امام على عليه السلام : آفتِ نفْس، شيفتگى به دنياست.
امام على عليه السلام : سرآمد آفت ها، شيفتگى به لذّت هاست.
عنه عليه السلام : خِدمَةُ الجَسَدِ إعطاؤهُ ما يَستَدعيهِ مِن المَلاذِّ و الشَّهَواتِ و المُقتَنَياتِ، و في ذلكَ هَلاكُ النَّفسِ .
امام على عليه السلام : خدمتِ تَن كردن به اين است كه لذت ها و خواهش ها و خوشى هايى را كه مى طلبد برايش برآورده سازى و اين خود موجب هلاكت نفْس است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا تَدَعِ النَّفسَ و هَواها ؛ فإنَّ هَواها (في) رَداها ، و تَركُ النَّفسِ و ما تَهوى أذاها ، و كَفُّ النَّفسِ عمّا تَهوى دَواها .
امام صادق عليه السلام : نفْس را با هوا و هوس هايش رها مكن كه هواى نفْس موجب هلاكت آن مى گردد و وا گذاشتن نفْس با هوا و هوسش مايه درد و رنج آن است و باز داشتن نفْس از هوا و هوسش باعث درمان آن مى باشد.