وام

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردى وارد بهشت شد، ديد كه بر درِ آن نوشته است: [ثواب ]صدقه ده برابرِ آن است و [ثواب] وام هيجده برابر.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شبى كه مرا به آسمان بردند، ديدم كه بر درِ بهشت نوشته است: [ثواب ]صدقه، ده برابرِ آن است و [ثواب ]وام، هيجده برابر.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وارد بهشت شدم، ديدم بر در آن نوشته است: [ثواب] صدقه، ده برابر است و وام، هيجده برابر. گفتم: اى جبرئيل! چرا صدقه ده برابر و وام، هيجده برابر است؟ گفت: زيرا صدقه به دست نيازمند و بى نياز مى رسد ، امّا وام جز به دست كسى كه به آن نياز دارد، نمى رسد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شبى كه به آسمان برده شدم، ديدم كه بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]صدقه، ده برابر آن است و وام، هيجده برابر. گفتم: اى جبرئيل! از چه رو وام برتر از صدقه است؟ گفت: چون سائل [گاه ]دارد و باز دست سؤال دراز مى كند، اما وام خواه تقاضاى وام نمى كند، مگر از روى نياز.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : [ثواب] صدقه، ده برابر است و وام، هيجده برابر و صله دادن به برادران، بيست برابر و صله دادن به خويشاوند، بيست و چهار برابر.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ فرمود: من دنيا را ميان بندگانم كالايى براى داد و ستد قرار دادم. پس اگر كسى از دنيا به من قرضى بدهد، به ازاى هر يك از آن قرض ده تا هفتصد برابر و هر چند برابر كه بخواهم به او مى دهم .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به اندوهگينى [كه مالش را از دست داده] وام دهد و در پس گرفتن آن مراعات كند، عمل را از نو شروع كرده است (گناهانش پاك شده) و خداوند به ازاى هر درهم، هزار قنطار (صد رطل) از [درهم ]بهشت به او عطا كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه برادر مسلمانش در وامى به او نياز پيدا كند و او بتواند وام بدهد و چنين نكند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند.

امام على عليه السلام : هر كه به خدا وام دهد، خداوند به او پاداش دهد.

امام على عليه السلام : هر كه به خدا توكل كند، خداوند كفايتش كند و هر كه از خدا بخواهد، خداوند به او عطا كند و هر كه به خدا وام دهد، خداوند آن را باز پس دهد و هر كه خدا را سپاس گويد، خداوند به او پاداش دهد.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان فرموده است: «اگر خدا را يارى دهيد، شما را يارى دهد و گامهايتان را استوار گرداند» و فرموده است: «كيست آن كس، كه به خدا وامى نيكو دهد تا براى وى دو چندانش گرداند و او را پاداش خوش باشد؟» اما او از روى ناتوانى و خوارى از شما يارى نخواسته و به سبب تنگدستى از شما وام خواهى نكرده است. از شما يارى خواسته است در حالى كه لشكرهاى آسمانها و زمين از آنِ اوست و او مقتدرِ حكيم است··· در حقيقت خواسته است «شما را بيازمايد كه كدام يك نيكوتر عمل مى كنيد».

امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ـ فرمود : اگر تهيدستى ديدى كه توشه تو را تا روز قيامت برايت به دوش كشد و فردا هنگامى كه به آن توشه نياز دارى آن را تحويل تو دهد، وجود او را غنيمت دان و توشه خويش را بر دوش او نِه و تا جايى كه مى توانى اين بار توشه را زياد كن؛ زيرا ممكن است كه دگر باره او را بجويى و نيابى. اگر توانگر بودى و كسى از تو وامى خواست، وجود او را غنيمت دان تا در روز تنگدستى آن را به تو باز پس دهد.

امام صادق عليه السلام : بر درِ بهشت نوشته شده است: [ثواب ]صدقه، ده برابر است و [ثواب] وام، هيجده برابر.

امام صادق عليه السلام : [ثواب] وام، يك به هيجده است و اگر [وام گيرنده ]بميرد، آن قرض از زكات محسوب مى شود.

امام صادق عليه السلام : بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]وام، هيجده برابر است و صدقه، ده برابر. علّتش اين است كه وام جز به دست نيازمند، نمى رسد اما صدقه، ممكن است به دست غير محتاج بيفتد.

امام صادق عليه السلام : بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]صدقه، ده برابر است و وام، هيجده برابر و علّت اين كه وام برتر از صدقه آمده، اين است كه وام خواه جز از روى نياز تقاضاى وام نمى كند، اما صدقه را گاه كسى كه نيازى به آن ندارد، مطالبه مى كند.

امام صادق عليه السلام : اگر وامى پرداخت كنم، خوشتر دارم از اين كه به همان مقدار صله و بخشش دهم.

بحار الأنوار : روايت شده است كه پاداش وام هيجده برابر پاداش صدقه است؛ زيرا وام به دست كسى مى رسد كه براى گرفتن صدقه، خودش را خوار و خفيف نمى كند.