كذّاب
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدمى پيوسته دروغ مى گويد، تا جايى كه خداوند او را كذّاب مى نويسد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدمى آنقدر دروغ مى گويد و دنبال دروغ مى رود، تا سرانجام نزد خداوند كذّاب نوشته مى شود.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدمى چندان دروغ مى گويد و دنبال دروغ مى رود كه نقطه اى سياه در دلش پديدار مى شود و به تدريج قلبش را سياه مى كند و نزد خداوند در شمار دروغگويان نوشته مى شود.
امام على عليه السلام : يكى از شما آنقدر دروغ مى گويد كه ديگر در دلش به اندازه جاى سوزنى راستگويى باقى نمى ماند. پس، نزد خداوند، كذّاب نام مى گيرد.
امام على عليه السلام : بدون اطمينان [از درست بودن سخنت]، سخنى مگوى كه كذّاب خواهى بود.
امام على عليه السلام : در دانش اشخاص كذّاب خيرى نيست.
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه: آيا هر كس دروغى بگويد، كذّاب است؟ ـ فرمود : نه، هيچ كس نيست، مگر اين كه دروغى از او سر مى زند؛ كذّاب كسى است كه دروغگويى در طبع او نشسته باشد.
امام صادق عليه السلام : نشانه كذّاب اين است كه از آسمان و زمين و مشرق و مغرب به تو خبر مى دهد. اما هر گاه درباره حرام و حلال خدا از او بپرسى چيزى در چنته ندارد!
امام صادق عليه السلام : كذّاب، با برهانهاى روشن هلاك مى شود و پيروانش به وسيله شبهات.