رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أشَدُّ الناسِ حِسابا يَومَ القِيامَةِ المَكفِيُّ الفارِغُ، إن كانَ الشُغلُ مَجهَدَةً فالفَراغُ مَفسَدَةٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روز قيامت سخت ترين حسابرسى را كسى دارد كه كارهايش را ديگران [از پيشكار و نوكر و خدمتكار ]انجام دهند و خودش بي كار بگردد. گو اين كه كار كردن مايه رنج و زحمت است اما بيكارى موجب فساد و تباهى است.
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ يُبغِضُ الصَّحيحَ الفارِغَ ، لا في شُغلِ الدنيا و لا في شُغلِ الآخِرَةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند از شخص تندرست بيكاره كه نه در كار دنياست و نه سرگرم كار آخرت، نفرت دارد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دو چيز است كه مايه فتنه (آزمايش يا فساد) بسيارى از مردم است: تندرستى و فراغت (بيكارى).
امام على عليه السلام : هوا و هوس برخاسته از فراغت است.
امام على عليه السلام : با فراغت، هوسرانى است.
عنه عليه السلام : اِعلَمْ أنَّ الدنيا دارُ بَلِيَّةٍ لم يَفرُغْ صاحِبُها فيها قَطُّ ساعَةً إلاّ كانَت فَرغَتُهُ علَيهِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ .
امام على عليه السلام : بدان كه دنيا سراى آزمايش و گرفتارى است، كه آدمى هرگز در آن ساعتى آسوده و بي كار نشود، مگر اين كه آن بيكارى در روز قيامت مايه افسوس او گردد.
امام على عليه السلام : اگر كار كردن مايه زحمت است، پيوسته بي كار بودن نيز موجب فساد است.
امام على عليه السلام : چه سزاوار است كه انسان لحظاتى براى خود داشته باشد كه هيچ بازدارنده اى، او را از آن لحظه ها باز ندارد!
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في دعائهِ ـ : وَ اشغَلْ قُلوبَنا بِذِكرِكَ عن كُلِّ ذِكرٍ ، و ألسِنَتَنا بشُكرِكَ عن كُلِّ شُكرٍ ، و جَوارِحَنا بطاعَتِكَ عن كُلِّ طاعَةٍ ، فإن قَدَّرتَ لنا فَراغا مِن شُغلٍ فاجعَلْهُ فَراغَ سلامَةٍ ، لا تُدرِكُنا فيهِ تَبِعَةٌ ، و لا تَلحَقُنا فيهِ سَأمَةٌ ، حتّى يَنصَرِفَ عنّا كُتّابُ السَّيّئاتِ بصَحيفَةٍ خالِيَةٍ مِن ذِكرِ سَيِّئاتِنا ، و يَتَوَلّى كُتّابُ الحَسَناتِ عنّا مَسرورِينَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت: دلهاى ما را با ياد خود از هر يادى و زبانهايمان را با سپاس خود از هر سپاسى و اندامهايمان را با طاعت خود از هر طاعت ديگر باز دار و اگر فراغت از كارى براى ما مقدّر فرموده اى آن را فراغتى سالم قرار ده كه در آن گناهى ما را نرسد و دلزدگى به ما روى نياورد، تا فرشتگان نويسنده بديها با نامه اى خالى از گناهانِ ما برگردند و نويسندگان نيكيها، شادمان از حسناتى كه براى ما نگاشته اند مراجعت كنند.
عنه عليه السلام ـ مِن دعائهِ في مكارمِ الأخلاقِ ـ : اللّهُمَّ صَلِّ على محمّدٍ و آلِهِ ، و اكفِني ما يَشغَلُنِي الاهتِمامُ بهِ ، و استَعمِلْني بما تَسألُنِي غَدا عَنهُ ، و استَفرِغْ أيّامِي فيما خَلَقتَنِي لَهُ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى مكارم الاخلاق ـ گفت : بار خدايا! بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از كارى كه اهتمام بدان [از عبادت و بندگيت ]بازم مى دارد، بى نياز گردان و مرا به كارى وادار كه فردا[ى قيامت] درباره آن از من بازخواست مى كنى و روزهاى مرا در راه آنچه براى آن آفريده شده ام، صرف نما.
امام زين العابدين عليه السلام ـ در همان دعا ـ گفت: تندرستى و صحّتى كه با عبادت گذرد و فراغتى كه با پاكدامنى همراه باشد، روزيم فرما.
عنه عليه السلام ـ مِن دعائهِ في يومِ عَرَفَةَ ـ : و أذِقْني طَعمَ الفَراغِ لِما تُحِبُّ بِسَعَةٍ مِن سَعَتِكَ ، و الاجتِهادِ فيما يُزلِفُ لَدَيكَ و عِندَك ، و أتحِفْني بتُحفَةٍ من تُحَفاتِكَ ، و اجعَلْ تِجارَتِي رابِحَةً ، و كَرَّتي غيرَ خاسِرَةٍ ، و أخِفنِي مَقامَكَ ، و شَوِّقْني لِقاءَكَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى روز عرفه ـ گفت : [خدايا!] به گشايشى از گشايشهايت مزه فراغت براى انجام آنچه تو دوست دارى و كوشش در آنچه [مرا ]به تو نزديك مى گرداند، به من بچشان و ارمغانى از ارمغانهايت سوى من بفرست و تجارتم را سودمند و بازگشتم را بى زيان قرار ده و مرا از مقامت بترسان و مشتاق ديدارت گردان.
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إنّ اللّه َ تعالى لَيُبغِضُ العَبدَ النَّوَّامَ ، إنّ اللّه َ تعالى لَيُبغِضُ العَبدَ الفارِغَ .
امام كاظم عليه السلام : خداوند متعال از بنده پر خواب نفرت دارد؛ خداوند متعال از بنده بي كار نفرت دارد.