رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ يَومَ فَتحِ مكّةَ ـ : إنّ اللّه َ تباركَ و تعالى قد أذهَبَ عَنكُم بالإسلامِ نَخوَةَ الجاهِليّةِ ، و التَّفاخُرَ بآبائها و عَشائرِها . أيُّها الناسُ ، إنّكُم مِن آدَمَ ، و آدمُ مِن طِينٍ ، ألا و إنّ خَيرَكُم عندَ اللّه ِ و أكرَمَكُم علَيهِ اليَومَ أتقاكُم و أطوَعُكُم لَهُ ، ألا و إنّ العَربيّةَ لَيست بأبٍ والِدٍ ، و لكنّها لِسانٌ ناطِقٌ ، فَمَن قَصُرَ بِهِ عَمَلُهُ لَم يُبَلِّغُهُ رِضوانَ اللّه ِ حَسبُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در روز فتح مكّه ـ فرمود : خداوند تبارك و تعالى به وسيله اسلام نخوت جاهليت و نازيدن به پدران و خاندانهاى جاهلى را از شما زدود. اى مردم! شما از آدم هستيد و آدم از گِل آفريده شد. بدانيد كه امروز، بهترين شما نزد خدا و گراميترين شما در پيشگاه او پرهيزگارترين و فرمانبردارترين شما از اوست. بدانيد كه عربيّت به پدرى نيست كه [شما را] به دنيا مى آورد. بلكه عربيّت يك زبان است كه با آن سخن گفته مى شود. پس، هر كس در كار و عمل كوتاهى كند، شرافت خانوادگيش او را به خشنودى خدا نرساند.
عنه صلى الله عليه و آله : لَيَنتَهِيَنَّ أقوامٌ يَفتَخِرُونَ بآبائهِمُ الذينَ ماتُوا ، إنّما هُم فَحْمُ جَهَنَّمَ ، أو لَيكونُنَّ أهوَنَ علَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ مِن الجُعَلِ الذي يُدَهْدِهُ الخُرءَ بأنفِهِ ، إنّ اللّه َ أذهَبَ عَنكُم عُبِّيَّةَ الجاهليّةِ و فَخرَها بالآباءِ ، إنّما هُو مؤمنٌ تَقيٌّ و فاجِرٌ شَقيٌّ ، الناسُ بَنو آدمَ ، و آدمُ خُلِقَ مِن تُرابٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنانى كه به پدرانِ مرده خود، كه در حقيقت زغال جهنمند فخر مى فروشند از اين كار دست بردارند و گرنه نزد خداوند عزّ و جلّ پست تر از سرگين غلطان . هستند كه با بينى خود سرگين را مى غلتاند. خداوند نخوتها و فخر فروشيهاى خاندانى جاهليت را از شما برده است. [آدمى ]يا مؤمنِ پرهيزگار است و يا نابكار بدبخت. مردم فرزندان آدم هستند و آدم از مشتى خاك آفريده شد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آفتِ بزرگى خاندان، فخر فروشى و خودپسندى است.
امام على عليه السلام : نازنده به خود، برتر از نازنده به پدر خود است.
عنه عليه السلام ـ بعدَ تِلاوَتِهِ «ألْهاكُمُ التَّكاثُرُ * حَتّى زُرْتُمُ المَقابِرَ» ـ : أ فَبِمَصارِعِ آبائهِم يَفخَرُونَ ، أم بِعَدِيدِ الهَلكى يَتَكاثَرُونَ ؟ ! يَرتَجِعُونَ مِنهُم أجسادا خَوَت، و حَركاتٍ سَكَنَت، و لَأن يكونوا عِبَرا أحَقُّ مِن أن يكونوا مُفتَخَرا ! .
امام على عليه السلام ـ بعد از تلاوت آيه «تفاخر به بيشتر داشتن، شما را به غفلت انداخت تا جايى كه [ براى شمارش ]به سوى گورها رفتيد» ـ فرمود : آيا به گورهاى پدرانشان افتخار مى كنند؟ يا به فزونىِ شمار هلاك شدگان [خود ]به هم مى نازند؟ از پيكرهايى كه بى جان و متلاشى شده اند و از حركتها باز ايستاده اند، بازگشت به اين جهان را چشم دارند. حال آن كه آن مردگان مايه عبرت باشند سزاوارتر است تا باعث فخر فروشى.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أتى رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله رجُلٌ فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، أنا فلانُ ابنُ فلانٍ حتّى عَدَّ تِسعَةً ، فقالَ لَهُ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أما إنّك عاشِرُهُم في النارِ .
امام صادق عليه السلام : مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد : اى پيامبر خدا! من فلان پسر فلان هستم. و تا نُه پشت خود را بر شمرد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود : بدان كه تو دهمين نفر آنان در دوزخ هستى.