رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أرضُ القِيامَةِ نارٌ ما خَلا ظِلَّ المُؤمِنِ ؛ فإنَّ صَدَقَتَهُ تُظِلُّهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سرزمين قيامت سراسر (گرما) آتش است، مگر سايه مؤمن؛ زيرا كه صدقه اش بر او سايه مى افكند.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن أعطى دِرهَما في سَبيلِ اللّه ِ كَتَبَ اللّه ُ لَهُ سبعَمِائةِ حَسَنَةٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه يك درهم در راه خدا بدهد، خداوند برايش هفتصد ثواب مى نويسد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ إنفاقَ هذا المالِ في طاعَةِ اللّه ِ أعظَمُ نِعمَةٍ ، و إنّ إنفاقَهُ في مَعاصِيهِ أعظَمُ مِحنَةٍ .
امام على عليه السلام : به راستى كه هزينه كردن اين مال در راه طاعت خدا بزرگترين نعمت است و خرج كردن آن در راه معاصى او بزرگترين محنت (رنج).
امام على عليه السلام : خوشا كسى كه زيادى مال خويش را انفاق كند و جلوى زياده گويى خود را بگيرد.
عنه عليه السلام : طُوبى لِمَن ذَلَّ في نَفسِهِ ، و طابَ كَسبُهُ ، و صَلُحَت سَريرَتُهُ (سِيرَتُهُ) ، و حَسُنت خَليقَتُهُ ، و أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ ، و أمسَكَ الفَضلَ من لِسانِهِ .
امام على عليه السلام : خوشا آنكه خود را خوار انگاشت و درآمدى (عملى) پاك و نهادى سالم و شايسته و اخلاقى نيكو يافت و زيادى مال و ثروتش را انفاق كرد و زبانش را از زياده گويى نگه داشت.
امام على عليه السلام : شما به انفاق كردن آنچه به دست آورده ايد محتاجتريد تا به دست آوردن آنچه گرد مى آوريد.
امام على عليه السلام : راستى كه شما به دادن [يا : پاداشِ ]آنچه عطا مى كنيد نيازمندتريد تا نياز فقير به آنچه از شما مى گيرد.
امام على عليه السلام : سودى كه شما از آنچه بخشيده ايد مى بريد بيشتر از سودِ كسى است كه با خواهش از شما چيزى به او مى رسد.
امام على عليه السلام : صدقه، نزد خداوند بارور مى شود.
امام باقر عليه السلام : چيزى عطا مكن براى اينكه در قبال آن مقدار بيشترى طلب كنى.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَلعونٌ مَلعونٌ مَن وَهَبَ اللّه ُ لَه مالاً فلَم يَتَصَدَّقْ مِنهُ بشيءٍ .
امام صادق عليه السلام : ملعون است، ملعون كسى كه خداوند مالى به او ببخشد و او از آن مال صدقه اى ندهد.