يقين بخواهيد و عاقبت به خيرى از او مسألت كنيد . بهترين چيزى كه در دل مى چرخد يقين است.
امام على عليه السلام : چه سعادت بزرگى دارد كسى كه دلش خنكاى يقين را چشيده باشد.
امام على عليه السلام : هر كه يقين كرد، رستگار شد.
امام على عليه السلام : هر كه يقين پيدا كند، نجات يابد.
امام على عليه السلام : يقين كن، تا رستگار شوى.
عنه عليه السلام ـ في وصِيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنِ عليه السلام ـ : أحيِ قَلبَكَ بِالمَوعِظَةِ ، و أمِتْهُ بِالزَّهادَةِ ، و قَوِّهِ بِاليَقينِ .
امام على عليه السلام ـ در وصيت خود به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ـ فرمود : دلت را با پند و اندرز زنده بدار و با زهد بميرانش و با يقين نيرويش بخش.
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ المَلائكةِ ـ : و لَم تَرْمِ الشُّكوكُ بنَوازِعِها (نَوازِعَها) عَزيمَةَ إيمانِهِم ، و لَم تَعتَرِكِ الظُّنونُ على مَعاقِدِ يَقينِهِم .
امام على عليه السلام ـ در وصف فرشتگان ـ فرمود : تيرهاى شكّ و ترديدها، ايمان استوار آنها را آماج خود نساخته و گمان و پندارها به پيكار باورهاى يقينى آنها نرفته است.
امام على عليه السلام : با يقين است كه هدف نهايى به دست مى آيد.