امام على عليه السلام : اندوه ، نيمى از پيرى است.
امام على عليه السلام : اندوه، يكى از دو پيرى است.
امام على عليه السلام : اندوه، بدن را آب مى كند.
عنه عليه السلام ـ في الخُطبَةِ الشِّقشِقيَّةِ ـ : و طَفِقتُ أرتَئي بَينَ أن أصُولَ بِيَدٍ جَذّاءَ ، أو أصبِرَ على طِخيَةٍ عَمياءَ ، يَهرَمُ فيها الكَبيرُ ، و يَشِيبُ فيها الصَّغيرُ ، وَ يكدَحُ فيها مُؤمنٌ حتّى يَلقى رَبَّهُ !··· .
امام على عليه السلام ـ در خطبه شقشقيه ـ فرمود: و با خود انديشيدم كه آيا با دستى بريده (بى يار و ياور) حمله كنم يا آنكه در برابر اين تيرگى كور [و گمراه كننده پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله ] شكيبا بمانم؛ تيرگى اى كه بزرگسال در آن پير مى شود و خرد سال مويش سپيد مى گردد و مؤمن در آن چندان رنج مى برد تا به ديدار پروردگارش بشتابد!
عنه عليه السلام : فبَعَثَ فيهِم رُسُلَهُ ، و واتَرَ إلَيهِم أنبياءَهُ ، لِيَستأدُوهُم مِيثاقَ فِطرَتِهِ ··· و يُرُوهُم آياتِ المَقدِرَةِ : مِن سَقفٍ فَوقَهُم مَرفوعٍ ، و مِهادٍ تَحتَهُم مَوضوعٍ ، و مَعايِشَ تُحيِيهِم ، و آجالٍ تُفنيهِم ، و أوصابٍ . تُهرِمُهُم .
امام على عليه السلام : آنگاه فرستادگان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى سوى ايشان فرستاد، تا از آنان بخواهند پيمان الهى را كه در فطرتشان است به جاى آورند،··· و نشانه هاى قدرت خدا را به ايشان نشان دهند: از آسمانى كه بر فراز سرشان بر افراشته شده است، تا زمينى كه زير پاهايشان نهاده شده و نعمت هايى كه زنده نگاهشان مى دارد و مرگ هايى كه نابودشان مى كند و گرفتارى ها و بيمارى هايى كه پيرشان مى گرداند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أربَعَةٌ تُهرِمُ قَبلَ أوانِ الهَرَمِ: أكلُ القَديدِ ، و القُعودُ علَى النَّداوَةِ ، و الصُّعودُ في الدَّرَجِ ، و مُجامَعَةُ العَجوزِ .
امام صادق عليه السلام : چهار چيز است كه پيرى زودرس مى آورد: خوردن گوشت نمك سود، نشستن روى زمين نمناك، بالا رفتن از پلكان، و نزديكى كردن با پير زنان.