تشييع جنازه

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نخستين پاداشى كه بعد از مرگ مؤمن به او داده مى شود، اين است كه همه تشييع كنندگان جنازه اش آمرزيده مى شوند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى نيكى به پدر و مادرت، مسافت دو ساله بپيما. براى به جا آوردن صله رحم، مسافت يك ساله بپيما. براى عيادت بيمار، يك ميل راه بپيما و براى شركت در تشييع جنازه اى، دو ميل راه بپيما.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ مرده اى نيست كه در تابوتش نهاده و سه گام برده شود، مگر اينكه با صدايى، كه هر كس كه خدا بخواهد آن را مى شنود، صدا مى زند : اى برادران! اى تابوت كشان! زنهار كه دنيا شما را چون من نفريبد! و روزگار شما را نيز چون من بازى ندهد! براى بازماندگانم مال و منال بر جاى گذاشتم، در حالى كه آنان بار گناهى از مرا به دوش خود نمى كشند و شما نيز مرا تشييع مى كنيد و سپس تنهايم مى گذاريد و خداوند جبّار از من حساب مى كشد.

امام باقر عليه السلام : چون مؤمن در گور خود نهاده شود، او را ندا آيد : هان! نخستين هديه به تو بهشت است و هديه كسانى كه تشييعت كرده اند، آمرزش.

امام باقر عليه السلام : هر كه جنازه مسلمانى را تشييع كند، روز قيامت چهار شفاعت به او داده شود و چيزى نگويد، مگر اينكه فرشته گويد : مانند آن از آنِ تو باد.

امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه انسان بهتر است دعوت به تشييع جنازه را بپذيرد يا وليمه و سور را؟ ـ فرمود : دعوت به تشييع جنازه را بپذيرد؛ زيرا حضور در تشييع جنازه، يادآور مرگ و آخرت است و حضور در وليمه ها از اين امور غافل مى گرداند.

امام صادق عليه السلام : نخستين تحفه اى كه به مؤمن داده مى شود، آمرزش تشييع كنندگان جنازه اوست.

امام صادق عليه السلام : شايسته است كه صاحبان عزا برادران دينى ميّت را از مرگ او با خبر سازند، تا در تشييع جنازه حاضر شوند و بر او نماز خوانند و بدين ترتيب، هم براى آنان اجرى حاصل شود و هم براى ميّت استغفار به عمل آيد.