آداب انفاق كردن

مجمع البيان ـ به نقل از ابو الطفيل ـ : على عليه السلام جامه اى خريد و از آن خوشش آمد، پس آن را صدقه داد.

امام صادق عليه السلام : مردم مدينه زكات فطر را به مسجد رسول خدا مى آوردند. در ميان آنها خوشه هاى خرمايى به نام جعرود (خرماى خشك ريز) و خوشه هايى به نام معافاره نيز وجود داشت. اين دو نوع خرما هسته درشت و كم گوشت و اندكى تلخ مزه بودند. رسول خدا صلى الله عليه و آله به حزّار فرمود : اين دو نوع خرما را براى آنان ارزيابى مكن تا بلكه خجالت بكشند و از اينها نياورند. پس، خداوند اين آيه را نازل فرمود : «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از چيزهاى پاكيزه اى كه به دست آورده ايد انفاق كنيد ··· » .

الكافى : امام صادق عليه السلام شكَر صدقه مى داد. به ايشان عرض شد : آيا شكَر صدقه مى دهيد؟ فرمود : آرى، شكر را از هر چيز ديگرى بيشتر دوست دارم و از اين رو خوش دارم آنچه را بيشتر دوست دارم صدقه دهم.

وسائل الشيعه : امام ابو الحسن الرضا عليه السلام هرگاه غذا مى خورد، قدحى برايش مى آوردند و كنار سفره اش مى گذاشتند و حضرت از بهترين غذاهايى كه برايش مى آوردند مقدارى برمى داشت و در آن قدح مى گذاشت و سپس دستور مى داد آن را به مستمندان بدهند و آنگاه اين آيه را تلاوت مى كرد : «نخواست به گردنه پا نهد». سپس فرمود : خداوند عزّ و جلّ مى دانست كه هر انسانى توانايى آزاد كردن بنده (فكّ رقبه) را ندارد، از اين رو راه[هاى ديگرى مانند اطعام هم براى ]رسيدن به بهشت براى آنان قرار داد.