عيسى عليه السلام ـ لِقَومِهِ و هُو يَعِظُهُم ـ : بحَقٍّ أقولُ لَكُم : طُوبى لِلّذينَ يَتَهَجَّدونَ مِن اللَّيلِ ، اُولئكَ الّذينَ يَرِثونَ النُّورَ الدائمَ مِن أجلِ أ نَّهُم قامُوا في ظُلمَةِ اللَّيلِ .
عيسى عليه السلام ـ در اندرز به قوم خود ـ فرمود : حقيقتى را به شما بگويم، خوشا آنان كه شب را به عبادت گذرانند. اينان كسانى اند كه روشنايى هميشگى را به دست مى آورند؛ زيرا كه در تاريكى شب برمى خيزند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أكثِرْ صَمتَكَ يَتَوفَّرْ فِكرُكَ ، و يَستَنِرْ قَلبُكَ ، و يَسلَمِ النّاسُ مِن يَدَيكَ .
امام على عليه السلام : بسيار خموشى گزين تا انديشه ات بارور شود و دلت روشنايى گيرد و مردم از دست تو در امان مانند.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَن عِلَّةِ كَونِ المُتَهَجِّدينَ باللَّيلِ مِن أحسَنِ النّاسِ وَجها ـ : لأنَّهُم خَلَوا باللّه ِ فكَساهُمُ اللّه ُ مِن نُورِهِ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه : چرا شب زنده داران نيكو روى ترين مردمان هستند؟ ـ فرمود : چون آنان با خدا خلوت كرده اند و خداوند از نور خود بر [قامت ]آنان پوشانده است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ في التَّفَكُّرِ و البُكاءِ ، و طَلَبتُ الجَوازَ علَى الصِّراطِ فوَجَدتُهُ في الصَّدَقَةِ ، و طَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ في صَلاةِ اللَّيلِ .
امام صادق عليه السلام : روشنايى دل را جستم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم، و گذر از صراط را جستم و آن را در صدقه دادن يافتم، و نورانيت چهره را جستم و آن را در نماز شب يافتم.