رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مثلُ ابنِ آدَمَ و إلى جَنبِهِ تِسعٌ و تِسعونَ مَنِيَّةً ، إن أخطَأتهُ المَنايا وَقَعَ في الهَرَمِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدميزاد راست ايستاده است و نود و نه عامل مرگ در كنارش صف كشيده اند. اگر اين عوامل مرگ به او اصابت نكنند به پيرى و فرتوتى مى رسد.
امام على عليه السلام : حاصل زندگى دراز، بيمارى و پيرى است.
عنه عليه السلام ـ في التَّذكيرِ بِضُروبِ النِّعَمِ ـ : و قَدَّرَ لَكُم أعمارا سَتَرَها عَنكُم ، وَ خلَّفَ لَكُم عِبَرا مِن آثارِ الماضِينَ قَبلَكُم ، مِن مُستَمتَعِ خَلاقِهِم ، و مُستَفسَحِ خَناقِهِم . ، أرهَقَتهُمُ المَنايا دُونَ الآمالِ ، و شَذَّ بِهِم عَنها تَخَرُّمُ الآجالِ . ، لَم يَمهَدوا في سَلامَةِ الأبدانِ ، و لَم يَعتَبِروا في اُنُفِ . الأوانِ ، فهَل يَنتَظِرُ أهلُ بَضاضَةِ الشَّبابِ إلاّ حَوانِيَ الهَرَمِ ؟ و أهلُ غَضارَةِ الصِّحَّةِ إلاّ نَوازِلَ السَّقَمِ ؟ .
امام على عليه السلام ـ در باب يادآورىِ انواع نعمت ها ـ فرمود : و براى شما عمرهايى مقدّر فرموده كه [مدّت ]آنها را از شما پوشيده داشته و از آثار پيشينيانتان، عبرت هايى براى شما به جا نهاده است؛ از بهره ها و لذّت هايى كه بردند و از عمرى كه پيش از چنگ انداختن مرگ در گلوى آنها، نصيبشان گرديد. پيش از رسيدن به آرزوها مرگ ها به سراغشان شتافتند و سيلاب بنيان برافكن اجل ها آنان را از آرزوهايشان جدا ساخت. در وقت سلامت بدن ها توشه اى براى خود فراهم نكردند و در اوان زندگانى خويش پند و عبرت نگرفتند. آيا آنان كه در شادابى جوانى هستند جز خميدگى پيرى را انتظار مى كشند؟ و آنان كه از خرّمى تندرستى بهره مندند جز رنج هاى بيمارى را چشم دارند؟
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ الجَنَّةِ ـ : دَرَجاتٌ مُتَفاضِلاتٌ ، و مَنازِلُ مُتَفاوِتاتٌ ، لا يَنقَطِعُ نَعيمُها ، و لا يَظعَنُ مُقيمُها ، و لا يَهرَمُ خالِدُها .
امام على عليه السلام ـ در وصف بهشت ـ فرمود : بهشت را درجاتى است يكى برتر از ديگرى و منزل هايى است يكى متفاوت با ديگرى؛ نعمت هايش پايان نمى پذيرد و اقامت كننده در آن كوچ نمى كند و جاويدانِ در آن پير نمى شود.