الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الحِلُم غِطاءٌ ساتِرٌ ، و العَقلُ حُسامٌ قاطِعٌ ، فاستُرْ خَلَلَ خُلقِكَ بِحِلمِكَ ، و قاتِلْ هَواكَ بِعَقلِكَ .
امام على عليه السلام : بردبارى، پرده اى پوشان است و خرد، شمشيرى برّان. پس عيب هاى خود را با بردبارى بپوشان و با خردِ خود با هَوَست بجنگ.
امام على عليه السلام : رستگار شد آنكه بر هوسش چيره گشت و انگيزه هاى نفسانى خود را مهار كرد.
امام على عليه السلام : هر كه دوستدار رسيدن به درجات بلند است، بايد بر هوس خويش چيره آيد.
عنه عليه السلام : لَن يَستَكمِلَ العَبدُ حَقيقَةَ الإيمانِ حتّى يُؤثِرَ دِينَهُ على شَهوَتِهِ ، و لَن يَهلِكَ حتّى يُؤثِرَ شَهوَتَهُ على دِينِهِ .
امام على عليه السلام : بنده هرگز حقيقت ايمان را كامل نگرداند، مگر آنگاه كه دينش را بر هوس خود ترجيح دهد و هرگز به هلاكت نيفتد، مگر آنگاه كه شهوت خود را بر دينش برگزيند.
عنه عليه السلام : فاحذَروا ـ عِبادَ اللّه ِ ـ حَذَرَ الغالِبِ لنَفسِهِ ، المانِعِ لشَهوَتِهِ ، النّاظِرِ بعَقلِهِ .
امام على عليه السلام : پس، برحذر باشيد، ـ اى بندگان خدا ـ همچون حذر كردن كسى كه بر نفْس خويش چيره است و شهوت خود را جلوگير است و با ديده خردش مى نگرد.
امام على عليه السلام : ولى هيهات كه هوا و هوسِ من بر من چيره آيد و حرص شديد مرا به برگزيدن غذاهاى لذيذ بكشاند.
عنه عليه السلام : عِبادَ اللّه ِ، إنّ مِن أحَبِّ عِبادِ اللّه ِ إلَيهِ عَبدا أعانَهُ اللّه ُ على نَفسِهِ ··· فهُو مِن مَعادِنِ دِينِهِ ، و أوتادِ أرضِهِ ، قَد ألزَمَ نَفسَهُ العَدلَ ، فكانَ أوَّلَ عَدلِهِ نَفيَ الهَوى عَن نَفسِهِ .
امام على عليه السلام : اى بندگان خدا! از محبوبترين بندگان خداوند در پيشگاه او كسى است كه خدا او را در برابر نفْسش يارى رساند··· او از معدن هاى دين خدا و پايه هاى استوار زمين است، خويشتن را ملزم به پيروى از عدالت كرده و نخستين گام عدل او، زدودن هوا و هوس از نفْس خود است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : تَوَقَّ مُجازَفَةَ الهَوى بدَلالَةِ العَقلِ ، وَ قِفْ عِندَ غَلَبَةِ الهَوى باستِرشادِ العِلمِ .
امام باقر عليه السلام : با راهنمايى عقل، خودت را از خطر هوس نگه دار و به گاه چيرگى هواى نفْس با ره جويى از دانش ايستادگى كن.