رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: يا بنَ مَسعودٍ ، إذا مَدَحَكَ النّاسُ فقالوا : إنّك تَصومُ النَّهارَ و تَقومُ اللّيلَ و أنتَ على غَيرِ ذلكَ فلا تَفرَحْ بذلكَ؛ فإنَّ اللّه َ تعالى يقولُ : «لا تَحْسَبَنَّ الّذينَ يَفرَحُونَ بِما أتَوا و يُحِبُّونَ أنْ يُحمَدوا بما لَم يَفْعَلوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ العَذابِ و لَهُمْ
عَذابٌ ألِيمٌ» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى پسر مسعود! هرگاه مردم تو را ستودند و گفتند: روزها روزه مى گيرى و شب ها عبادت مى كنى، و تو چنان نبودى، شادمان مشو؛ زيرا خداوند متعال مى فرمايد: «البته گمان مبر كسانى كه بدانچه كرده اند شادمانى مى كنند و دوست دارند به آنچه نكرده اند ستايش شوند، قطعا گمان مبر كه براى آنان نجاتى از عذاب است. آنان را عذابى دردناك است».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إيّاكَ أن تُثنيَ على أحدٍ بما لَيسَ فيهِ ؛ فإنّ فِعلَهُ يَصدُقُ عن وَصفِهِ و يُكذِّبُكَ .
امام على عليه السلام : مبادا كسى را به صفتى كه در او نيست، بستايى؛ زيرا كردارِ او، صفتِ او را چنان كه هست نشان مى دهد و دروغ تو را آشكار مى سازد.
امام على عليه السلام : كسى كه ديگرى را به آنچه ندارد بستايد [در واقع] او را مسخره مى كند.
عنه عليه السلام : مادِحُكَ بما لَيسَ فيكَ مُستَهزِئٌ بكَ، فإن لَم تُسعِفْهُ بِنَوالِكَ بالَغَ في ذَمِّكَ و هِجائكَ .
امام على عليه السلام : كسى كه تو را به آنچه ندارى بستايد، تو را مسخره مى كند؛ چه آن كه همين شخص اگر به او احسان نكنى در نكوهش و هجو تو مى كوشد.
امام على عليه السلام : كسى كه بى جهت ستوده شود [در واقع ]ريشخند شده است.
امام على عليه السلام : كسى كه تو را به آنچه ندارى بستايد، اگر عاقل باشى، اين كار [در واقع ]نكوهش توست.
امام على عليه السلام : كسى كه تو را به آنچه ندارى مى ستايد، به آنچه هم در تو نيست نكوهشت مى كند.
امام على عليه السلام : از كسى كه تو را بى جهت مدح و ستايش مى كند، پرهيز كن؛ زيرا زود باشد كه بى جهت نيز [توسط او ]بى حرمت و آبرو شوى.
عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن يُقالُ إنّ فيهِ الشَّرَّ
الّذي يُعلَمُ أنّهُ فيهِ كيفَ يَسخَطُ ! عَجِبتُ لِمَن يُوصَفُ بالخَيرِ الّذي يَعلَمُ أنّهُ لَيسَ فيهِ كيفَ يَرضى ! .
امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه از بدى او چيزى گفته مى شود كه مى داند در وجود او هست و با اين حال ناراحت مى شود ! در شگفتم از كسى كه به خوبى اى ستوده مى شود كه مى داند در او نيست و با اين حال خوشحال مى شود!
امام على عليه السلام : انتظار ستايش داشتن، بى آن كه استحقاقش را داشته باشى، حماقت است.
عنه عليه السلام ـ من كتابهِ للأشتَرِ ـ : اِلصَقْ بأهلِ الوَرَعِ و الصِّدقِ ، ثُمّ رُضهُمْ على ألاّ يُطروكَ ، و لا يُبَجِّوكَ بباطِلٍ لَم تَفعَلْهُ ؛ فإنَّ كَثرَةَ الإطراءِ تُحدِثُ الزَّهوَ ، و تُدني مِن العِزَّةِ (الغِرَّةِ) .
امام على عليه السلام ـ در بخشى از نامه خود به مالك اشتر ـ نوشت : به اهل پارسايى و راستى بپيوند و آنها را چنان تربيت كن كه در ستايش تو اغراق نكنند و با ستودن كارى كه نكرده اى دلشادت نسازند؛ زيرا كه ستايش زياد، خودپسندى آرَد و به سركشى و تكبّر كشانَد.
امام عسكرى عليه السلام : هر كس فردى را كه استحقاق ستايش ندارد بستايد، خود را در مقام اتهام و بدگمانى قرار داده است.