بلند همّتى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند متعال كارهاى والا و شريف را دوست دارد و كارهاى پست و حقير را خوش ندارد.

امام على عليه السلام : بهترين همّت ها بلندترين آنهاست.

امام على عليه السلام : نيكوترين خصلت ها ارجمندى همّت هاست.

امام على عليه السلام : شرافت به همّت هاى والاست نه به استخوان هاى پوسيده (مردگانى كه به آنها مى باليد).

امام على عليه السلام : هركه بر نردبان همّت ها بالا رود، ملّت ها او را بزرگ دارند.

امام على عليه السلام : هرگاه در طلب چيزى بر مى آيى، بلند همّت باش.

امام على عليه السلام : آن كس از همه بيشتر در مضيقه و تنگ حالى است كه خواهش هاى او بسيار باشد و خواست و آرمانش بزرگ و خرجى اش زياد، و كمك [خرج] او اندك.

امام على عليه السلام : دل (جان) آن كس بيشتر از همه در رنج است كه همّتش بلند باشد، و مردانگى اش بسيار و توانايى اش اندك.

امام على عليه السلام : در همّت ميانه رو باش، تا از كسى كه دنبال پيدا كردن لغزش هاى توست، ايمن بمانى.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت : و ما را از كسانى قرار ده كه جان هايشان را به [رسيدن به] علوّ و بلندى شتاباندى و همّت هاى آنان را از جُستن عزّت در ميان مردم فرود آوردى و از اين رو دل هايشان همواره سرگشته و پرّان بود تا اينكه سرانجام در باغ هاى پر نعمت بهشت فرود آمدند.

امام باقر عليه السلام : هيچ شرافتى (افتخارى) چون بلند همّتى نيست.

امام باقر عليه السلام : ابوذر رحمه الله از خوف خداوند عزّ و جلّ چندان گريست كه به چشم درد مبتلا شد. به او گفته شد: اى ابوذر! خوب است دعا كنى خداوند چشمانت را شفا بخشد. ابوذر گفت: من از اين كار غافلم و اهميت چندانى هم به آن نمى دهم. گفتند: چه چيز تو را از آن غافل ساخته است؟ گفت: دو امر بزرگ: بهشت و دوزخ.