امام على عليه السلام : فرستاده تو ترجمان خرد توست، و نوشته ات رساترين سخنگوى تو.
امام على عليه السلام : نوشته (نامه) مرد، نشان خرد او و دليل فضل اوست.
امام على عليه السلام : نوشته انسان، معيار فضل او و ژرفا سنج هوش اوست.
عنه عليه السلام : إذا كَتَبتَ كتابا فَأعِدْ فيهِ النَّظرَ قَبلَ خَتمِهِ ؛ فإنّما تَختِمُ على عَقلِكَ .
امام على عليه السلام : هر گاه نامه اى نوشتى،پيش از آن كه مُهرش كنى، آن را باز نگرى كن؛ زيرا كه در حقيقت بر خرد خويش مُهر مى نهى.
امام على عليه السلام : خردهاى دانشمندان، در نوك خامه هاى آنهاست.
عنه عليه السلام ـ مِن كتابِهِ للأشتَرِ ـ : اُنظُرْ في حالِ كُتّابِكَ ، فَوَلِّ على اُمورِكَ خَيرَهُم ، و اخصُصْ رَسائلَكَ التي تُدخِلُ فيها مَكائدَكَ و أسرارَكَ بأجمَعِهِم لِوُجوهِ صالِحِ الأخلاقِ ممَّن لا تُبطِرُهُ الكَرامَةُ ، فَيَجترِئَ بها علَيكَ في خِلافٍ لَكَ بحَضرَةِ مَلَأٍ ، و لا تَقصُرُ بهِ الغَفلَةُ عن إيرادِ مُكاتَباتِ عُمّالِكَ علَيكَ ، و إصدارِ جَواباتِها علَى الصَّوابِ عنكَ ، فيما يَأخُذُ لكَ و يُعطي مِنكَ .
امام على عليه السلام ـ در حكم خود به مالك اشتر ـ نوشت : ديگر آن كه درباره دبيران و نويسندگانت به دقّت نظر كن و بهترين آنان را به كارهاى خويش بگمار و [نگارش ]نامه هايى را كه نقشه ها و اسرارت را در آنها مى نويسى، تنها به كسى وا گذار كه بيشتر از همه، واجد اخلاق شايسته و نيك باشد؛ كسى كه احترام تو نسبت به او، سرمستش نسازد و در نتيجه، در حضور بزرگان با تو مخالفت و گستاخى نكند و غفلت و مسامحه كارى او سبب نشود تا در رساندن نامه هاى كارگزارانت به تو كوتاهى كند و از طرف تو، درباره آنچه براى تو مى گيرد يا از طرف تو مى دهد، پاسخهاى درست به آن نامه ها ننويسد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : يُستَدَلُّ بكِتابِ الرَّجُلِ على عَقلِهِ و مَوضِعِ بَصيرَتِهِ ، و برَسولِهِ على فَهمِهِ و فِطنَتِهِ .
امام صادق عليه السلام : از نوشته مرد پى به خرد و بينش او بُرده مى شود و از فرستاده اش پى به فهم و هوش او.