اندرز خواهى

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لِرجُلٍ طَلَبَ مِنهُ المَوعِظَةَ ـ : إذا كُنتَ في صَلاتِكَ فصَلِّ صَلاةَ مُودِّعٍ ، و إيّاكَ و ما يُعتَذَرُ مِنهُ ، و اجمَعِ اليَأسَ مِمّا في أيدي النّاسِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه از آن حضرت پندى خواست ـ فرمود : هرگاه نماز مى خوانى چونان كسى بخوان كه آخرين نماز اوست و با دنيا و زندگى وداع مى كند، و از كارى كه موجب عذرخواهى تو از آن شود بپرهيز، و از آنچه در دست مردم است چشم طمع برگير.

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : نِعمَ الهَديَّةُ المَوعِظَةُ .

امام على عليه السلام : خوب هديه اى است اندرز.

عنه عليه السلام ـ لِعُمرَ إذ قالَ لَهُ : عِظْني ـ : لا تَجعَلْ يَقينَكَ شَكّا ، و لا عِلمَكَ جَهلاً، و لا ظَنَّكَ حَقّا ، و اعلَمْ أنّهُ لَيس لَكَ مِن الدُّنيا إلاّ ما أعطَيتَ فأمضَيتَ ، و قَسَّمتَ فسَوَّيتَ ، و لَبِستَ فأبلَيتَ .

امام على عليه السلام ـ آنگاه كه عمَر از ايشان خواست تا اندرزش دهد ـ فرمود : يقين خود را به شك و دانشت را به جهل تبديل مگردان و گمانت را حقّ مدان و بدان كه از دنيا تنها آن چيزى بهره توست كه عطا كنى و بگذرى، و تقسيم كنى و برابرى روا دارى، و بپوشى و فرسوده اش سازى.

عنه عليه السلام ـ و قَد قِيلَ لَهُ : عِظْنا و أوجِزْ ـ : الدُّنيا حَلالُها حِسابٌ ، و حَرامُها عِقابٌ ، و أنّى لَكُم بِالرَّوحِ و لَمّا تَأسَّوا بسُنَّةِ نَبيِّكُم ؟! تَطلُبونَ ما يُطغيكُم ، و لا تَرضَونَ ما يَكْفيكُم ! .

امام على عليه السلام ـ وقتى كه شخصى به ايشان عرض كرد: ما را پندى كوتاه ده ـ فرمود : دنيا حلالش حساب دارد و حرامش كيفر. كجا آسايش و راحتى براى شما باشد، در حالى كه هنوز به روش پيامبرتان تأسّى نكرده ايد؟! چيزى مى جوييد كه شما را به سركشى وا مى دارد و به آنچه شما را بسنده مى كند راضى نيستيد!