رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يَتبَعُ المَيّتَ ثلاثةٌ : أهلُهُ و مالُهُ و عمَلُهُ ، فيَرجِعُ اثنانِ و يَبقى واحِدٌ ؛ يَرجِعُ أهلُهُ و مالُهُ ، و يَبقى عَمَلُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سه چيز از پى مرده مى رود : خانواده اش، مالش و كردارش؛دو تاى آنها بر مى گردند و يكى مى ماند : خانواده و مالش بر مى گردند و كردارش مى ماند.
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ مِمّا يَلحَقُ المؤمنَ مِن عَمَلِهِ و حَسناتِهِ بعدَ مَوتهِ عِلما علّمَهُ و نَشَرَهُ ، و وَلَدا صالِحا تَرَكَهُ ، أو مصحَفا وَرَّثَهُ ، أو مَسجِدا بَناهُ ، أو بَيتا لاِبنِ السَّبيلِ بَناهُ ، أو نَهرا أجراهُ ، أو صَدَقَةً أخرَجَها مِن مالِهِ في صِحَّتِهِ و حياتِهِ تَلحَقُهُ مِن بعدِ مَوتِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از اعمال و حسنات مؤمن آنچه پس از مرگش [ثوابش] به او مى رسد، دانشى است كه تعليم دهد و منتشر كند، يا فرزند صالحى كه از خود بر جاى گذارد، يا مصحفى كه به ارث گذارد، يا مسجدى كه بسازد، يا خانه اى كه براى مسافران بسازد، يا نهرى كه حفر كند، يا صدقه اى كه در زمان تندرستى و حيات از دارايى خود برقرار سازد [ثواب اين ها ]بعد از مرگش به او مى رسد.
عنه صلى الله عليه و آله : أربَعةٌ تَجري علَيهِم اُجورُهُم بعدَ المَوتِ : رجُلٌ ماتَ مُرابِطا . في سبيلِ اللّه ِ ، و رجُلٌ عَلَّمَ عِلما فأجرُهُ يَجري علَيهِ ما عُمِلَ بهِ ، و رجُلٌ أجرى صَدَقَةً فأجرُها لَهُ ما جَرَت ، و رجُلٌ تَرَكَ ولَدا صالِحا يَدعو لَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار كس اند كه بعد از مردن نيز همچنان اجر كارشان به آنها مى رسد : مردى كه در حال مرز دارى (جهاد) در راه خدا بميرد، و مردى كه دانشى را آموزش دهد تا زمانى كه به آن دانش عمل شود اجرش به او مى رسد، و مردى كه صدقه اى برقرار سازد، تا زمانى كه آن صدقه برجا و مستمرّ است اجرش به او مى رسد، و مردى كه فرزند صالحى به يادگار گذارد و آن فرزند برايش دعا كند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : سِتّةٌ يَلحَقنَ المؤمنَ بعدَ وَفاتِهِ : ولدٌ يَستَغفِرُ لَهُ ، و مصحَفٌ يُخَلِّفُهُ ، و غَرسٌ يَغرِسُهُ ، و صَدَقَةُ ماءٍ يُجريهِ، و قَليبٌ يَحفِرُهُ ، و سُنّةٌ يُؤخَذُ بها مِن بَعدِهِ .
امام صادق عليه السلام : شش چيز است كه [ثواب آنها] بعد از وفات مؤمن به او مى رسد : فرزندى كه برايش آمرزش طلبد، مصحفى كه از خود بر جاى گذارد، نهالى كه بكارد، صدقه آبى [مانند نهر و قنات] كه جارى سازد، چاهى كه حفر كند و سنتى (كردار نيكى) كه بعد از او به كار بسته شود.