هدايت انسان هدايت عامّه است

امام على عليه السلام : بهترين ذخيره ، هدايت است.

امام على عليه السلام : هدايت خداوند، نيكوترين هدايت است.

امام على عليه السلام : با راهنمايى است كه بينش زياد مى شود.

امام على عليه السلام : بايد شِعار (جامه زيرينِ) تو هدايت (پيمودن راه راست) باشد.

امام على عليه السلام : شما بينا شده ايد، اگر ديده بينا داشته باشيد و شنونده شده ايد، اگر گوش شنوا داشته باشيد و راهنمايى شده ايد، اگر هدايت پذير باشيد.

امام على عليه السلام : به راه پيامبرتان اقتدا كنيد كه آن برترين راه است و از روش و سنّت او پيروى كنيد كه آن راهنماترين روش و سنّت است.

امام على عليه السلام : خدا رحمت كند انسانى (بنده اى) را كه سخن حكيمانه اى شنيد و آن را پذيرا شد و به راه راست فرا خوانده شد و بدان نزديك گشت و كمربندِ راهنمايى را گرفت و نجات يافت.

امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ فرمود : او پيشواى كسى است كه پرهيزگار باشد و بينايى كسى كه هدايت جويد .

امام على عليه السلام : به واسطه ما بود كه در تاريكى ها راه راست را يافتيد و بر ستيغ بلندى و سيادت فراز آمديد.

امام على عليه السلام : بدان كه برترين بندگان خدا در پيشگاه او، پيشواى دادگرى است كه خود در راه راست باشد و به راه راست رهنمون شود، سنّت شناخته شده [از پيامبر ]را برپا دارد و بدعت ناشناخته را از ميان بردارد.

امام على عليه السلام : اى بندگان خدا! از محبوبترين بندگان خدا در نزد او بنده اى است كه خداوند او را در برابر نفْسش يارى كرد و از اين رو اندوه را شِعار (جامه زيرين) خود ساخت و ترس [از خدا ]را رداى خويش و چراغ هدايت در دل او فروزان گشت. و بدين سبب از كور دلى و مشاركت با هوا پرستان (پيروان فرقه ها و كيشهاى مختلف) رهايى يافت و [خود] از كليدهاى درهاى هدايت و قفل هاى درهاى هلاكت شد.

امام على عليه السلام : اى مردم! در راه هدايت، به خاطر اندك بودن پويندگان آن، احساس تنهايى نكنيد؛ زيرا مردم بر سر سفره اى گرد آمده اند كه سيرى آن كوتاه و گرسنگيش طولانى است.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از اينكه با وجود توانگرىِ تو نيازمند بمانم، يا با وجود هدايتِ تو در گمراهى به سر برم.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «براستى كه ما راه را به او نشان داديم···» ـ فرمود : يعنى ما راه را به او شناسانديم؛ يا آن را در پيش مى گيرد و يا رهايش مى كند.

امام صادق عليه السلام ـ نيز درباره همين آيه ـ فرمود : خداوند راه را به انسان شناساند. يا انسان آن را در پيش مى گيرد كه در اين صورت سپاسگزار است و يا آن را رها مى كند كه در اين صورت ناسپاس مى باشد.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و ما هر دو راه را به او نموديم» ـ فرمود : يعنى راه خير و راه شرّ را.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و بدانيد كه خداوند ميان انسان و دل او حائل مى شود» ـ فرمود : ميان او و اين كه باطل را حقّ بداند مانع مى شود.