رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : الفُقَراءُ مُلوكُ أهلِ الجَنّةِ ، و الناسُ كُلُّهُم مُشتاقُونَ إلَى الجَنّةِ و الجَنَّةُ مُشتاقَةٌ إلَى الفُقَراءِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فقرا شهرياران اهل بهشتند. مردم همگى مشتاق بهشتند و بهشت مشتاق فقيران است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : درهاى بهشت به روى فقرا باز است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به بهشت سرى زدم، ديدم بيشتر مردم آن فقيرانند.
عنه صلى الله عليه و آله ـ لمّا سَألَهُ أبو ذَرٍّ : الخائفونَ الخاشِعونَ المُتَواضِعونَ الذاكِرونَ اللّه َ كثيرا يَسبِقُونَ الناسَ إلَى الجَنَّةِ ؟ ـ : لا ، و لكن فُقَراءُ المؤمنينَ يَأتُونَ فَيَتَخَطَّونَ رِقابَ الناسِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به ابوذر كه پرسيد: آيا آنان كه از خدا ترسان و در برابر او خاشع و فروتنند و بسيار ياد خدا مى كنند، زودتر از ديگر مردمان به بهشت مى روند؟ ـ فرمود: نه، بلكه مؤمنان فقيرند كه مى آيند و از روى شانه هاى مردم ردّ مى شوند [و به بهشت مى روند].
عنه صلى الله عليه و آله : مَن ماتَ و لم يَترُكْ دِرهَما و لا دِينارا لم يَدخُلِ الجَنّةَ أغنى مِنهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه بميرد و درهم و دينارى از خود بر جاى نگذارد، توانگرتر از او كسى وارد بهشت نشود.
عنه صلى الله عليه و آله : أبشِرُوا يا مَعشرَ صَعاليكِ المهاجِرينَ بالنُّورِ التامِّ يَومَ القِيامَةِ ، تَدخُلونَ الجَنَّةَ قبلَ أغنياءِ الناسِ بنِصفِ يَومٍ ؛ و ذلكَ خَمسُ مِائةِ سَنَةٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مهاجران فقير! بشارتتان باد! به روشنايى كامل در روز رستاخيز. شما نصف روز پيش از توانگران به بهشت مى رويد، كه آن [ نيم روز برابر] پانصد سال است.
عنه صلى الله عليه و آله : يَدخُلُ فُقَراءُ المُسلمينَ الجَنَّةَ قبلَ أغنيائهِم بنِصفِ يَومٍ ؛ و هُو خَمسُ مِئةِ عامٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فقراى مسلمان نيم روز ـ كه پانصد سال است ـ جلوتر از توانگرانشان به بهشت وارد مى شوند.
امام على عليه السلام : شهرياران دنيا و آخرت، فقيران خرسند هستند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ فُقَراءَ المُسلمينَ يَتَقلَّبونَ في رِياضِ الجَنّةِ قبلَ أغنيائهِم بأربَعينَ خَريفا ـ ثُمّ قالَ ـ : سَأضرِبُ لكَ مَثَلَ ذلكَ ، إنّما مَثَلُ ذلكَ مَثَلُ سَفِينَتَينِ مَرَّ بِهِما على عاشِرٍ ، فَنَظَرَ في إحداهُما فلم يَرَ فيها شيئا فقالَ : أسرِبُوها ، و نَظَرَ في ا(لاُ)خرى فإذا هِي مَوقورَةٌ فقالَ : اِحبِسُوها .
امام صادق عليه السلام : فقراى مسلمان چهل خريف . پيش از توانگرانشان در باغهاى بهشت مى خرامند ··· سپس فرمود ـ : در اين باره برايت مثلى بزنم. حكايت اين دو دسته ، حكايت دو كشتى است كه بر يك عوارض گير بگذرند و او به يكى از آن دو بنگرد و چيزى در آن نبيند و گويد: آزادش گذاريد كه برود و به ديگرى بنگرد و آن را پُر از بار بيند. پس گويد: نگهش داريد.
عنه عليه السلام : إنَّ آخِرَ الأنبياءِ دُخولاً إلَى الجَنّةِ سُليمانُ ، و ذلكَ لِما اُعطِيَ مِن الدنيا .
امام صادق عليه السلام : آخرين پيامبرى كه وارد بهشت مى شود، سليمان است و اين به سبب دنيايى است كه به او داده شد.