علاج وسواس

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وسواس، منقارى چون منقار پرنده دارد و هرگاه آدمى دچار غفلت شود، آن منقار را در گوش دل او مى گذارد و وسوسه مى كند. در اين هنگام اگر آدمى خداوند عزّ و جلّ را ياد كند، وسواس منصرف مى شود و كنار مى رود. به همين دليل شيطان را وسواس گفته اند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شيطان پوزه اى مانند پوزه سگ دارد كه آن را بر روى دل آدمى مى گذارد و شهوت ها و لذّت ها را به او يادآورى مى كند و آرزوها را به سراغش مى آورد و در دلش وسوسه مى كند، تا او را درباره پروردگارش به شكّ اندازد، در اين هنگام اگر آدمى بگويد: «اعوذ باللّه السميع العليم من الشيطان الرجيم و اعوذ باللّه اَن يحضرون ان اللّه هو السميع العليم» پوزه اش را از روى دل كنار مى برد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از اين وسوسه چيزى در خود ديد، سه مرتبه بگويد: «به خدا و پيامبرش ايمان آوردم»، وسوسه اش از بين مى رود.

امام على عليه السلام : روزه گرفتن در سه روز از هر ماه ـ پنجشنبه اول و آخر ماه و چهار شنبه وسط آن و روزه ماه شعبان ـ وسواس سينه و پريشانى هاى دل را از بين مى برد.

امام على عليه السلام : روزه دارىِ ماه رمضان و سه روز از هر ماه، وسوسه هاى سينه را از بين مى برد.

امام على عليه السلام : ياد ما اهل بيت، شفابخش هر ناخوشى و بيمارى و وسوسه ترديد آور است.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از وسوسه زياد ـ فرمود: اشكالى ندارد. مى گويى: «لا اله الاّ اللّه ».

امام صادق عليه السلام : مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد : در دلم وسوسه شديدى افتاده در حالى كه من مردى عيالوار و بدهكار و نيازمند هستم. حضرت فرمود : اين جملات را تكرار كن: «توكّلت على الحىّ الذى لا يموت و الحمد للّه الذى لم يتّخذ صاحبة و لا ولداً و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولىّ من الذلّ و كبّره تكبيراً ؛ توكّل مى كنم بر زنده اى كه نمى ميرد و ستايش براى خداوندى است كه همراهى و فرزندى اختيار نكرده است و در جهاندارى انبازى ندارد و از سر ذلت يارى نگرفته است و او را بسيار بزرگ بشمار». ديرى نگذشت كه آن مرد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بازگشت و عرض كرد: اى رسول خدا! خداوند وسوسه سينه ام را از بين برد و بدهى مرا ادا كرد و روزيم را وسعت بخشيد.

الكافى ـ به نقل از ابن ابى عمير از جميل بن درّاج ـ : به امام صادق عليه السلام عرض كردم : در قلبم وسوسه افتاده است. حضرت به او فرمود : بگو: «لا اله الاّ اللّه ». جميل مى گويد: هر وقت در دلم چيزى [از وسوسه ها و تشكيكات ذهنى ]مى افتاد، مى گفتم: «لا اله الاّ اللّه ». آن چيز از دلم بيرون مى رفت.