رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أمّا المُهلِكاتُ : فشُحٌّ مُطاعٌ ، و هَوَىً مُتَّبَعٌ ، و إعجابُ المَرءِ بنَفسِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : عوامل نابود كننده عبارتند از: فرمانبرى از بخل، پيروى از هوس و خودپسندى.
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ الدِّينارَ و الدِّرهَمَ أهلَكا مَن كانَ قَبلَكُم ، و هُما مُهلِكاكُم .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به راستى كه درهم و دينار پيشينيان شما را نابود كرد و همين دو نابود كننده شماست.
عنه صلى الله عليه و آله : هَلاكُ اُمّتي في ثَلاثٍ : في العَصَبيَّةِ ، و القَدَريَّةِ ، و الرِّوايَةِ مِن غَيرِ ثَبتٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نابودى امّت من در سه چيز است: در عصبيّت (تعصبات قبيله اى و قومى) و مذهب قَدَرى، و روايت هاى بى اساس و غير معتبر.
عنه صلى الله عليه و آله : أظُنُّكُم سَمِعتُم أنّ أبا عُبَيدةَ قَدِمَ بشَيءٍ مِن البَحرَينِ ، فأبشِروا و أمِّلُوا ما يَسُرُّكُم ، فوَ اللّه ِ ما الفَقرَ أخشى علَيكُم ، و لكِن أخشى علَيكُم أن تُبسَطَ علَيكُمُ الدُّنيا كما بُسِطَت على مَن كانَ قَبلَكُم ، فتُنافِسوها كما تَنافَسوها ، فتُهلِكَكُم كما أهلَكَتهُم .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گمان مى كنم كه شنيده ايد ابو عبيده چيزى از بحرين آورده است. بشارت بر شما و به آينده خوشى كه در انتظار شماست اميدوار باشيد؛ زيرا به خدا سوگند كه من از فقر بر شما نمى ترسم، بلكه ترس من براى شما از اين است كه دنيا همچنان كه به روى پيشينيان شما باز شد به روى شما نيز باز شود و همچون آنان بر سر آن به رقابت برخيزيد و در نتيجه، دنيا شما را نيز همانند آنان به نابودى افكند.
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ صَلاحَ أوَّلِ هذهِ الاُمَّةِ بِالزُّهدِ و اليَقينِ ، و هَلاكُ آخِرِها بِالشُّحِّ و الأمَلِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اين امّت در آغاز به سبب زهد و يقين درست شد و در پايان به واسطه بخل و آرزو نابود مى شود.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه شنيديد كسى مى گويد: مردم همه در هلاكتند خودش از همه بيشتر در هلاكت است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثَلاثٌ مُهلِكاتٌ : طاعَةُ النِّساءِ ، و طاعَةُ الغَضَبِ ، و طاعَةُ الشَّهوَةِ .
امام على عليه السلام : سه چيز نابود كننده اند: فرمانبرى از زنان، فرمانبرى از خشم، و فرمانبرى از شهوت.
امام على عليه السلام : همانا بدعت هاى شبهه ناك نابود كننده اند، مگر اينكه خداوند [انسان را] از آنها حفظ كند.
عنه عليه السلام : دَعِ الحَسَدَ و الكِذبَ و الحِقدَ ؛ فإنَّهُنَّ ثَلاثَةٌ تَشينُ الدِّينَ و تُهلِكُ الرّجُلَ .
امام على عليه السلام : حسادت و دروغ و كينه را رها كن كه اين سه، دين [انسان] را لكّه دار مى كنند و آدمى را به نابودى مى كشانند.
امام على عليه السلام : مردم تا زمانى كه متفاوت باشند، همواره در خير و خوبى هستند و همين كه يكسان شدند نابود شوند.
عنه عليه السلام : خِدمَةُ الجَسَدِ إعطاؤه ما يَستَدعيهِ مِن المَلاذِّ و الشَّهَواتِ و المُقتَنَياتِ، و في ذلكَ هَلاكُ النَّفسِ .
امام على عليه السلام : خدمت تن به اين است كه آنچه از خوشى ها و خواهش ها و مال و منال مى خواهد به او بدهى و اين مايه نابودى جان است.
امام على عليه السلام : ناتوانى، نابودى به بار مى نشاند.
امام على عليه السلام : بپرهيز از آنكه مركب هاى طمع تو را به شتاب برانند و در آبشخورهاى هلاكت فرود آورند.
امام على عليه السلام : پيشينيان شما، در حقيقت، به سبب درازى آرزوها و از ياد بردن اجل هايشان به هلاكت در افتادند.
