پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ بنده اى حقيقت ايمان را نشناسد، تا آن گاه كه زبانش را در كام كشد.
امام على عليه السلام : سامان انسان، در حبس كردن زبان است.
امام على عليه السلام : هيچ چيز به اندازه زبان، سزاوار زندان طولانى مدت نيست.
عنه عليه السلام : اِحبِسْ لِسانَكَ قَبلَ أن يُطيلَ حَبسَكَ و يُردي نَفسَكَ ، فلا شيءَ أولى بطُولِ سِجنٍ مِن لِسانٍ يَعدِلُ عَنِ الصَّوابِ و يَتَسَرّعُ إلَى الجَوابِ .
امام على عليه السلام : پيش از آن كه زبانت تو را به زندان طولانى و هلاكت در افكند، او را زندانى كن؛ زيرا هيچ چيز به اندازه زبانى كه از جاده صواب منحرف مى شود و به جواب دادن مى شتابد، سزاوار زندان دراز مدّت نيست.
امام على عليه السلام : هر كه زبانش را زندانى كند، از پشيمانى ايمن ماند.
عنه عليه السلام : لِيَخزُنِ الرّجُلُ لِسانَهُ ؛ فإنّ هذا اللِّسانَ جَموحٌ بصاحِبِهِ . و اللّه ِ، ما أرى عَبدا يَتَّقي تَقوىً تَنفَعُهُ حتّى يَخزُنَ لِسانَهُ .
امام على عليه السلام : آدمى، بايد زبانش را نگه دارد؛ زيرا اين زبان در برابر صاحبش سركش است. به خدا سوگند، هيچ بنده اى را نمى بينم كه تقوايش او را سود دهد، مگر آن گاه كه زبانش را در كام كشد.
امام على عليه السلام : زبانت را نگه دار و گفتارت را بشمار، تا سخنانت جز در خير و خوبى كاستى گيرد.