رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله ـ و هُو على ناقَتِهِ واقِفٌ بِالحَزوَرَةِ يقولُ لِمَكَّةَ ـ : و اللّه ِ ، إنّكِ لَخَيرُ أرضِ اللّه ِ ، و أحَبُّ أرضِ اللّه ِ إلَى اللّه ِ ، و لَو لا اُخرِجتُ مِنكِ ما خَرَجتُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در حالى كه سوار بر ناقه خود در حزوره ايستاده بود خطاب به مكّه ـ فرمود: به خدا كه تو بهترين زمين خدا هستى و محبوبترين زمين خدا نزد خدايى و اگر مرا از تو بيرون نمى كردند، من به پاى خود بيرون نمى رفتم.
تنبيه الخواطر: قَدِمَ أبانُ بنُ سَعيدٍ على رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فَقالَ : يا أبانُ ، كَيفَ تَرَكتَ أهلَ مَكّةَ ؟ فقالَ : تَرَكتُهُم و قَد جِيدُوا . ، و تَرَكتُ الإذْخِرَ و قَد أعذَقَ ، و تَرَكتُ الثُّمامَ و قد خاصَ ، فاغرَورَقَت عَينا رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و صَحبِهِ .
تنبيه الخواطر: ابان بن سعيد بر رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شد، حضرت فرمود: اى ابان! وقتى كه آمدى مكّيان چگونه بودند؟ عرض كرد: وقتى آمدم باران زيادى بر آنان باريده بود و بوته هاى علف مكّه و برگ علف هاى يَزْبن . سبز شده بود. [با شنيدن اين سخنان ]چشمان رسول خدا صلى الله عليه و آله و اصحاب ايشان پر از اشك شد .
امام على عليه السلام : كشورها با ميهن دوستى آباد شده اند.
عنه عليه السلام : مِن كَرَمِ المَرءِ بُكاؤهُ على ما مَضى مِن زَمانِهِ ، و حَنينُهُ إلى أوطانِهِ ، و حِفظُهُ قَديمَ إخوانِهِ .
امام على عليه السلام : از بزرگوارى انسان است، گريستن او بر زمان سپرى شده اش و علاقه او به ميهنش و نگهداشتن دوستان ديرينه اش.
عنه عليه السلام ـ في وَصفِ الأمواتِ ـ : لا يَستَأنِسونَ بالأوطانِ، و لا يَتواصَلُونَ تَواصُلَ الجِيرانِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف مردگان ـ فرمود : با وطن ها انس نمى گيرند و مانند همسايگان با يكديگر رفت و آمد نمى كنند.
سفينة البحار: روايت شده است كه: دوست داشتن وطن از ايمان است.