خاكسپارى
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردگان خود را در ميان مردمان نيك به خاك بسپاريد؛ زيرا مرده نيز همچون زنده از همسايه بد رنج مى برد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چون مؤمن بميرد، گورها از مرگ او زيبا و روشن مى شوند و هيچ قطعه اى از خاك گورستان نيست، مگر اينكه آرزو مى كند او در آنجا دفن شود و هرگاه كافر بميرد گورها از مرگ او تاريك مى شوند و هيچ قطعه اى از خاك گورستان نيست، مگر اينكه از تدفين او در خود به خدا پناه مى برد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه كسى پيش از ظهر بميرد، نيمروز را جز در گورش نبايد بخوابد و هرگاه كسى بعد از ظهر بميرد، شب را جز در گورش نبايد به سر برد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه كسى از شما مرد او را نگه نداريد و زود به خاكش بسپاريد و بالاى سرش، آغازِ سوره بقره خوانده شود و پايين پايش پايانِ سوره بقره.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه كسى در آغاز روز بميرد، نيمروز را جز در گورش نبايد بگذراند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردگان خود را شب دفن نكنيد، مگر اينكه ناچار باشيد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بيشترين مهربانى خدا به بنده آن وقتى است كه در گورش نهاده شود.
امام على عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله به ما دستور داد مردگانمان را ميان مردمانى صالح به خاك بسپاريم؛ زيرا مردگان نيز همچون زندگان از همسايه بد رنج مى برند.
امام رضا عليه السلام : علّت اينكه دستور داده شده است مرده را به خاك بسپارند، اين است كه مردم متلاشى شدن پيكر او و منظره زشت و تغيير بويش را مشاهده نكنند و زندگان از بوى او و آفت و فسادى كه به پيكرش مى رسد آزار نبينند و براى اينكه از چشم دوستان و دشمنان پنهان بماند و دشمنش شاد و دوستش اندوهگين نشود.