رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لطارِقِ بنِ عبدِ اللّه ِ المُحارِبيِّ ـ : يا طارِقُ، استَعِدَّ للمَوتِ قَبلَ نُزولِ المَوتِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به طارق بن عبد اللّه محاربى ـ فرمود : اى طارق! پيش از فرا رسيدن مرگ خود را براى آن آماده كن.
كنز العمّال : قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : إنّ النُّورَ إذا دَخَلَ الصَّدرَ انفَسَحَ . قيلَ : هَل لذلكَ مِن عَلَمٍ يُعرَفُ بهِ ؟ قالَ : نَعَم ، التّجافي عن دارِ الغُرورِ ، و الإنابَةُ إلى دارِ الخُلودِ ، و الاستِعدادُ للمَوتِ قَبلَ نُزولِهِ .
كنز العمّال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : هرگاه روشنايى به سينه در آيد، سينه فراخ گردد. عرض شد : آيا براى شناسايى اين امر نشانه اى هست؟ فرمود : آرى، دورى گزيدن از سراى فريب و روى آوردن به سراى جاودانى و آماده شدن براى مرگ پيش از فرا رسيدن آن.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه چشم به راه مرگ باشد، در كارهاى نيك بكوشد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : اِستَعِدّوا للمَوتِ فقد أظَلَّكُم ، و كُونوا قَوما صِيحَ بِهِم فانتَبَهوا ، و عَلِموا أنّ الدُّنيا لَيسَت لَهُم بدارٍ فاستَبدَلوا ···
و ما بينَ أحَدِكُم و بينَ الجَنَّةِ أوِ النّارِ إلاّ المَوتُ أن يَنزِلَ بهِ ···نَسألُ اللّه َ سبحانَهُ أن يَجعَلَنا و إيّاكُم مِمَّن لا تُبطِرُهُ نِعمَةٌ ، و لا تُقَصِّرُ بهِ عن طاعَةِ ربِّهِ غايَةٌ ، و لا تَحِلُّ بهِ بعدَ المَوتِ نَدامَةٌ و لا كآبَةٌ .
امام على عليه السلام : براى مرگ آماده شويد؛ زيرا مرگ بر سر شما سايه افكنده است و همچون گروهى باشيد كه بر سر آنها فرياد زده شد و بيدار گشتند و دانستند كه دنيا سراى آنها نيست و از اين رو آن را [با جهان ديگر ]عوض كردند···
و ميان هر يك از شما و بهشت و دوزخ فاصله اى جز فرود آمدن مرگ بر او نيست··· از خداى سبحان مسألت داريم كه ما و شما را از كسانى قرار دهد كه هيچ نعمتى سرمستشان نمى كند و هيچ هدفى آنان را از طاعت پروردگارشان باز نمى دارد و پس از مرگ پشيمانى و اندوهى گريبان گيرشان نمى شود.
امام على عليه السلام : بار سفر بربنديد، كه در بردن شما شتاب مى شود؛ و براى مرگ آماده شويد، كه بر شما سايه افكنده است.
امام على عليه السلام : چيزى كه نمى دانى چه وقت غافلگيرت مى كند، سزاست كه پيش از آنكه تو را فرا گيرد، خويشتن را برايش آماده سازى.
امام على عليه السلام : دعوت مرگ را به گوش هاى [جانِ] خود بنيوشانيد، پيش از آنكه فرا خوانده شويد.
عنه عليه السلام : إنّ العاقِلَ يَنبَغي أن يَحذَرَ المَوتَ في هذهِ الدّارِ ، و يُحسِنَ لَهُ التأهُّبَ قبلَ أن يَصِلَ إلى دارٍ يَتَمنّى فيها المَوتَ فلا يَجِدُهُ .
امام على عليه السلام : خردمند را سزد كه در اين سرا، از مرگ به هوش باشد و پيش از رسيدن به سرايى كه در آن مرگ را آرزو كند و نيابدش، خود را براى مرگ به خوبى آماده گرداند.
امام على عليه السلام : وقتى از هجوم مرگ ايمنى نيست، آماده نشدن براى آن از ناتوانى است.
عنه عليه السلام : تارِكُ التّأهُّبِ للمَوتِ و اغتِنامِ المَهَلِ غافِلٌ عن هُجومِ الأجَلِ ، تَرَحَّلوا فقد جُدَّ بِكُم ، و استَعِدّوا للمَوتِ فقد أظَلَّكُم .
امام على عليه السلام : كسى كه خود را براى مرگ آماده نسازد و فرصت ها را غنيمت نشمرد، از هجوم اجل غافل است. بار سفر بربنديد، كه براى بردن شما شتاب است، براى مرگ آماده شويد، كه بر شما سايه افكنده است.
عنه عليه السلام : اِعلَمْ أنّ أمامَكَ عَقَبةً كَؤودا المُخِفُّ فيها أحسَنُ حالاً (أمراً) مِن المُثقِلِ ، و المُبطِئُ علَيها أقبَحُ حالاً من المُسرِعِ ··· فارتَدْ لنفسِكَ قَبلَ نُزولِكَ، و وَطِّئِ المَنزِلَ قبلَ حُلولِكَ .
