امام على عليه السلام : خلوص و يكرنگى از اخلاق بزرگواران است و ناخالصى از خويهاى فرومايگان است.
عنه عليه السلام : المُبادَرَةُ إلَى العَفوِ مِن أخلاقِ الكِرامِ ، المُبادَرَةُ إلَى الانتِقامِ مِن شِيَمِ اللِّئامِ .
امام على عليه السلام : شتاب در عفو و گذشت از خويهاى بزرگواران است و شتاب در انتقامگيرى از خصلتهاى فرومايگان است.
امام على عليه السلام : فضيلت شتاب به سوى نيكوكارى و احسان، از آنِ بزرگواران است.
امام على عليه السلام : روش بزرگواران پياپى نواختن و نيكى كردن است. شيوه فرومايگان زشت گويى است.
امام على عليه السلام : شيوه بزرگواران وفا كردن به عهد و پيمانهاست. روش فرومايگان، انكار [و زير پا نهادن عهد و پيمانها ]است.
امام على عليه السلام : شيوه بزرگواران، بخشندگى است.
امام على عليه السلام : عادت بزرگواران، نيكى كردن است. عادت فرومايگان، بدگويى كردن پشت سر ديگران است.
امام على عليه السلام : پيروزى بزرگواران، [همراه ]گذشت و احسان است.
امام على عليه السلام : كيفر بزرگواران، نيكوتر از گذشت فرومايگان است.
امام على عليه السلام : دريغ كردن بزرگوار، بهتر از دَهِش فرومايه است.
امام على عليه السلام : از خصلتهاى بزرگواران، بى دريغ بخشيدن است.
امام على عليه السلام : بزرگواران، جانهايشان شكيباتر و پر تحمّل تر است.
امام على عليه السلام : خوشحالى بزرگواران در داد و دهش است و خوشحالى فرومايگان در بد پاداش دادن [به احسان ديگران ]است.
امام على عليه السلام : لذّت بزرگواران، در خوراندن است و لذّت لئيمان در خوردن.
امام على عليه السلام : ارباب كَرَم آن قدر كه از بخل و همدمى با لئيمان مى گريزند ، از مرگ نمى گريزند.
امام على عليه السلام : شايسته ترين مردم به كرم و بخشندگى، كسى است كه كريمان به او شناخته شوند.
عنه عليه السلام ـ في المَلاحِمِ ـ : تَفيضُ اللِّئامُ فَيضا ، و تَغيضُ الكِرامُ غَيضا ، و كانَ أهلُ ذلكَ الزَّمانِ ذِئابا ، و سَلاطينُهُ سِباعا .
امام على عليه السلام ـ در خطبه اى كه طى آن فتنه ها و فسادهاى آينده را پيش بينى مى كند ـ فرمود : فرومايگان بسيار شوند و بزرگواران به شدّت كاستى گيرند و مردم آن روزگار، همچون گرگ شوند و پادشاهان آن دوران چونان درندگان.
الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ مِن كلامِهِ يَومَ عاشوراءَ ـ : ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قد تَرَكَني بينَ السِّلّةِ و الذَّلّةِ ، و هَيهاتَ لَهُ ذلكَ مِنّي ، هَيهاتَ مِنّا الذلّةُ ، أبَى اللّه ُ ذلكَ لَنا و رسولُهُ و المؤمنونَ و حُجورٌ طَهُرَت و جُدودٌ طابَت ، أن نُؤثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ على مَصارِعِ الكِرامِ .
امام حسين عليه السلام ـ در بخشى از سخنان خود در روز عاشورا ـ فرمود : هان! اين زنا زاده پسر زنا زاده مرا ميان مرگ و خوارى مخيّر كرده است. هيهات كه بتواند از سوى من به خواسته خود برسد. خوارى و زبونى از ما به دور است. خدا و رسول او و مؤمنان و دامنهاى پاك و نياكان پاكيزه نمى پذيرند كه ما فرمانبرى از فرومايگان را بر مرگ كريمانه ترجيح دهيم.