مجالس قاضيان ستمكار و حق كُش

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سنگى به درگاه خدا ناليد و گفت: معبودا و سرورا! چندين و چند سال تو را عبادت كردم و حالا مرا سنگ پى مستراحى قرار داده اى! خداوند فرمود: خوشحال نيستى كه تو را از جايگاه نشستن قاضيان دور كرده ام؟

كتاب من لا يحضره الفقيه : محمّد بن مسلم مى گويد : امام باقر عليه السلام بر من كه در كنار قاضىِ مدينه نشسته بودم، گذشت. فرداى آن روز كه خدمت آن حضرت رسيدم، به من فرمود: آن چه مجلسى بود كه ديروز تو را در آن جا ديدم؟ عرض كردم: فدايت شوم، اين قاضى نسبت به من لطف و محبّت دارد. لذا گاهى اوقات پيش او مى نشينم.حضرت فرمود: چه تأمينى دارى كه لعنت [خدا بر او ]فرود آيد و تو را هم فرا نگيرد؟

امام صادق عليه السلام : نواويس (جايگاهى است در دوزخ) از گرماى سخت خود به درگاه خداوند عزّ و جلّ شكايت كرد. پس خداوند عزّ و جلّ خطاب بدان فرمود: خاموش باش؛ همانا جايگاه قاضيان گرمايش سخت تر از توست!