الإمامُ عليٌّ عليه السلام : اِحذَروا عِبادَ اللّه ِ المَوتَ و قُربَهُ ، و أعِدُّوا لَهُ عُدَّتَهُ ، فإنّهُ يأتي بأمرٍ عَظيمٍ و خَطبٍ جَليلٍ ، بخَيرٍ لا يكونُ مَعهُ شَرٌّ أبدا ، أو شَرٍّ لا يكونُ مَعهُ خَيرٌ أبدا ، فمَن أقرَبُ إلَى الجَنّةِ مِن عامِلها ؟ ! و مَن أقرَبُ إلَى النّارِ مِن عامِلها ؟ ! .
امام على عليه السلام : اى بندگان خدا! از مرگ و نزديكى آن برحذر باشيد و ساز و برگش را فراهم آوريد؛ زيرا كه مرگ، امرى عظيم و حادثه اى بزرگ با خود مى آورد، يا خيرى مى آورد كه با آن هيچ شرّى نيست، يا شرّى مى آورد كه همراهش هيچ خيرى نيست. پس، چه كسى به بهشت نزديكتر از كسى است كه براى آن كار مى كند و چه كسى به دوزخ نزديكتر از كسى است كه براى آن مى كوشد!
امام على عليه السلام : هنگامى كه تو عقب مى روى و مرگ جلو مى آيد ، پس چه زود به يكديگر بر مى خوريد.
امام على عليه السلام : هر كه مرگ را با ديده يقين خويش بنگرد، آن را نزديك مى بيند.
امام على عليه السلام : مرگ نزديك است و همصحبتى [با دنيا ]اندك.
امام على عليه السلام : زمانِ كوچيدن نزديك است.
امام على عليه السلام : هيچ غايبى نزديكتر از مرگ نيست.
امام على عليه السلام : مرگ نآمده، سزاوارترين مسافرى است كه چشم به راه آمدنش مى باشى و نزديكترين در آينده است.
عنه عليه السلام : إنّ غايةً تَنقُصُها اللّحظَةُ و تَهدِمُها السّاعَةُ لَجَديرَةٌ بقِصَرِ المُدَّةِ ، و إنّ غائبا يَحدوهُ الجَديدانِ لَحَرِيٌّ بِسُرعَةِ الأوبَةِ .
امام على عليه السلام : اين عمر كه لحظه ها كوتاهش مى گرداند و سپرى شدن ساعات نابودش مى كند. سزاست كه كوتاه باشد و غايبى (مرگ) كه شب و روز آن را پيش مى راند، شايسته است كه زود بازگردد.
امام على عليه السلام : اوقات دنيا، هرچند دراز باشد، كوتاه است و بهره بردن از آن هر چند بسيار باشد، اندك است.
امام على عليه السلام : هر آنچه چشم به راهش باشند، آمدنى است و هر آنچه آمدنى است، گويى كه از ابتدا بوده است.
امام على عليه السلام : چه نزديك است زندگى به مرگ!
عنه عليه السلام : ما أقرَبَ الحَيَّ مِن المَيِّتِ لِلَحاقِهِ بهِ ، ما أبعَدَ المَيِّتَ مِن الحَيِّ لانقِطاعِهِ عَنهُ ! .
امام على عليه السلام : چه نزديك است زنده به مرده، چون به او مى پيوندد. چه دور است مرده از زنده زيرا كه از او جدا و بريده است!