آنچه دل را زنده مى كند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: گفتگوى علمى ميان بندگان من از چيزهايى است كه دلهاى مرده با آن زنده مى شود ، به شرط آن كه در اين گفتگوهاى خود به خواسته من بينجامند.

عيسى عليه السلام : اى بنى اسرائيل! مجلسهاى [درس ]دانشمندان را پُر كنيد، حتى اگر [از كثرت ازدحام مجبور شويد ]دو زانو بنشينيد؛ زيرا خداوند، دلهاى مُرده را با نور حكمت زنده مى كند، همچنان كه زمين مرده را با باران تند حيات مى بخشد.

لقمان عليه السلام ـ در اندرز به فرزندش ـ فرمود : فرزندم! با دانشمندان بنشين و زانو به زانوى آنان بزن؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ، همچنان كه زمين را با بارش آسمان حيات مى بخشد، دلها را با نور حكمت زنده مى كند.

امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ـ نوشت : دل خويش را با موعظه، زنده كن و با دل بر كندن از دنيا، بميرانش.

امام على عليه السلام : همنشينى با ارباب فضايل، دلها را زنده مى كند.

امام على عليه السلام : بدانيد كه هيچ چيز نيست جز اين كه دارنده اش از آن سير و خسته مى شود، مگر زندگى؛ زيرا كه او در مرگ آسودگى نمى بيند. زندگى، در حقيقت، به سان حكمت است كه حياتبخش دل مرده ، بينا كننده چشم كور و شنوا كننده گوش كر است.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان، هيچ كس را به چيزى مانند اين قرآن اندرز نداده است··· در آن بهار دل و چشمه هاى دانش است.

امام حسن عليه السلام : انديشه كردن، زنده كننده دل شخص با بصيرت است.

امام حسن عليه السلام : بر شما باد انديشيدن، كه آن ، زنده كننده دل انسان بصير است و كليدهاى درهاى حكمت.