امام على عليه السلام : بدان كه فراپيش تو گردنه اى است دشوار، كه در عبور از آن، سبكبار ، نكو حال تر از گرانبار است و آنكه آهسته مى رود از آنكه شتاب مى ورزد بد حال تر بُوَد··· پس، قبل از فرود آمدنت براى خود پيشروى روانه ساز و پيش از آنكه بار افكنى، منزلگاه را آماده ساز.
امام على عليه السلام : مرگ، تو را شتابان تعقيب مى كند، پس، غافل مباش.
امام على عليه السلام : كسى كه براى سفرش آماده باشد، در حَضَرش شادمان و آسوده خاطر است.
امام على عليه السلام : وارد شونده اى كه با خود رستگارى يا بدبختى مى آورد، سزاوار بهترين آمادگى است.
امام على عليه السلام : مبادا مرگ در حالى به سراغت آيد كه تو [چون بنده اى فرارى] از خداوندگارت در طلب دنيا گريخته باشى.
عنه عليه السلام : اِزهَدْ في الدُّنيا و اعزِفْ عَنها ، و إيّاكَ أن يَنزِلَ بكَ المَوتُ و أنتَ آبِقٌ مِن ربِّكَ في طَلبِها فتَشقى .
امام على عليه السلام : به دنيا بى اعتنا باش و از آن دورى كن و مبادا مرگ در حالى به سراغت آيد كه [چون بنده اى فرارى ]از خداوندگارت در طلب دنيا گريخته باشى و در نتيجه، بدبخت شوى.
عنه عليه السلام : عَجِبتُ لمَن يَرى أنّهُ يُنقَصُ كلَّ يَومٍ في نفسِهِ و عُمرِهِ و هُو لا يَتَأهَّبُ للمَوتِ ! .
امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جان و عمر او كاسته مى شود و با اين حال براى مرگ آماده نمى شود؟!
عنه عليه السلام : لا تَكُن مِمّن يَرجو الآخِرَةَ بغَيرِ العَمَلِ ··· يَخشَى المَوتَ ، و لا يُبادِرُ الفَوتَ .
امام على عليه السلام : چونان كسى مباش كه بدون عمل ، به آخرت اميد بسته است··· از مرگ مى ترسد، اما پيش از رفتن كارى نمى كند.
عنه عليه السلام : بادِروا المَوتَ و غَمَراتِهِ ، و امهَدوا لَهُ قبلَ حُلُولِهِ ، و أعِدُّوا لَهُ قبلَ نُزولِهِ .
امام على عليه السلام : پيش از مرگ و سختى هاى آن كارى بكنيد و قبل از رسيدنش، مقدمات آن را فراهم آوريد و پيش از فرود آمدنش، براى آن آماده شويد.
عنه عليه السلام : بادِروا المَوتَ الّذي إن هَرَبتُم مِنهُ أدرَكَكُم ، و إن أقَمتُم أخَذَكُم ، و إن نسِيتُموهُ ذَكَرَكُم .
امام على عليه السلام : پيش از مرگ كارى بكنيد؛ مرگى كه اگر از او بگريزيد، به شما مى رسد و اگر بايستيد، گريبانتان را مى گيرد و اگر فراموشش كنيد، به يادتان مى آورد.
عنه عليه السلام : بادِروا أمرَ العامّةِ . و خاصّةَ أحَدِكُم و هُو المَوتُ ، فإنّ النّاسَ أمامَكُم ، و إنّ السّاعةَ تَحدُوكُم مِن خَلفِكُم ، تَخَفَّفوا تَلحَقوا ، فإنّما ينتَظَرُ بأوّلِكُم آخِرُكُم .
امام على عليه السلام : پيشدستى كنيد بر چيزى كه همگانى است و يكايك شما را فرا مى گيرد و آن مرگ است؛ زيرا كه مردم پيش از شما رفتند و ساعت [مرگ يا قيامت] از پشت سرتان شما را به پيش مى راند. سبكبار بشويد تا [به رفتگان اين كاروان ]بپيونديد؛ زيرا كه جلو رفتگان شما چشم به راه بازماندگان شما هستند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : هَولٌ لا تَدري مَتى يَغشاكَ،ما يَمنَعُكَ أن تَستَعِدَّ لَهُ قبلَ أن يَفجَأكَ ؟! .
امام صادق عليه السلام : هول و هراسى كه نمى دانى چه وقت تو را فرا مى گيرد، چرا پيش از آنكه ناگهان به سراغت آيد، برايش آماده نمى شوى؟!
بحار الأنوار : قال إبراهيمُ عليه السلام ـ لمّا دَنَت وَفاتُهُ ـ : هَلاّ أرسَلتَ إلَيَّ رَسولاً حتّى آخُذَ اُهبَةً ، قالَ لَهُ : أ وَ ما عَلِمتَ أنّ الشَّيبَ رَسولي ؟ ! .
بحار الأنوار : ابراهيم عليه السلام به هنگام نزديك شدن وفاتش [به خدا ]گفت : چرا پيكى سوى من نفرستادى تا [خودم را براى مرگ آماده سازم]. به او فرمود: مگر نمى دانى كه موى سپيد پيك من است؟!