عنه عليه السلام : إنّما هَلَكَ مَن هَلَكَ مِمَّن كانَ قَبلَكُم بِرُكوبِهِمُ المَعاصي ، و لَم يَنهَهُم الرَّبّانِيّونَ و الأحبارُ··· .
امام على عليه السلام : پيشينيان شما كه نابود شدند در حقيقت بدان سبب به هلاكت در افتادند كه مرتكب گناهان مى شدند و علما و احبار آنان را نهى نمى كردند··· .
عنه عليه السلام : إنّما أهلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم أنَّهُم مَنَعوا النّاسَ الحَقَّ فاشتَرَوهُ ، و أخَذُوهُم بِالباطِلِ فاقتَدَوهُ .
امام على عليه السلام : گذشتگان شما را در حقيقت كسانى نابود كردند كه مردم را از حقّ باز داشتند و آنان هم به ناچار آن را [با رشوه ]خريدند و مردم را به باطل كشاندند و آنان هم [لا جرم]از آن پيروى كردند.
عنه عليه السلام : إنّهُ لا يَنبَغي أن يَكونَ الوالي علَى الفُروجِ و الدِّماءِ و المَغانِمِ و الأحكامِ و إمامَةِ المُسلمينَ البَخيلُ ··· و لا المُعَطِّلُ للسُّنَّةِ فيُهلِكَ الاُمَّةَ .
امام على عليه السلام : شايسته نيست كسى كه حاكم بر ناموس و خون و غنائم و احكام مسلمانان و متصدّى رهبرى مسلمانان است، بخيل باشد··· و يا كسى باشد كه به سنّت [پيامبر ]عمل نكند و در نتيجه امّت را به نابودى كشاند.
عنه عليه السلام : اُنظُروا أهلَ بَيتِ نَبِيِّكُم فالْزَمُوا سَمتَهُم، و اتَّبِعوا أثَرَهُم، فلَن يُخرِجوكُم مِن هُدىً ، و لَن يُعِيدوكُم في رَدىً، فإن لَبَدوا فالبَدوا، و إن نَهَضُوا فانهَضُوا، و لا تَسبِقوهُم فتَضِلُّوا ، و لا تَتَأخَّروا عَنهُم فتَهلِكُوا .
امام على عليه السلام : به خانواده پيامبر خود بنگريد و راه آنان را در پيش گيريد و در پى ايشان حركت كنيد؛ زيرا هرگز شما را از راه راست به در نمى برند و هرگز به نابوديتان نكشانند. اگر آنان نشستند، شما نيز بنشينيد و اگر برخاستند، شما هم برخيزيد و از آنان پيشى نگيريد كه گم خواهيد شد و عقب هم نمانيد كه به نابودى خواهيد افتاد.
امام على عليه السلام : گمراهىِ راهنما، مايه نابودى راه جوست.
امام على عليه السلام : ادامه يافتن گمراهى مُهلك ترين چيز است.
امام على عليه السلام : نابود شد، كسى كه قدر و اندازه خود را ندانست.
امام على عليه السلام : انسانى كه قدر و اندازه خود را نشناسد، نابود شود.
امام على عليه السلام : نابود شد كسى كه كار خود را سامان نداد.
امام على عليه السلام : نابود شد كسى كه هوس گمراهش كرد و شيطان او را به بيراهه كشاند.
امام على عليه السلام : نابود شد كسى كه از خود راضى گشت و به وسوسه هاى فريبنده نفْسِ خويش اعتماد كرد.
عنه عليه السلام : هَلَكَ مَن باعَ اليَقينَ بِالشَّكِّ ، و الحَقَّ بِالباطِلِ ، و الآجِلَ بِالعاجِلِ .
امام على عليه السلام : نابود شد كسى كه يقين را به شكّ فروخت و حق را به باطل و آخرت را به دنيا.
عنه عليه السلام : هَلَكَ مَنِ استَنامَ (استَأمَنَ) إلَى الدُّنيا و (أ)مهَرَها دِينَهُ ، فهُو حَيثُما مالَت مالَ إلَيها ؛ قَدِ اتَّخَذَها هَمَّهُ و مَعبودَهُ .
امام على عليه السلام : نابود شد كسى كه به دنيا آرام گرفت و دين خويش را مهريه آن كرد و در نتيجه، به هر طرف كه دنيا برگشت، او نيز سوى آن برگشت؛ و دنيا را آرمان و معبود خود گرفت.
امام على عليه السلام : نابود شد كسى كه [به ناحقّ ]ادّعا كرد و ناكام شد كسى كه دروغ بست.
امام على عليه السلام : مال اندوزان با آنكه زنده اند، هلاك شده اند، و دانشمندان تا روزگار برجاست، برجايند.
