رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ اللّه َ كَرِهَ لَكُم ثَلاثا : قيلَ و قالَ ، و إضاعَةَ المالِ ، و كَثرَةَ السُّؤالِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند سه كار را براى شما خوش ندارد : قيل و قال و برباد دادن مال و بسيارى سؤال.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زهدِ در دنيا، نه به حرام شمردن حلال [برخود] است و نه در تباه كردن مال.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن كانَ لَهُ مالٌ فإيّاهُ و الفَسادَ؛ فإنّ إعطاءَكَ المالَ في غَيرِ وَجهِهِ تَبذيرٌ . و إسرافٌ ، و هُو يَرفَعُ ذِكرَ صاحِبهِ في النّاسِ ، و يَضَعُهُ عِندَ اللّه ِ . و لَم يَضَعِ امرؤٌ مالَهُ في غَيرِ حَقّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ إلاّ حَرَمَهُ شُكرَهُم و كانَ خَيرُهُ لغَيرِهِ ، فإن بَقِيَ مَعهُ مِنهُم مَن يُريهِ الوُدَّ و يُظهِرُ لَهُ الشُّكرَ فإنّما هُو مَلَقٌ و كذبٌ .
امام على عليه السلام : هركه مالى دارد، مبادا تباه كند؛ زيرا بخشيدن بى جهت مال، ريخت و پاش و اسراف است و اين كار نام صاحبش را در ميان مردم بلند مى گرداند و نزد خدا پست مى سازد. هيچ انسانى مالش را بى جا خرج نكرد و به نا اهلش نداد، مگر اينكه از قدردانى آنان محروم گشت و خير و نفعش به ديگرى رسيد و اگر هم در ميان آنان كسى باشد كه با وى اظهار دوستى و قدردانى كند آن در حقيقت چاپلوسى و دروغ است.
الكافي عن أبي الجارود : قالَ أبو جَعفرٍ عليه السلام : إذا حَدَّثتُكُم بشيءٍ فاسألوني عن كتابِ اللّه ِ . ثُمّ قالَ في حَديثِهِ : إنّ اللّه َ نَهى عنِ القيلِ و القالِ ، و فَسادِ المالِ ، و كَثرَةِ السُّؤالِ . فقالوا : يا ابنَ رسولِ اللّه ِ ، و أينَ هذا مِن كتابِ اللّه ِ ؟ قالَ : إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يَقولُ في كتابِهِ : «لا خَيْرَ في كَثيرٍ مِن نَجْواهُم···» . ، و قالَ: «لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أمْوالَكُمُ الّتي جَعَلَ اللّه ُ لَكُمْ قِياما» . ، و قالَ : «لا تَسْألوا عَن أشْياءَ إنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُم» . .
الكافى ـ به نقل از أبو جارود ـ امام باقر عليه السلام فرمود : هرگاه براى شما سخن و حديثى گفتم [درباره آن ]از كتاب خدا از من بپرسيد. سپس در حديث خود فرمود : همانا خداوند از قيل و قال و تباه كردن مال و بسيارىِ پرسش نهى فرموده است. عرض كردند : يا بن رسول اللّه ! اين مطلب در كجاى كتاب خداست؟ فرمود : خداوند عزّ و جلّ در كتاب خود مى فرمايد : «در بسيارى از راز گويى هاى ايشان خيرى نيست···» و فرموده است : «و اموالتان را ـ كه خداوند آن را وسيله قوام [زندگى ]شما قرار داده ـ به سفيهان مدهيد» و فرموده است : «از چيزهايى مپرسيد كه اگر براى شما آشكار گردد شما را ناراحت مى كند».