پرهيز از كوتاهى در كار

امام على عليه السلام : كوتاهى كردن، مصيبت شخص توانا [بر انجام كار] است.

امام على عليه السلام : نتيجه كوتاهى در كار، پشيمانى است و نتيجه دور انديشى، سالم ماندن [از خسارت و دريغ].

امام على عليه السلام : از كوتاهى كردن بپرهيزيد كه آن موجب سرزنش است.

امام على عليه السلام : زنهار از كوتاهى كردن؛ زيرا كوتاهى كردن حسرت به بار مى آورد، آن گاه كه حسرت سودى ندارد.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان طاعت [از خود ]را غنيمتى قرار داده است كه در هنگام كوتاهىِ نا توانان [از به دست آوردن آن ]زيركان آن را از آنِ خود مى كنند.

امام على عليه السلام ـ در وصف اهل ذكر ـ فرمود: آنان را در آن مقامات پسنديده و منزلتهايى كه مشهود [فرشتگانِ مقرّب ]است در ذهن خود مجسّم كن كه چسان كار نامه هايشان را گشوده اند و براى هر كار خُرد و كلانى كه بدان فرمان داده شده اند ، امّا در انجام آنها كوتاهى ورزيدند، يا از آن نهى شدند، امّا در ترك آنها كوتاهى كردند، از خود حساب مى كشند.

امام على عليه السلام : كسى كه بردبار (خردمند) باشد، در كار خود كوتاهى نكند و در ميان مردم با خوشنامى زندگى كند.

امام على عليه السلام : بهشت، خط پايان پيشتازان است و آتش، فرجام واماندگان.

امام صادق عليه السلام : هر كه كوتاهى كند در پرتگاه افتد.

امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه هر كس در آنها كوتاهى ورزد ناكام ماند: درخواست از بخشنده، همنشينى با دانشمند و استمالت سلطان.

امام رضا عليه السلام : كوتاهى كردن، مصيبت توانايان است.

امام هادى عليه السلام : افسوسهاى ناشى از كوتاهى نمودن در كار را به ياد آر و دورانديشى را در پيش گير .