براى بيمار بودن، سلامت (هميشگى) كافى است

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى بيمار بودن، [هميشه ]سالم بودن كافى است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند از شخص پليد ديو صفتى كه به جان و مال او آسيبى نمى رسد، نفرت دارد.

داوود عليه السلام ـ بارها ـ مى فرمود : بار خدايا! نه بيمارى اى كه مرا سنگين و بسترى گرداند و نه تندرستى اى كه مرا به فراموشى و غفلت [از ياد تو ]كشاند، بلكه حدّ ميان اين دو [نصيبم فرما].

امام على عليه السلام ـ در بخشى از دعاى آن حضرت در روز هرير (روز سخت جنگ صفّين) ـ گفت : بار خدايا! من به تو پناه مى برم··· از بيمارى اى كه مرا گرفتار سازد و از تندرستى اى كه مرا سرگرم و غافل گرداند.

امام باقر عليه السلام : جسم اگر بيمار نشود، سرمست مى شود و در بدنى كه [به بيمارى دچار نشود و ]سرمست شود، خيرى نيست.

امام صادق عليه السلام : باديه نشينى بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گذشت، حضرت به او فرمود : آيا امّ مِلدَم را مى شناسى؟ عرض كرد: امّ ملدم چيست؟ فرمود: دردى است كه در سر مى گيرد و بدن را تب دار مى كند. اعرابى گفت: هرگز به اين درد مبتلا نشده ام. وقتى آن مرد رفت، پيامبر فرمود: كسى كه دوست دارد مردى از اهل دوزخ را ببيند به اين مرد بنگرد.