قطع نشدن هجرت

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مردم! مهاجرت كنيد و به اسلام چنگ در زنيد؛ زيرا تا زمانى كه جهاد باشد هجرت قطع نمى شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تا زمانى كه با كفّار جنگيده مى شود، هجرت هرگز قطع نمى گردد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تا زمانى كه جنگ با دشمن وجود دارد، هجرت قطع نمى شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هجرت دو گونه است: يك هجرت، دورى كردن از گناهان است و ديگرى آن است كه به سوى خداى متعال و رسول او هجرت كنى و تا زمانى كه توبه پذيرفته مى شود هجرت قطع نمى شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ آنگاه كه اصحاب درباره اينكه آيا هجرت قطع شده يا قطع نشده است اختلاف نظر پيدا كردند و در اين باره از ايشان پرسيدند ـ فرمود : تا زمانى كه با كفّار جنگ مى شود هجرت قطع نمى شود.

امام على عليه السلام : هجرت همچنان به قوّت اوّليه خود باقى است. خداوند را نيازى به مردم روى زمين نيست، چه به آنان كه ايمان خويش را پنهان دارند و چه به آنان كه آشكارش سازند. نام هجرت بر كسى نهاده نمى شود، مگر به شناخت حجّت خدا در زمين. پس كسى كه آن حجّت را بشناسد و بدان اقرار كند، مهاجر است و كسى كه حجّت به او برسد و گوشش آن را بشنود و دلش پذيرايش گردد، مستضعف خوانده نمى شود.

امام باقر عليه السلام : هر كه داوطلبانه به اسلام در آيد، او مهاجر است.

امام صادق عليه السلام : هر كه مسلمان متولد شود او عرب است و هر كه بعد از آنكه بزرگ شد به اسلام در آيد، او مهاجر است.

مجمع البيان : محمّد بن حكيم مى گويد : زرارة بن اعين فرزند خود ، عبيد را به مدينه فرستاد تا از ابو الحسن موسى بن جعفر عليه السلام و عبد اللّه برايش خبر بياورد، اما پيش از آنكه عبيد برگردد زراره در گذشت
محمّد بن ابى عمير مى گويد: محمّد بن حكيم برايم نقل كرد و گفت: داستان زراره و فرستادن فرزندش عبيد به مدينه را براى حضرت ابو الحسن عليه السلام نقل كردم. ايشان فرمود: اميدوارم زراره از كسانى باشد كه خداوند در حق آنان فرموده است: «و هر كس [به قصد ]مهاجرت در راه خدا و پيامبر او از خانه اش به در آيد ، سپس مرگش در رسد ، پاداش او قطعا بر خداست».