امام على عليه السلام : در [راه] من دو گروه هلاك شوند: دوست افراطى و دشمن كينه توز.
امام على عليه السلام : هر كه در برابر حق قد علم كند، نابود شود.
امام على عليه السلام : هر كه خود رأى باشد، نابود شود.
امام على عليه السلام : هر كه به هلاكت دنيا و آخرت تن در دهد، در هر دو جهان هلاك شود.
عنه عليه السلام : مَن طَلَبَ الخَراجَ بغَيرِ عِمارَةٍ أخرَبَ البِلادَ ، و أهلَكَ العِبادَ ، و لَم يَستَقِم أمرُهُ إلاّ قَليلاً .
امام على عليه السلام : هر كه خراج را بدون آبادانى بطلبد، شهرها را ويران كند و بندگانِ [خدا ]را به نابودى كشد و حكومتش جز اندكى نپايد.
امام على عليه السلام : هركه شكيبايى او را نرهاند، بيتابى نابودش كند.
عنه عليه السلام : مَن شَغَلَ نَفسَهُ بغَيرِ نَفسِهِ تَحَيَّرَ في الظُّلُماتِ ، و ارتَبَكَ في الهَلَكاتِ··· .
امام على عليه السلام : هر كه نفْس خويش را سرگرم غير خود كند، در تاريكى ها سرگردان ماند و در هلاكت ها فرو رود··· .
امام على عليه السلام : عظمت خداوند پاك را با عقل خويش اندازه مگير، كه در زمره هلاك شدگان خواهى شد.
عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ بَعَثَ رَسولاً هادِيا بكِتابٍ ناطِقٍ ، و أمرٍ قائمٍ ، لا يَهلِكُ عَنهُ إلاّ هالِكٌ .
امام على عليه السلام : خداوند پيامبرى هدايتگر با كتابى گويا و فرمانى برپا فرستاد كه به واسطه آن به هلاكت نيفتد، مگر كسى كه [ذاتاً] هلاك شدنى است.
امام على عليه السلام : من شما را به راه روشنى كشاندم كه در آن به هلاكت نيفتد، مگر كسى كه [طبعاً] هلاك شدنى است.
عنه عليه السلام ـ في ذِكرِ المَلاحِمِ ـ : و لا تَقتَحِموا ما استَقبَلتُم مِن فَورِ نارِ الفِتنَةِ ، و أمِيطُوا عَن سَنَنِها ، و خَلُّوا قَصدَ السَّبيلِ لَها ، فَقد ـ لَعَمري ـ يَهلِكُ فيلَهَبِها المُؤمنُ ، و يَسلَمُ فيها غَيرُ المُسلمِ .
امام على عليه السلام ـ در بيان پيشامدهاى آينده ـ فرمود: خود را بى باكانه در ميان شعله هاى فروزان آتش فتنه اى كه با آن رو به رو مى شويد، ميندازيد و از سر راهِ آن كنار رويد و ميان راه را برايش باز بگذاريد؛ زيرا به جان خودم سوگند كه در زبانه آتشِ آن فتنه، مؤمن نابود مى شود و نامسلمان در آن به سلامت مى ماند.
الإمامُ الحسَنُ عليه السلام : هَلاكُ النّاسِ في ثَلاثٍ : الكِبرُ و الحِرصُ و الحَسَدُ ؛ فالكِبرُ هَلاكُ الدِّينِ و بهِ لُعِنَ إبليسُ ، و الحِرصُ عَدُوُّ النَّفسِ و بهِ اُخرِجَ آدَمُ مِن الجَنَّةِ ، و الحَسَدُ رائدُ السُّوءِ و مِنهُ قَتَلَ قابِيلُ هابِيلَ .
امام حسن عليه السلام : نابودى مردم در سه چيز است: تكبّر و حرص و حسادت؛ زيرا تكبّر ، باعث نابودى دين است و ابليس به سبب همين خصلت لعنت شد، آزمندى دشمن جان است و به واسطه همين خوىْ آدم از بهشت رانده شد، و حسادت، راهنماى به سوى بدى و نابكارى است و بر اثر همين حسادت بود كه قابيل، هابيل را كشت.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : هَلَكَ مَن لَيس لَهُ حَكيمٌ يُرشِدُهُ ، و ذَلَّ مَن لَيس لَهُ سَفيهٌ يَعضِدُهُ .
