رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما مِن عَبدٍ إلاّ و في وَجهِهِ عَينانِ يُبصِرُ بِهِما أمرَ الدنيا ، و عَينانِ في قَلبِهِ يُبصِرُ بِهِما أمرَ الآخِرَةِ ، فإذا أرادَ اللّه ُ بعَبدٍ خَيرا فَتَحَ عَينَيهِ اللَّتَينِ في قَلبِهِ ، فأبصَرَ بِهِما ما وَعَدَهُ بالغَيبِ ، فآمَنَ بالغَيبِ علَى الغَيبِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ بنده اى نيست جز اين كه دو چشم در صورت اوست كه با آنها امور دنيا را مى بيند و دو چشم در دلش كه با آنها امور آخرت را مشاهده مى كند. هر گاه خداوند خوبى بنده اى را بخواهد، دو چشم دل او را مى گشايد كه به وسيله آنها وعده هاى غيبى او را مى بيند و با چشم دل به وعده هاى الهى ايمان مى آورد.
عنه صلى الله عليه و آله : لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحومُونَ على قُلوبِ بَني آدَمَ لَنَظَرُوا إلَى المَلَكوتِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر نبود اين كه شيطانها برگرد دلهاى آدميان مى گردند، هر آينه انسانها ملكوت را مى ديدند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في المُناجاةِ ـ : إلهي هَبْ لي كمالَ الانقِطاعِ إلَيكَ ، و أنِرْ أبصارَ قُلوبِنا بِضِياءِ نَظَرِها إلَيكَ ، حتّى تَخرِقَ أبصارُ القُلوبِ حُجُبَ النُّورِ ، فَتَصِلَ إلى مَعدِنِ العَظَمةِ ، و تَصيرَ أرواحُنا مُعَلّقةً بِعِزِّ قُدسِكَ .
امام على عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت: معبودا! بريدن از هر چيز و روى كردن كامل به خودت را ارزانيم دار و ديدگان دلهاى ما را به واسطه نور نگاهشان به تو روشن فرما، تا ديدگان دلها پرده هاى نور را از هم بدرند و به معدن عظمت بپيوندند و جانهاى ما به عزّت قدس تو بياويزند.
امام على عليه السلام : نزديك است كه نهان خانه هاى دلها بر عيبهاى پوشيده و نهفته آگاه شوند.
عنه عليه السلام : الناظِرُ بالقَلبِ العامِلُ بالبَصَرِ يكونُ مُبتَدَأُ عملِهِ أن يَعلَمَ : أ عَمَلُهُ علَيهِ أم لَهُ ؟! فإن كانَ له مَضى فيهِ ، و إن كانَ علَيهِ وَقَفَ عَنهُ .
امام على عليه السلام : كسى كه با چشم دل مى بيند و از روى بصيرت كار مى كند، بايد پيش از آغاز هر كارى بداند كه آيا عمل او به زيان اوست يا به سودش؟ اگر به سود او بود، آن را انجام دهد و اگر به زيانش بود، از انجام آن باز ايستد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : ألا إنَّ لِلعَبدِ أربَعَ أعيُنٍ : عَينانِ يُبصِرُ بِهِما أمرَ دينِهِ و دُنياهُ ، و عَينانِ يُبصِرُ بِهِما أمرَ آخِرَتِهِ، فإذا أرادَ اللّه ُ بعَبدٍ خَيرا فَتَحَ لَهُ العَينَينِ اللَّتَينِ في قَلبِهِ ، فَأبصَرَ بِهِما الغَيبَ في أمرِ آخِرتِهِ ، و إذا أرادَ بهِ غَيرَ ذلكَ تَرَكَ القَلبَ بما فيهِ .
امام زين العابدين عليه السلام : بدانيد كه بنده داراى چهار چشم است: دو چشم كه با آنها امور دين و دنياى خود را مى بيند و دو چشم كه با آنها امور آخرتش را مشاهده مى كند. پس هر گاه خداوند خوبى بنده اى را بخواهد، دو چشمى را كه در دل اوست مى گشايد و به وسيله آنها امور غيبى آخرت خويش را مى بيند و هر گاه برايش غير از خوبى بخواهد، دلش را به حال خود وا مى گذارد.
امام زين العابدين عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت : پرده هاى شك و حجاب را از دلهاى ما كنار زن.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّما شيعَتُنا أصحابُ الأربَعةِ الأعيُنِ : عَينانِ في الرَّأسِ ، و عَينانِ في القَلبِ ، ألا و الخَلائقُ كُلُّهم كذلكَ ، ألا إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ فَتَحَ أبصارَكُم و أعمى أبصارَهُم .
امام صادق عليه السلام : شيعيان ما در حقيقت داراى چهار چشمند: دو چشم در سر و دو چشم در دل. البته همه مردمان چنين اند، اما خداوند عزّ و جلّ چشمهاى شما را باز كرده و چشمهاى آنان را كور كرده است.