پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوبى، عادت است و بدى، لجاجت.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زنهار از لجاجت؛زيرا كه آغاز آن نادانى و فرجامش پشيمانى است.
امام على عليه السلام : لجاجت، انديشه را مى بَرد.
امام على عليه السلام : لجوج را رأى و انديشه اى نيست.
امام على عليه السلام : لجاجت، انديشه را تباه مى كند.
امام على عليه السلام : لجوج را، تدبير نيست.
امام على عليه السلام : لجاجت، بذر شرّ است.
امام على عليه السلام : لجاجت، نفس را به ننگ مى كشاند.
امام على عليه السلام : لجاجت، جنگها به بار مى آورد و دل ها را كينه ور مى سازد.
امام على عليه السلام : لجاجت، خيزشگاه جنگهاست.
امام على عليه السلام : زنهار از لجاجت هاى نكوهيده؛ زيرا كه آن، آتش جنگها را شعله ور مى كند.
امام على عليه السلام : لجاجت، زيانبارترين چيزها در دنيا و آخرت است.
امام على عليه السلام : لجاجت، چيزى از خود به ارث مى گذارد كه انسان بدان نيازى ندارد.
امام على عليه السلام : سوارِ بر مركب لجاجت در معرض بلا و گرفتارى است.
امام على عليه السلام : مبادا، مركب لجاجت تو را به هلاكت درافكند.
امام على عليه السلام : زنهار كه مركب لجاجت، سركشانه تو را به سوى مهلكه ها بَرَد.
امام على عليه السلام : مركبى چموش تر از لجاجت نيست.
امام على عليه السلام : از لجاجت حذر كن، تا از به زمين خوردن آن رهايى يابى.
امام على عليه السلام : مركب لجاجت، سوارِ خود به زمين مى زند .
امام على عليه السلام : زياده روى در سرزنش كردن، آتش لجاجت را شعله ور مى كند.
امام على عليه السلام : بهترين خوى ها، دورترين آنها از لجاجت است.
امام على عليه السلام : مجمع بدى ها، لجاجت و ستيزه گرىِ زياد است.
عنه عليه السلام : مَن لَجَّ و تَمادى فهُو الرّاكِسُ الّذي رانَ اللّه ُ على قَلبِهِ ، و صارَت دائرَةُ السَّوءِ على رأسِهِ .
امام على عليه السلام : آن كه لجاجت كند و بر لجاجت خويش پاى فشرد، همان بخت برگشته اى است كه خداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.
عنه عليه السلام : إيّاكَ و العَجَلَةَ بالاُمورِ قَبلَ أوانِها ، أوِ التَّسَقُّطَ (التَّساقُطَ ـ التَّثبُّطَ) فيها عِندَ إمكانِها ، أوِ اللَّجاجَةَ فيها إذا تَنَكّرَت ، أوِ الوَهنَ عَنها إذا استَوضَحَت ، فضَعْ كُلَّ أمرٍ مَوضِعَهُ .
امام على عليه السلام : بپرهيز از شتابزدگى در كارها پيش از فرا رسيدن زمان آنها، يا كندى كردن در كارها به هنگام رسيدن زمان آنها، يا لجاجت در آنها هرگاه مبهم و ناشناخته باشند و يا سستى كردن در آنها هرگاه روشن و آشكار باشند. بنا بر اين، هر چيزى را در جايگاه خودش بگذار.
امام على عليه السلام : نتيجه لجبازى هلاكت است.