2. شايسته ترين الگو

من تنها برانگيخته شده ام تا اخلاق بزرگوارانه را به كمال رسانم.

پيامبر صلي الله عليه و آله چنان با هم نشينان رفتار مى نمودند كه هيچ يك از آنان گمان نمى كردكسى نزد آن حضرت از وى گرامى تر باشد.

پيامبر صلي الله عليه و آله پزشكى بودند كه با دانش خود، همواره در ميان مردم مى گشتند،مرهم هايشان را به خوبى فراهم و ابزار كارشان را آماده مى ساختند و آنها را هرجا كه لازمبود، مى گذاردند، در دل هاى كور و گوش هاى كر و زبان هاى گنگ. غفلتگاه ها وجايگاه هاى

آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر كس خوش اخلاق تر، نرم خوتر، به خويشانش نيكوكارتر، نسبت به برادراندينى اش دوست دارتر، بر حق شكيباتر، خشم را فروخورنده تر و با گذشت تر و درخرسندى و خشم با انصاف تر باشد.

آيا شما را از كم شباهت ترينتان به خودم آگاه نسازم؟ عرض كردند: چرا، اى رسولخدا! فرمودند: زشتگوىِ بى آبروىِ بى شرم، بخيل، متكبر، كينه توز، حسود، سنگدل،كسى كه هيچ اميدى به خيرش و امانى از شرش نيست.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله به هر كس برخورد مى نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير،سلام مى كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى شدند،آن را كوچك نمى شمردند. زندگيشان كم هزينه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرتو گشاده رو بودند، بى آن كه بخند

ما پيامبران، همان گونه كه به برپا داشتن واجبات مأمور شده ايم، به مدارا كردن بامردم نيز مأمور شده ايم.

پيامبر صلي الله عليه و آله فال خوب را دوست داشتند و از فال بد، بدشان مى آمد.

او كه خاتم پيامبران بود، بخشنده ترين، پرحوصله ترين، راستگوترين، پايبندترينمردم به عهد و پيمان، نرم خوترين و خوش مصاحبت ترين مردم بود، هر كسبدون سابقه قبلى او را مى ديد، هيبتش او را مى گرفت و هر كس با او معاشرت مى نمودو او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر كس مى خواست او را تعريف كند،مى گفت: نظير او را پيش از او و پس از او نديده ام.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله هرگاه يكى از اصحاب خود را سه روز نمى ديدند از حال او جويامى شدند، آنگاه اگر در سفر بود، دعايش مى كردند و اگر در شهر بود به ديدارش و اگرمريض بود، به عيادتش مى رفتند.

رسول خدا صلي الله عليه و آله هرگز با مردم به اندازه عقل خود سخن نگفتند و فرمودند: ما پيامبرانمأموريم كه با مردم به اندازه عقل و فهمشان سخن بگوييم.

پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشكار، گذشت ازكسى كه به من ظلم نموده، بخشش به كسى كه مرا محروم كرده، رابطه با كسى كه با منقطع رابطه كرده، و سكوتم همراه با تفكّر و نگاهم براى عبرت باشد.

نزديك ترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد وپيمان، خوش اخلاق ترين و نزديك ترين شما به مردم است.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله از دختران پشت پرده با حياتر بودند، و اگر چيزى را دوستنمى داشتند، از چهره شان مى فهميديم.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله (در نظرها) با شكوه و بزرگوار بودند... سخنانى كوتاه، جامع و بى چونو چرا مى گفتند بدون كم و زياد، نرم خو و مهربان بودند، در حق كسى ظلم نمى كردند،كسى را خوار نمى شمردند، نعمت را اگر چه كم بود، بزرگ مى دانستند و چيزى از آن رانكوهش نمى كردند، از مزه غذا نه بد مى گفتند و نه تعريف مى كردند، دنيا و آنچه به آنمرتبط است ايشان را خشمگين نمى ساخت و هرگاه حقى ضايع مى شد، احدى راملاحظه نمى كردند و چيزى باعث رفع خشمشان نمى شد، تا آن كه حق را حاكم سازند.

هرگاه رسول اكرم صلي الله عليه و آله يكى از اصحاب خود را غمگين مى ديدند، با شوخى او را خوشحال مى كردند و مى فرمودند: خداوند، كسى را كه با برادران (دينى) اش باترشرويى و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مى دارد.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله شوخى مى كردند ولى جز حقّ چيزى نمى گفتند.

پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردبارى، حجامت كردن، و مسواك وعطر زدن.

هرگاه با رسول اكرم صلي الله عليه و آله مى نشستيم، اگر در مورد آخرت صحبت مى كرديم، ايشان هم باما همان سخن را مى گفتند و اگر در مورد دنيا صحبت مى كرديم، ايشان هم چنين مى كردندو اگر در مورد خوردنى و نوشيدنى صحبت مى كرديم، ايشان هم با ما هم سخن مى شدند.

بزرگوارانه ترين اخلاق پيامبران، صديقين (انسان هاى راستين) شهدا و صالحين،ديدار يكديگر براى خداست.

كسى از شما حق ندارد از هيچ يك از يارانم چيزى به من بگويد؛ زيرا دوست دارم درحالى كه چيزى از شما در دلم نيست به سويتان بيايم.

