پس گرفتن بخشش

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه بخشش خود را پس بگيرد، مانند كسى است كه استفراغش را بخورد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به عمر بن خطّاب كه اسبى را به يكى از جنگجويان مسلمان بخشيده بود تا با آن در راه خدا جهاد كند و چون فكر مى كرد با قيمت ارزانى به او خواهد فروخت مى خواست دوباره آن را از او بخرد ـ فرمود : آن را نخر و به صدقه اى كه داده اى برنگرد، اگر چه آن را به يك درهم به تو بدهد؛ زيرا كسى كه صدقه خود را پس بگيرد، مانند كسى است كه استفراغش را بخورد.

امام صادق عليه السلام : هر كس صدقه اى داد و سپس آن صدقه [به خودش ]برگردانده شد، آن را نه بفروشد و نه خودش استفاده كند؛ زيرا خداوند در هر چيزى كه براى او قرار داده شود (مختص او باشد) شريكى ندارد . آن صدقه در حقيقت به منزله بنده آزاد شده اى است كه بعد از اينكه او را آزاد كرد ديگر درست نيست آن را برگرداند.

امام صادق عليه السلام ـ درباره مردى كه صدقه اى مى آورد تا به سائل بدهد، اما وقتى دَم در مى آيد مى بيند او رفته است ـ فرمود : بايد آن را به سائل ديگرى بدهد و به مالش برنگرداند.