خصلت هاى فرومايه

امام على عليه السلام : فرومايه هرگاه از اندازه خود فراتر رود، احوال و رفتارش تغيير كند [و خود را گم كُند].

امام على عليه السلام : فرومايه زره ننگ مى پوشد و آزادگان را مى آزارد.

امام على عليه السلام : فرومايه نه به خيرش اميدى است و نه از شرّش امانى و نه از گزندهايش ايمنى.

امام على عليه السلام : فرومايه، حيا ندارد.

امام على عليه السلام : فرومايه هرگاه قدرت يابد، زشت كارى را از حد بگذراند و چون وعده دهد، خلف وعده نمايد.

امام على عليه السلام : فرومايه هرگاه عطا كند، كينه ورزد و هرگاه عطا شود، انكار (ناسپاسى) كند.

امام على عليه السلام : احسان كردنِ فرومايه، زشت ترين رذيلت است.

امام على عليه السلام : بهترين احسان فرومايه، اين است كه آزار نرساند و زشت ترين كارهاى گرانمايه اين است كه بخشش خود را دريغ كند.

امام على عليه السلام : از اعتماد به فرومايه بپرهيز؛ زيرا فرومايه هر كس را كه به او اعتماد كند، تنها مى گذارد.

امام على عليه السلام : هر چه مقام فرومايه بالاتر رود، مردم در نظر او پست تر مى شوند و شخص بزرگوار عكس اين است.

امام على عليه السلام : نشانه فرومايه، بد كردارى و زشتخويى و خصلت نكوهيده بخل است.

امام صادق عليه السلام : ميان سلمان فارسى رحمه الله و مردى بحثى در گرفت. آن مرد به سلمان گفت: تو كى هستى؟ تو چى هستى؟
سلمان گفت: ما هر دو در آغاز نطفه اى ناپاك بوديم و هر دوى ما سرانجام به مردارى گنديده تبديل مى شويم و چون روز قيامت شود و ترازوها برپا گردد، كسى كه ترازوى اعمالش سنگين باشد او شريف است و كسى كه ترازوى اعمالش سبك باشد، فرومايه.