خداوند عزّوجلّ هيچ پيامبرى را نفرستاد، مگر به راستگويى و برگرداندن امانت بهنيكوكار و بدكار .

رسول خدا صلي الله عليه و آله هرگاه ميهمان داشتند، با او غذا مى خوردند و دست از سفره و غذانمى كشيدند، تا آن كه ميهمان دست از غذا خوردن بكشد.

رسول خدا صلي الله عليه و آله، هرگز بدگويى كسى را نمى كردند، سرزنش نمى نمودند و در پىلغزش ها و اسرار ديگران نبودند و [درباره ديگران]، چيزى جز خير (خوبى) نمى گفتند.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله، از همه قوم خود جوانمردتر، خوش اخلاق تر، خوش برخوردتر،همسايه دارتر، بردبارتر، امانتدارتر، راستگوتر، و از بد زبانى و آزاررسانى به دورتر بودند.هرگز ديده نشد كه با كسى پرخاش و مجادله كنند. خداوند صفات پسنديده را در آنحضرت جمع كرده بود، تا جايى كه قومش او را امين ناميدند و در مكه غالبا با لقب اميناز ايشان ياد مى شد.

هرگاه از رسول اكرم صلي الله عليه و آله چيزى تقاضا مى شد، اگر ايشان آن را مى خواستند انجامدهند، مى فرمودند: بله و اگر نمى خواستند انجام دهند، سكوت مى نمودند و هيچ گاهايشان براى چيزى نه نمى گفتند.

من مأمورم كه صدقه (و زكات) را از ثروتمندانتان بگيرم و به فقرايتانبدهم.

پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است: دوست داشتن بينوايان و نزديكشدن به آنها، ذكر لا حول و لا قوة الا باللّه را بسيار گفتن، با خويشاوندان رابطه برقراركردن؛ هر چند آنان قطع رابطه كنند، [و در مسائل مادى]، به پايين تر از خود نگاه كنم نهبه بالاتر، در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگيرم، حق را بگويم اگر چه تلخ باشدو از كسى چيزى نخواهم.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله پيش از مبعوث شدن، بيست خصلت از خصلت هاى پيامبران را دارابودند، كه اگر كسى يكى از آنها را داشته باشد، دليل عظمت اوست؛ چه رسد به كسى كههمه آنها را دارا باشد، آن حضرت پيامبرى امين، راستگو، ماهر، اصيل، شريف، استوار،سخنور، عاقل، با فضيلت، عابد، زاهد، سخاوتمند، دلير و با شهامت، قانع، متواضع،بردبار، مهربان، غيرتمند، صبور، سازگار، و نرم خو بودند و با هيچ منجّم (قائل به تأثيرستارگان)، غيب گو و پيش گويى هم نشين نبودند.

تا مى توانى بكوش كه صبح و شب در قلبت (حتّى) قصد فريب و نيرنگ كسى نباشد؛چرا كه اين از سنّت هاى من است و كسى كه سنّتم را زنده كند، مرا زنده كرده است وكسى كه مرا زنده كند، در بهشت با من خواهد بود.

هر وقت رسول اكرم صلي الله عليه و آله لباس جديدى مى پوشيدند، خداوند را سپاس مى گفتند وسپس بينوايى را مى خواستند و لباس قديمشان را به او مى دادند و مى فرمودند:مسلمانى كه فقط براى رضايت خداوند عزّوجلّ، لباس كهنه خود را به مسلمان فقيرىبدهد، تا هنگامى كه لباس به تن آن فقير است، در پناه و خير و ضمانت خداوند است،چه زنده بماند و چه بميرد.

هرگاه صبح مى شد پيامبر صلي الله عليه و آله دست نوازش بر سر فرزندان و نوه هاى خود مى كشيدند .

ما قومى هستيم كه تا گرسنه نشويم غذا نمى خوريم و تا سير نشده ايم دست ازغذا مى كشيم.

غذا خوردن نزد مصيبت زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاى جاهليت است و سنّتپيامبر صلي الله عليه و آلهفرستادن غذا براى مصيبت زدگان است.

بهترين شما كسى است كه براى زنان خود بهتر باشد و من بهترين شما براى زنخود هستم.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله چيزى مثل شام و غير آن را بر نماز مقدم نمى داشتند و هنگامى كهوقت نماز مى رسيد، گويى كه هيچ يك از اهل خانه و دوستان را نمى شناختند.

هرگاه رسول اكرم صلي الله عليه و آله نماز مى خواندند و كسى نزد ايشان مى نشست، ايشان نماز خود را كوتاه مى كردند و به او رو مى نمودند و مى فرمودند: آيا خواسته اى دارى؟ و بعد از آن كهحاجت او را برآورده مى كردند، به نماز بر مى گشتند.

ما اهل بيت، وعده هاى خود را براى خودمان، بدهى و دِين حساب مى كنيم، چنانكهرسول اكرم صلي الله عليه و آله چنين مى كردند.

وقتى كه آتش جنگ بر افروخته مى شد و دو لشكر به هم مى رسيدند، به پيامبرپناهنده مى شديم و كسى نبود كه از آن حضرت به دشمن نزديك تر باشد.

هيچ صفتى نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله منفورتر از دروغ نبود و هر گاه مطلع مى شدند يكى ازاصحابشان دروغى گفته است، به او بى اعتنايى مى كردند تا آن كه مى فهميدند توبه كردهاست.