امام زين العابدين عليه السلام : كسى كه براى خود حكيمى نداشته باشد تا راهنمايى اش كند، به نابودى در افتد و كسى كه نابخردى نداشته باشد تا از او پشتيبانى كند، به ضعف و خوارى درافتد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : خَصلَتَينِ . مُهلِكَتَينِ : تُفتي النّاسَ برَأيِكَ ، أو تَدينُ بِما لا تَعلَمُ .
امام صادق عليه السلام : دو كار ، هلاكت بار است: به رأى خود براى مردم فتوا دهى، يا ندانسته از چيزى (عقيده اى) پيروى كنى.
عنه عليه السلام ـ لعبدِ الرّحمنِ بنِ الحَجّاجِ ـ : إيّاكَ و خَصلَتَينِ ففِيهِما هَلَكَ مَن هَلَكَ : إيّاكَ أن تُفتيَ النّاسَ برَأيِكَ ، أو تَدينَ بِما لا تَعلَمُ .
امام صادق عليه السلام ـ به عبد الرحمان بن حجّاج ـ فرمود: از دو كار بپرهيز كه هر كس هلاك شده با اين دو كار به هلاكت رسيده است: بپرهيز از اينكه با رأى خود براى مردم فتوا دهى يا ندانسته از چيزى پيروى كنى.
عنه عليه السلام ـ لِمُفضَّلِ بنِ مزيدٍ ـ : أنهاكَ عَن خَصلَتَينِ فيهِما هَلَكَ الرِّجالُ : أن تَدينَ اللّه َ بِالباطِلِ ، و تُفتيَ النّاسَ بما لا تَعلَمُ .
امام صادق عليه السلام ـ به مفضّل بن مزيد ـ فرمود : تو را از دو كار نهى مى كنم كه بر اثر آنها مردان به هلاكت در افتادند: اينكه خدا را به باطلْ اطاعت كنى، و ندانسته براى مردم فتوا دهى.
عنه عليه السلام : يُهلِكُ اللّه ُ سِتّا بِسِتٍّ : الاُمَراءَ بِالجَورِ ، و العَربَ بِالعَصَبيَّةِ ، و الدَّهاقِينَ بِالكِبرِ ، و التُّجّارَ بِالخِيانَةِ ، و أهلَ الرُّستاقِ بِالجَهلِ ، و الفُقَهاءَ بِالحَسَدِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند شش گروه را به سبب شش خصلت نابود مى كند: فرمانروايان را به سبب ستمگرى، عرب ها را به سبب تعصّب، ملاّكان را به سبب كبر، بازرگانان را به سبب خيانت، روستاييان را به سبب نادانى و فقيهان را به سبب حسادت.
بحار الأنوار : الإمام الصّادق عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لعبدِ اللّه ِ بنِ جُندَبٍ ـ : يا بنَ جُندَبٍ، يَهلِكُ المُتَّكِلُ على عَمَلِهِ ، و لا يَنجو المُجتَرئُ علَى الذُّنوبِ الواثِقُ برَحمَةِ اللّه ِ
قالَ : قلتُ : فمَن يَنجو ؟ قالَ : الّذينَ هُم بَينَ الرَّجاءِ و الخَوفِ ، كأنَّ قُلوبَهُم في مِخلَبِ طائرٍ شَوقا إلَى الثَّواب و خَوفا مِن العَذابِ .
بحار الأنوار : امام صادق عليه السلام در سفارش به عبد اللّه بن جندب فرمود: اى پسر جندب! آنكه به عمل [خوبِ]خويش تكيه كند، هلاك شود و آنكه در گناهان بى باك شود و به رحمت خدا اميدوار باشد، نجات نيابد
عرض كردم: پس چه كسى نجات مى يابد؟ فرمود: آنان كه در بيم و اميد به سر مى برند، از شوق بهشت و ترس از عذاب ، گويى دل هايشان در چنگال پرنده اى است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما عَذَّبَ اللّه ُ اُمّةً إلاّ عِندَ استِهانَتِهِم بِحُقوقِ فُقَراءِ إخوانِهِم .
امام صادق عليه السلام : خداوند هيچ امّتى را عذاب نكرد، مگر آنگاه كه به حقوق برادران تهي دست خود بى اعتنايى كردند.
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : مَن تَكلَّمَ في اللّه ِ هَلَكَ ، و مَن طَلَبَ الرِّئاسَةَ هَلَكَ، و مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَكَ .
امام كاظم عليه السلام : هر كه درباره [ذات ]خدا سخن گويد نابود شود، هر كه رياست طلب باشد نابود شود و هركه خودپسندى به او راه يابد نابود شود.
امام كاظم عليه السلام : سه چيز مُهلك است: پيمان شكنى، رها كردن سنّت [پيامبر] و جدا شدن از جماعت [مسلمانان].